LOVE SURVIVE (Türkçe)

Kalp

Güzel yorumlarınız ve votelar için teşekkür ederim :)

Bol ekşınlı yeni bölümler geliyor *-*

İyi okumalar! ^-^

Beni terasa kadar sürükledi.

"Ne yaptığını sanıyorsun alacaklı gibi!?" Kolumu elinden kurtardım ve ondan uzaklaştım.

Aşağıya doğru baktı ve iç çekti. "Özür dilerim. Sinirliydim tamam mı?"

"Seni en son gördüğümde sarhoştun." dedim soğuk bir şekilde.

"Açıklayabilirim Miyuki." Ona bakmam için çenemden tuttu.

"Neyi açıklayacaksın? Ayrıca birşey açıklamak zorunda değilsin. Ablan falan değilim sonuçta!"

Ağzını açtı ama birşey demedi. Gözlerini sinirle kırpıştırdı. 

Kalbim deli gibi atıyordu. Bacaklarım uyuşmuştu.

"Aramızda 6 yaş olmasaydı sevgilin değilim sonuçta derdin değil mi? Ama beni sevdiğini söylemiştin?"

Elini sertçe ittim. "Buda nereden çıktı şimdi!" 

Utançtan kıpkırmızı olmuştum. Yüzümü görmemesi için döndüm ve hızlı hızlı terasın diğer tarafına yürüdüm. Ama kolumdan tuttu ve beni döndürdü.

Burunlarımız hafifçe birbirine değdi.

"Eğer şimdi beni sevmediğini söylersen, birdaha asla karşına çıkmam."

Kalbim kafesinden çıkacakmış gibi atıyordu. Nefes almak için ondan uzaklaşmam gerekiyordu. Kolumu kurtarmaya çalışırken tısladım.

"Neden benle uğraşıyorsun!? Ne istiyorsun benden? Seninle olmak isteyecek çok kız vardır eminim! Etrafında pervane olan kızlardan birine gitsene?! Geçen günkü o kızın yanına gitsene! Benimle oyun oynamayı kes tamam mı!? Sanane benim hislerimden! Sanki... sanki.." 

Sulugöz ben yine ağlamaya başlamıştım. 

Beni kendine çekti ve boş bulunmamdan faydalanarak dudaklarını dudaklarıma yapıştırdı. Öpücükleri yumuşak ve sıcacıktı. Hemen karşılık verdim. Karşılık vermem hoşuna gitmişti. Birbirimize sımsıkı sarılmıştık. İçinde kaybolmuştum sanki. Hiç bitmesin istiyordum. 

"MAMİ?!"

Tomiko'nun sesi Ichimaru ile birbirimizden ayrılmamızı sağlamıştı.

Sesin geldiği yöne baktığım zaman şaşkınlıktan hiçbirşey diyemedim. Çünkü Toshio ile Tomiko şaşkınlıkla bize bakıyordu.

Toshio bir anda öne atıldı. "LAN ICHIMARU! MAMI'YI ZORLA NASIL OPERSIN!?"

Ichimaru bana o eski garip gözleri ile baktı. "Tsk."

Toshio ona yumruk atarken hiçbir şey yapmadı.

"TOSHIO! YAPMA!" Deli gibi bağırdım. Tomiko, Toshio'yu geriye çekti. Bende yere düşen Ichimaru'ya koştum.

"Ichimaru!"

Kalkmasına yardım ederken fısıldadı. "İyi ki yanlış anladı... Birşey söyleme lütfen."

Başımı hayır anlamında salladım ama çok kötü bakıyordu. Kabul etmekten başka bir şansım yoktu.

"Mami! Gel buraya!" Toshio bağırıyordu.

"Herkesi buraya mı toplamak istiyorsun? Sence cemiyet bu olanları görürse ne düşünür sanıyorsun?! Neyseki kimse yok!"

Toshio çok öfkeli duruyordu. Tomiko onu gitmeye ikna etti.

"Mami 5 dakika sonra yanımızda ol!"

Toshio son kez Ichimaru'ya tehditkar bakışlar attıktan sonra salona geri döndüler.

Çantamdaki mendili kanayan dudağına bastırmak için çıkardım. Canı acımıştı ama birşey demedi.

Ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum. Az önce öpüşmüştük ve şimdi olanlar! Utanmak için vakit bile bulamamıştım! >.<

"Özür dilerim..." 

"Saçmalama. Düşünmeden hareket ettim. Kendime hakim olamadım." Acıyan dudağına rağmen gülümsemeye çalıştı.

Utancımdan birşey demedim. Sanki dudakları hala dudaklarımdaydı.

"Ben iyiyim. Git hadi. Sana sorun çıkarmak istemiyorum."

Başımı tamam anlamında salladım ve istemeye istemeye salona döndüm.

(Multimedia: Ichimaru Tetsu)