Her Boss' Broken Heart And Broken Leg

Epilogue

Magandang gabi! *kaway kaway*

Magkukuwento muna ako. Hehe. So, this is is what happened. Ang sabi nung kundoktor lumampas na raw ako sa ekwelahan. Bakit hindi ako pumara at bumaba?

Ang sabi ko: Simple! Mukha ba akong estudyante? Is that how I carry myself? Like a highschooler? Kung ganun, papasa na ba ako sa role ni sanchai? Magiging bagay na ba kami ni Dao Ming? Kung oo, maggu-gudbye Philippines na ako at pupuntahan ko sya sa Taiwan. Pagbalik ko ng Pilipinas, kami na.

Si Koya.. Nganga.

Hashtag Mag-enroll kaya ako ulit?

Charing! Haha. Ito na po ang last part ng istoryang ito. Pinaghirapan ko kaya wala po sanang manlalait. Parang awa niyo na. Mahina ang puso ko sa rude comments. Nai-mute ko tuloy ung isa at nagsisisi ako. Normal ba 'yun? Bakit ako nakakaramdam niyon? Hay, ewan... Anyways, the end part goes like this...

*Trevor's Point of View*

“DON’T you dare fucking touch me again, Trevor! Ugh, fudge! That hurts!”

Napapangiwi si Trevor habang hindi mapakali dahil sa kaba sa ng Delivery Room kung nasaan ang kanyang asawa. Tagaktak ang pawis kahit na air conditioned ang buong Operating Room ng ospital. Narito siya dahil sa kagustuhan ng asawa. Ayaw raw nitong makita ang pagmumukha niya habang nanganganak. Mabuti na lang at naro’n ang kanyang biyanan.

“Dude, it’s fine. Ganyan na ganyan din si Sassa noon.” Julian gave out an understanding smile, tapping him on his shoulder. “But look at her now, happy and pregnant with our second child.”

“But seriously dude, your wife’s creeping me out.” Nanginig naman si Cloud. “Parang ayaw ko nang mag-asawa.”

“Yeah, me too,” tulalang sambit ni Kyzer.

“I think I won’t be marrying for the next years of my life,” Khyryu said. “Mahihimatay yata ako.”

“Dude, hindi ikaw ang tatay. Si Trevor.”

Binatukan nito ang kakambal nito. “Shut up.”

“Hey! Hindi ako ang nagsabi niyon. Si Cloud.”

“Who? Me?” depensa naman ng isa. “Hoy Kyzer, mahigpit na ipinagbabawal ang pagsisinungaling sa loob ng ospital.”

“Wala akong pakialam. Basta hindi ako ‘yon.”

Napailing siya sa kakulitan ng mga ito. Nagulat na lang siya nang halos sabay-sabay na dumating ang mga ito pagkatapos niyang ipaalam kay Khyryu ang panganganak ni Berlin. She really had a bad and painful labour. Panay mura, hampas at kurot ang natanggap niya mula rito. Hindi naman niya malaman ang gagawin dahil sa nerbiyos sa sakit na nakabalatay sa magandang mukha nito.

She did not want to have a painless labour and delivery, dahil gusto raw nitong maramdaman ang pagiging tunay na ina sa kanilang anak. He didn’t say a thing and just conceded. Ngunit nang ipasok ito sa delivery room, she starting shouting and cursing his name for all to hear. Hindi siya magrereklamo. She’s into an unbearable pain for delivering their child.

“Ba’t ka ba nagrereklamo? Totoo namang hindi ikaw ang tatay ng bata. Ikaw ang asawa?” si Kyzer.

“Kids, kung magsusuntukan kayo ay doon sa labas. Baka bigla na lang tumumba itong si pareng Trevor sa kaingayan ninyo," singit ni Julian. "O, Zero…” Binalingan nito si Zero na tahimik na gumagawa ng business plan daw nito. Ginawa nitong working table ang nurse’s table. “Baka gusto mo ring makisali sa tatlong ‘to? Para quits?”

Umiling ito. “I’ll pass.”

Trevor’s about to say something when she heard Berry’s series of curses again. Nagkatinginan silang magkakaibigan. Napakamot na lang siya sa batok. Then a rushing Sean in his military outfit came in. Hinihingal pa ito. “Am I late?” he said.