My Slave is the Campus King- [Completed] (Under Major Revision)

MSITCK #THIRTY SEVEN: The Truth

Dedicated to AzyClub

A/N: Chapter 37 is up. Enjoy! Super sorry for slow updates. Sobrang busy lang si author. Pakiunawa nalang po.

Chapter Thirty Seven: The Truth

Rave's POV

Tears abruptly fell down from my eyes down to my cheeks as I saw a very familiar picture on the floor. I picked it and uttered a word that made them stunned. It's the same picture that dad gave me when he said that mom is dead ten years ago because of an accident.

"Mom," mahinang sabi ko pero alam kong sapat lang yun para marinig nila. D*mn, ang sakit na ng ulo ko. Ano tong nararamdaman ko ngayon? Is it possible?

"What did you just say?," inis at galit na tanong sa akin ni Dane. Napabaling ako sa kanya ng tingin. Galit siyang nagpupumiglas para makawala sa mga pulis na nakahawak sa kanya. Gusto niya akong sugurin.

"Bakit ka may litrato nito?," I asked in confusion.

"Give me that, Rave. It's none of your business," asik niya sa akin. He said like he is more than threatening me.

"Tell me, who is your mother?," I hissed. He gave me a piercing intimidating gaze but I wasn't scared of him.

Wala akong nakuhang sagot sa kanya. Lumapit ako sa kanya and this time, ako naman ang humawak ng mahigpit sa kanyang kwelyuhan.

"Your mother's name, is it Grace Montecarlo?," madiin kong tanong sa kanya.

Confusion and bewilderment strike him. His mouth agaped that eventually make his jaw dropped.

"So I am right," pagkumpirma ko.

"How did you know my mom?," naguguluhang tanong niya. Kitang kita ko sa kanyang mga mata ang pagtataka at pangungulila. In just an instant, parang nawala lahat ng galit ko sa kanya. He is my long lost brother at kung totoo nga ang mga sinabi niya, ako ang dahilan kung bakit namatay ang aming ina. Napahilamos ako sa aking mukha dahil sa frustration. Ako ang dapat sisihin salahat ng 'to. Napakamakasarili ko kasi na mismong ina ko ay hindi ko nakilala sa raw na yun. That accident ten years ago, I can still remember it. It's all my fault.

Tumawid ako sa daan pero di ko napansing may papalapit pala na sasakyan. Nabigla na lamang ako nang may isang babae ang tumulak sa akin sa gilid ng daan.

Walang pakialam kong pinagpagan ang aking damit dahil nadumihan ito. Baka mapagalitan pa ako ng dad ko. Inis akong napatingin sa babaeng tumulak sa akin na ngayon ay nakahandusay na sa gitna ng daan. Tama lang sa iyo yan.

May isang batang lalaki naman ang lumapit sa kanya habang nanlulumo at iyak ng iyak.