A+B=Nerd

1. Lauren houdt niet zo van regenbogen

Nog niet ge-edit, vergeef me de foutjes.

***

Little black dress

Just walked into the room

Makin' heads turn

Can't stop looking at you

It's alright

It's alright

It's alright, you know

One Direction - Little Black Dress

1. Lauren houdt niet zo van regenbogen

Ze rolde met haar ogen toen de bel ging en keek haar huisgenote Zara aan. 

’De hoeveelste is dit ook alweer?’

Het zwartharige meisje keek op haar lijst. ’Dit zou nummer vier moeten zijn. Cassandra Venen.’

’Wie noemt zijn kind nu Cassandra?’ vroeg Lauren zich af terwijl er nog een keer hard gebeld werd. 

Zara rolde ook met haar ogen en stond op om open te doen. De kijkavond was tot dusver een ontzettend fiasco geweest, maar Zara's vader had erop gestaan dat er een nieuwe huurder kwam. Waarschijnlijk vanwege het geld. Er was niemand bij die Lauren ook maar zou overwegen als huisgenoot. Ze ging liever weer thuis wonen en dat zei heel wat, aangezien ze daar ook niet echt meer welkom was in het huis vol pubers. Het was daar een stuk voller sinds zij naar Amsterdam vertrokken was.

Dat en het feit dat haar familie zich had uitgebreid met twee zestienjarige jongens die last hadden van zweetsokken. Bovendien had ze er niet eens meer een kamer. Niet echt in elk geval. Er was een kamer om in te slapen als ze thuiskwam, maar het was niet haar kamer.

Ze hoopte dat Cassandra geen rare of luidruchtige hobby had -orgel-, geen enge beesten had -slangen- en niet heilig geloofde in beschermengelen. Degene met het orgel was trouwens ook veganist en had meteen kritiek geleverd op de inhoud van de koelkast. Ook op het ding zelf trouwens.

Er stuiterde een regenboog met de naam Cassandra naar binnen. Cassandra was duidelijk dol op kleur en Lauren overwoog om haar zonnebril op te zetten. De kleding en het haar van het meisje deden gewoon pijn aan haar ogen. 

’Cassandra!’ zei het meisje en ze schudde Laurens hand met zo’n kracht dat die eraan twijfelde of haar hand er nog aan zat. ’Ik vind dit zo… zo geweldig dat jullie me hebben uitgenodigd! Ik vind het echt te gek, weet je dat? Ik moet mijn kamer uit, omdat ik anti-kraak woon, weet je.’

Zara en Lauren wisselden een blik en Zara schudde nee, terwijl het meisje hysterisch door de keuken liep en alles ’mooi!’ ’gaaf!’ en ’geweldig!’ vond. 

’Wil je wat drinken?’ vroeg Lauren met een glimlach die vanuit haar tenen moest komen. 

’O, ja! Geweldig!’ 

Lauren vroeg niet wat ze wilde, maar schonk een glas cola in en drukte het in de hand van het meisje. ’Cola! Geweldig! Daar was ik altijd al dol op, weet je! Wat hebben jullie een geweldig uitzicht! Ik ga mijn kamer oranje verven. Met paars.’

’Mooi,’ zei Lauren ongemeend.

Twintig minuten later sloot Lauren de voordeur iets te hard en ze kreunde overdreven, terwijl ze zich op de grond liet zakken. Zara plofte ernaast, een fles wijn in haar hand die al ontkurkt was. 

’Die wijn hebben we nu hard nodig!’ riep ze lachend en nam als eerste een slok. Daarna gaf ze de fles door aan Lauren die gulzig een slok nam. Het tweetal nam niet de moeite om bekers te pakken. Lauren dronk iets te gulzig, want ze verslikte zich bijna.