My Zombie Boyfriend

Chapter 14

Penelope's P.O.V

Ilang araw na kaming magkakasamang apat at masaya naman parang normal lang ang lahat samin.

Merong mga zombie na kaming naging kaibigan sa buong lugar syempre kaniya kaniya silang paraan para maintindihan namin ang isa't- isa.

Masaya ako kasi yung akala niyong halimaw na nangangain ng laman loob ng tao, ay mababait pala. Parang tao din sila kumilos sa pang araw-araw nilang buhay.

Mas mabubuti pa nga sila sa mga tao kasi sila nag tutulungan para mabuhay ang isa't-isa.

"Argghh!!!!" inis na naman na turan ni L, na talo na naman siya sa bagong game ni Kyle. (Madaya!!!) nakalagay sa board niya.

"Anong madaya?! Sige ulitin natin." Tugon ni Kyle, at tumango naman si L. At nag simula na sila ulit maglaro.

Lumingon naman ako kay Clyde na nagbabasa ng libro.

"Di ka ba sasali sa kanila?" Tanong ko sa kaniya.

"Mamaya na lang po siguro tatapusin ko to." seryosong sabi niya na nakatutok pa rin sa libro.

"Sige." simpleng sagot ko.

Hayts! Nakakamiss naman sila Mommy at Daddy.

Oo nga kailangan ko nga pala silang kamustahin.

Agad akong umakyat at pumasok sa kwarto kinuha ko yung laptop ko at ipinatong ito sa table.

Swerte ko ayos pa yung linya ng internet at phones kaya binuksan ko yung live account ko at agad nag send ng message sa Daddy ko.

To: AndrewSmith

Dad, this is Penelope if you receive this I'm still alive.

Ilang minuto pa ang lumipas ng may nakuha akong message agad kung tingnan iyon.

From: AndrewSmith

Honey, this me I'm glad you're okay there. Thank God.
Where are you now?
Where's Lex?
Is there any aid or help there?

Daming tanong ni Daddy mag video call na lang kami.

To: AndrewSmith

Okay Dad, I gonna answer it through video call.

Agad kung binuksan yung camera.

Ilang segundo pa at nag appear na rin si Daddy sa screen pati si Mommy na umiiyak sa tabi.

"Anak buti na lang ligtas ka! Kamusta ka diyan? Miss na miss ka na namin ng Daddy mo." tugon ni Mommy na umiiyak at halata ang pag aalala niya.

"Miss ko na rin po kayo Mom, so happy to talk to you again." masaya at naiiyak ko na rin na sabi sa kanila.

"Penelope, are you okay there, are the government helping you there?" tanong ng Daddy ko.

"No Dad, I think the government is not yet reach here, but I hope so soon... Don't worry Daddy I'm fine." Sagot ko sa kaniya na nakangiti.

Nabigla na lang ako ng ibagsak niya yung kamay niya sa table dahil sa galit.

"What the government doing now? Tsk!" galit na turan ni Daddy kaya pinakalma siya ni Mommy.

"Honey, can I only speak to our daughter just relax first okay.." Sabi ni Mommy magsasalita pa ulit si Daddy ng bigyan siya ni Mommy ng death glare.

Hayts! Takot talaga si Daddy sa mga ganito ni Mommy eh.

"Where's Lex anak?" tanong sakin ni Mommy.

Bigla naman akong nalungkot ng maalala ko iyon.

"He's gone Mommy, dahil sa mga zombie." malungkot kung tugon.

"Sorry Honey... But I'm glad your okay." sabi ni Mommy.

"Anyway there any survivors? Are you with them?" tanong sakin ni Mommy.

" Well Mommy, meron pero di ko sila kasama." tugon ko sa kaniya.

"Bakit?" nagtatakang tanong sakin ni Mommy.

"Kasi, Mommy. mga wala silang kwenta, makasarili mas masahol pa sila sa halimaw. dahil muntikan na nila kaming patayin ng tumulong sakin at nagligtas sakin sa mga zombies." galit kung sabi sa kaniya.

Naiinis pa rin talaga ako pag naaalala ko yun.

"Ganon ba so ang kasama mo ngayon ay yung nagligtas sayo?" tanong ni Mommy mukhang interested siya kay,L.

Natuwa tuloy ako bigla at tumango bilang sagot sa tanong niya.

"The one who save you is a guy?"
Naka ngiti na ngayon si Mommy, samantalang si Daddy hindi maipinta yung mukha niya.

"Well... pero may kasama din kaming dalawang bata at inaalagaan namin sila." sabi ko kay Mommy.

"Interesting." tugon ni Mommy na patango-tango pa. "Okay, hija. I need to meet him para makapag thank you kami ng Daddy mo." sabi ni Mommy.

"Sure Mommy tatawagin ko lang siya." sagot ko kay Mommy at lumabas na ako ng kwarto tanaw ko silang tatlo sa baba.

"L, halika ipakikilala kita sa parents ko." tugon ko.

Medyo nagulat pa silang tatlo.

(Seryoso ka?) nasa mukha niya yung pagtataka.

Nagbuntong hininga na lang ako. "Oo, tara na." sabi ko sa kaniya tumayo naman siya sa pwesto niya at sumunod sakin.

"So ano hija nandyan na ba?" tanong ni Mommy tumango na lang ako at pinaupo si L sa upuan.

Medyo na gulat sila Mommy at Daddy sa nakikita nila sa screen.

"Mom, Dad. Meet L, L, my Mom and Dad." Pakilala ko sa kanila.

Ngumiti naman si L sa kanila at kumaway.

"Honey what a surprise?! Hindi ko i-naa..."hindi na natuloy ni Mommy yung pagsasalita niya dahil nawalan na siya ng malay na kinagulat namin.

"Mommy...."sigaw ko.

Si Daddy naman ginigising si Mommy.

Yari ano bang nagawa ko.

Hindi kasi ako nag-iisip eh...