MSITCK #THIRTY SIX: Revelations

1.3K 34 10
                                    

Chapter Thirty Six: Revelations

Tumalikod kami ni Rave sa isa't isa habang pinapalibutan ng aming mga kalaban. Ang iba ay sugatan na at maging kami ay hindi rin namin maiwasang masugatan nila.

Ayokong pumatay. Kung maaari ay patulugin lang namin sila. They are not that good in assassination. Kung tutuusin, mga amateur palang sila. Muling sumugod ang isa sa kinaroroonan ko kaya naman umiwas ako at tinabig ang kanyang kamay para mabitawan ang kanyang hawak na patalim saka itinama ko ang hawakan ng katanang hawak ko sa kanyang tiyan. Namilipit naman siya sa sakit at nawalan ng malay. Tss...mahina pala neto.

Tumingin ako kay Rave habang nakikipaglaban at marami na rin siyang napatumba. Pito na lang silang natitirang nakatayo. Yung labintatlo ay nakabulagta na sa sahig. Hindi pa sila patay. Wala lang silang malay.

"Yumi, kaya mo pa?," tanong niya sa akin.

"Oo naman. Bakit naman hindi?," I answered.

Hinuli ko ang kamay ng susugod na naman sa akin at siniko ang kanyang batok para mawalan ng huwisyo. Sapul. Nineteen minutes left. Kailangan naming magmadali kung hindi baka kung ano pang mangyari sa amin dito.

"Yumi, watch out," sigaw ni Rave sa akin na para bang natakot sa kung anumang susunod na mangyayari. Tumakbo siya patungo sa akin at niyakap ako sa likod. Kung nasa normal lang kaming sitwasyon, marahil kanina pa ako nangisay dito sa kilig.

Napapitlag naman ako ng makarinig ako ng tunog ng napunit na damit sa aking likuran at napaungol si Rave. Tinanggal ko ang pagkakayakap niya sa akin at saka siya hinarap. I was astonished and freeze for a moment. I don't know how to react. I can smell the metallic scent of blood dripping from his back.

Muntik na siyang matumba pero buti nalang at nasalo ko siya agad. I bit my lower lip. Kung naging maingat lang ako, hindi sana nangyari 'to.

"R-Rave, I'm-I'm...sorry. I didn't see...it's coming," I stuttered while my hands are trembling. I can't help it but to cry.

Inayos niya ang kanyang tindig at tumingin sa aking mga mata. Pinunasan niya ang mga iilang likodong tumulo sa aking mga mata gamit ang kanyang hinlalaki. D*mn it, he's my strength and weakness. Now I realized one thing, I love this guy, more than myself.

"I'm fine. Don't blame yourself. I did it because I don't want you to get hurt," malambing niyang sabi kahit na medyo nahihirapan siya dahil sa sakit. Rave, ba't ka ganyan? Ba't ba napakasweet mong mokong ka?

"Oh hey, I'm here. Would you mind to stop that? It's gross," irritableng saad nung sumugat sa likod ni Rave. Sa tono nito, masasabi kong isa siyang lalaki.

Nakakapanggigil. Arghh, gusto ko siyang balatan ng buhay at pagpira-pirasuhin ang bawat parte ng katawan niya.

"Oh really? How about if I'll end your life here?," matapang kong asik sa kanya.

Bumulong naman si Rave sa akin. Haharapin niya lang daw yung dalawa pang natitirang kasama ng gorillang nasa harap ko then saka niya raw hahanapin yung mga bomba. Tinanguan ko naman siya.

I grimace and face the big orangutan in front of me. Nagngingit-ngit ako sa galit dahil sa taong 'to.

He just smirk evilly. Eh?

Nauna siyang sumugod. He slashed me with his sword but I manage to counter it with my katana. Malakas ang pagbabanggaan ng aming mga espada kaya nabitawan ko ang aking hawak at naihagis ko ito.

"Yumi," nag-aalalang tawag sa akin ni Rave habang isinasangga ang kanyang espada sa kalaban niya.

"Don't worry about me. I have lots of way. Just watch," I said to relief him. He nodded like he said that he trusts me.

My Slave is the Campus King- [Completed] (Under Major Revision)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon