My Slave is the Campus King- [Completed] (Under Major Revision)

MSITCK #THIRTY ONE: Bodyguard

Chapter Thirty One: Bodyguard

Yumi

"Beshie, I'm happy for you," damba niya agad sa akin saka niyakap ako na para bang wala nang mapagsisidlan ng kanyang kagalakan. Wow, ang lalim nun ah.

Maghapon din kaming hindi nagkasama dahil buong araw siya sa sinalihan niyang photo journ kaya namiss namin ang isa't-isa. Nauna kasi akong umuwi kanina dahil maaga ang dismissal. Nagmessage siya sa akin kanina na mauna na lang akong umuwi dahil may gagawin pa raw sila. Masayang masaya ako para sa kanya dahil ang pinapangarap niyang makasali sa photo journalism ay nangyari na. Kumalas siya ng yakap sa akin at saka ngumiti nang pagkatamis-tamis. Drama na naman ng bruhang 'to? Pauso siya? Itinaas ko ang isa kong kilay na para bang nagtatanong kung ano ang dahilan ng kanyang labis na pagkatuwa para sa akin.

"Aw, c'mon beshie. I know deep within you that you have feelings for Rave and I'm happy to know that you gave him already chance... Whooo...uwian na may nanalo na. Ang haba ng hair mo te ah, akalain mo yun, he declared a Royal Decree just because of you?," mahabang litana sa akin ni Lucy pero nakatuon lang ako sa pagtingin tingin ng maaaring makain sa fridge.

"Err... At ano naman yang Royal Decree chena chena na yan? Malay ko bang pauso lang niya yung mga pinagsasabi niya kanina sa akin," komento ko.

"Didn't you know that in Kingston, a Campus King was given the right to make laws and declares it as a Royal Decree if it was very important. So meaning, importante ka sa kanya, naiintindihan mo ba? Kaya kung ako sa'yo, hindi ko na siya papakawalan," she explained. Is that so? Hindi ko ba alam ang tungkol sa bagay na 'yun. Napatigil naman ako sa aking ginagawa dahil at sandaling nag-isip.

"Listen everyone! From now on, no one will touch her. No one will come closer to her without my prior prmission and no one will hurt her or else you'll be a dead meat. It's a Royal Decree."

Bigla namang sumagi sa isipan ko ang eksena niyang yun sa Kingston kanina. Then totoo nga, hindi nga siya nagbibiro. All I thought It was just a big joke.

"Ayiiieeehhh, kinikilig ang beshie ko. Namumula ang mga pisngi niya," tukso niya sa akin. Napasapo naman sa aking mukha at medyo nag-iinit nga. Kahit wala siya ngayon kung naaalala ko yung mga nangyari, para bang may mga nagliliparang mga daan-daang paru-paro na sumisirko-sirko sa loob ng aking kalamnan.

"Tigilan mo nga ako beshie, magpalit kana nga ng damit mo," pag-iiwas ko ng usapan.

                          ***

Kinabukasan...

Bigla atang nagbago ang ihip ng hangin dahil pagpasok namin sa paaralan, nakangiti lahat ng estudyante na aming nadadaanan sa hallway. Ang iba pa nga ay binabati kami which is very unusual for the two of us.

"Naging ganyan lang sila yan dahil takot sila sa maaaring sapitin nila kapag nalaman ni Rave na nagmamaldita sila sa'yo. Halata naman sa mga ngiti na pakitang tao lang ang mga ito," bulong ni Lucy sa akin. Bihasa talaga siya sa pagkilatis ng mga taong totoo at yung nagpapanggap lang. Dumating naman si Rave at nakangiting sumalubong sa amin.

"Let me carry your bag," he offered. He used to love carrying other people's stuff. "No, I can handle this," sabat ko. Err... Ayaw ko namang isipin ng mga tao na inaalipin ko siya noh. Dati yun pero iba na ngayon. It's not the old times anymore. Gosh, napapa-English ako nang wala sa oras. I admit, I am graduaally liking this guy though there are times that we are cats and dogs.