Chapter 7

286 20 0
                                    


~Jaki~

Paggising ko subrang sasama ng pakiramdam ko ikaw ba namang buang gabi umiiyak sa d malaman ang dahilan para kasing may kumukuha sa akin na di ka alam kong sino.

Ganito siguro pag malapit ka nang mamatay no kasi mararamdaman mo na ung malapit ka ng mamatay..

Linggo ngayon kaya pinilit kong tumayo kasi gusto kong magsimba, magpapaalam nalang ako kay vice at ioagdadasal ko na sana humaba pa ung buhay ko kahit imposible ng mangyari at saka rin kay vice para namang mabawas bawasn ang pagiging masungit nya..

Nagtungo na muna ako sa banyo para maghilamos at mag toothbrush na rin saka ako bumaba. nakita ko naman si vice na nasa sala nakahiga at nanunuod ng tv at naka patong pa ang mga paa sa glass table sa sala namin..

D naman nya na namalayan na bumaba ako kaya nag tungo ako sa likod nya, magpapaalam na muna ako para mag simba.

Jaki: vice?"

Nabalikwas naman siya sa subrang gulat nya at napahawak sa dibdib nya, hahaha nakakatawa ang itsura nya, tawa lang ako ng tawa para kasi siyang nakakita ng multo sa itsura nya hahaha...

Vice: anong kinakatawa tawa mo dyan?"

Inis nyang sabi...napatigil naman ako sa pag tawa nya...lagot baka mag buga na ito ng apoy..

Jaki: ang panget kasi ng istura mo e hahahha?"

Vice: abay gago to ha, gusto mong masaktan?"

Jaki: hindi, joke lang ang sungit mo naman!"

ANG MANHID KONG ASAWATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon