Be Careful (Vampire one direction)

Who are you?

YAAAAAY NIEUWE UPDATE!! Voel me zo goed hea, 2 dagen 2 updates. Alles voor jullie!

Love ya all xxxx

-KG

Niall:

'They know about Cloe'

De stem stopte zodra ik het zei. Mijn zicht kwam langzaam terug en ik zag Liam z'n gezicht met een bezorgde uitdrukking boven me hangen. 'Liam?' mijn stem kraakte toen ik het uitsprak. 'Niall, Niall, omg! Wat gebeurde er? Is alles goed?' Vroeg Liam bezorgd. 'Hou Zayn uit m'n buurt, want de volgende keer zullen jullie niet in staat zijn me te stoppen als ik een eind aan hem maak.' Zeg ik terwijl ik opsta en weer begin te rennen, alleen dit keer niet naar huis, maar in de richting van Cloes huis. Ik hoorde liam nog roepen van ver achter me. Ik wist dat ik veel te snel voor hem ging, net gegeten en dan bijna op maximum rennen? Niks of niemand die me nu bijhoud. Mijn handen veranderden langzaam in vuisten toen ik dichter bij het huis van Cloe kwam. na ongeveer 5 minuten gerend te hebben sta ik eindelijk voor haar deur. Ik sla met mijn vuist extreem hard en vaak op haar voordeur. kom op Cloe doe open! Ik sla nog een keer op de deur, nog harder en vaker. 'CLOE! DOE OPEN!' schreeuw ik, de tranen staan op dit punt in mijn ogen. 'Nee, nee, nee, nee! CLOE!' Schreeuw ik op de top van m'n longen, ik voel de tranen over mijn wangen stromen, maar ik neem me geen tijd om ze af te vegen zodra ik een paar stappen naar achter zet en de deur met gemak intrap. Snel ren ik naar binnen, iets wat ik beter niet had kunnen doen aangezien ik meteen op mijn knieen zak zodra ik binnen kom. De woonkamer, keuken, hal en trap liggen helemaal in puin. Zodra ik mezelf een beetje hersteld heb van de schok ren ik de trap op naar boven, door naar Cloes kamer. De deur hoef ik niet open te maken, hij hangt er half uit en er zit een gat in met afdrukken ernaast van wat lijkt op...klauwen? Als ik de kamer inkijk moet ik me vasthouden aan de deurpost anders was ik weer door mijn knieen gezakt. Letterlijk alles is kapot en niet alleen dat het is door de hele kamer gegooit en niet gewoon gebroken ofzo...er is niks van over op gebroken stukken na. Er komt een kouden wind binnen door het kapotte raam, een wind die een sterke geur meedraagd, een geur van..bloed. Mijn ogen schieten open en binnen een seconden sta ik voor het raam. Aan een van de nog vastzittende scherven zit wat bloed, ik ruik er uitgebreid aan. Mijn ogen worden bloed rood van woeden en mijn tanden gooien zich eruit. Met een ruk draai ik me om en sta ik weer buiten om daar een aademlooze Liam tegen te komen. 'Wow, Niall, wat is met jou gebeurd? Waar is Cloe?' Vraagt hij met de lucht die hij heeft kunnen verzamelen. 'Nathan.' Is het enige wat ik hoef te zeggen om Liams ogen rood en en zijn tanden groot te laten worden.

Cloe een paar uur eerder:

Na dat niall me thuis heeft afgezet ben ik naar mijn kamer gegaan en heb ik wat muziek geluisterd totdat er onder op de voordeur geklopt wordt. Neuriend loop ik de trap af en maak de deur open. Ik trek mijn wenkbrouw op als ik een jogen in een korte broek en tanktop zie staan met zwarte haren en donkere ogen. (ik weet echt geen details van hem)Hij is niks speciaals, niet lelijk, maar ook niet echt knap. 'Kan ik je helpen?' Vraag ik op een aardige toon. 'Licht er aan.' Zegt hij en ik zie een grijns op zijn gezicht komen. Ik rol mentaal met mijn ogen. 'Waaraan?' vraag ik en maak een mentale note aan mezelf om aardig te blijven. Wat heel moeilijk is aangezien ik nu al een hekel aan deze jongen heb. 'Ben jij Cloe?' Vraagt hij simpel. 'Uhm ja, heozo?' Vraag ik met een kleine aarzeling in mijn stem. De grijns op zijn gezicht wordt groter en ik begin me ongemakkelijk te voelen. 'Mooi zo.' Zegt hij en duwt me naar binnen en komt dan zelf ook naar binnen en gooit de deur achter zich dicht. Ik struikel met grote ogen naar binnen. 'W-wat wil j-je?' Vraag ik en vervloe mezelf voor het stotteren. Als er iets is wat ik heb geleerd sinds ik Zayn ken is dat je nooit je angst mag tonen en wat doe ik? Ik ga stotteren als een bang schoolmeisje die net betrapt is op spieken! De jongen lacht gemeen en komt langzaam op me aflopen, mijn ogen worden nog groter en ik loop naar achter totdat ik de muur raak. Fack, waarom zijn er altijd muren? Hij komt dichterbij en slaat zijn handen tegen de muur naast mijn hoofd met zoveel kracht dat de muur ervan schud. Ik kijk naar de deuken in de muur waar zijn handen nu staan en daarna terug in zijn ogen die nu heel dicht bij zijn. Ik had niet gedacht dat ik banger voor iemand kon zijn dan voor Zayn. Zijn gezicht komt nog dichterbij en knijp mijn ogen dicht zodra ik zijn adem op mijn nek voel. 'Toen ze zeiden dat Niall een nieuwe vriendin had, had ik niet zo'n, laten we het lief zeggen, mooi meisje als jou verwacht.' Fluistert hij heel zacht in mijn oor. Mijn ogen schieten open en ik zoek met mijn hand naar iets om mee te slaan. Als ik de bloemen vaas voel twijfel ik niet als ik uithaal naar de zijkant van zijn hoofd. Zijn gezicht verdwijnt uit mijn nek en zijn handen weg van mij hoofd, ik ren naar de woonkamer en pak de telefoon zo snel ik kan. Helaas niet snel genoeg als ik hem de kamer in zie komen. Hij neemt niet eens de moeite om om de bank heen te lopen hij pakt hem op met een arm en gooit hem tegen de kast bij de muur neer. ik ren kangs de muur af naar de keuken. 'Oké, laten we nog even splelen.' hoor ik van achter me. Snel pak ik een bord uit de kast en gooi dat naar hem en nog een en nog een en nog een totdat de borden op zijn. Ik word nog banger als hij begint te lachen. 'Mijn beurt.' Zegt hij alsof hij een blij klein kind is op de kermis. Zonder dat ik me voor kan berijden begin hij met de tafelkrukken te gooien. Ik gil als een me bijna raakt. ik ren in een weg de trap op naar boven en hoor de jongen achter me...grommen? Ik ren mijn kamer in en sluit de deur achter me af zo snel ik kan. Niet lang daarna word er tegen de deur gebonkt. De tranen rollen nu over m'n wangen en ik heb problemen met adem halen door het ongecontroleerd snikken. 'Genoeg gespeeld kleine meid!' Hoor ik de jongen roepen van achter de deur. Op dit punt durf ik niks meer te doen, ik weet dat ik niet kan vluchten en dat hij me toch wel krijgt. Dus in plaats van een uitweg zoeken ga ik ik tegen de muur naast mijn bed zitten en trek mijn knieen naar me toen en huil ik in mijn handen. Mijn lichaam schokt bij elke slag tegen de deur, en ik maak me nog kleiner als ik de deur hoor kraken. Met een harde slag en veel geluid vliegt de deur open en de jongen stormt naar binnen. Ik hoor hoe hij mijn hele kamer afbreekt, maar durf niet op te kijken. Ik had niet gedacht dat ik me nog kleiner kon maken totdat ik een hand op de zijkant van mijn hoofd voelde. 'Genoeg met mijn agressieve en jou bange gedrag oké.' Zegt de jongen lief en ik kijk hem nu aan. Hij glimlacht een beetje en ik voel me er niet erg gemakkelijk bij. Dan pakt hij m'n schouders en tilt me van de grond, zodra ik sta gooit hij me over zijn schouder en loopt hij richting het raam dat ik snel daarna kapot hoor gaan. 'Ah fack.' Is het laatste wat ik hoor voordat ik bewusteloos raak.

-vote?

-comment?

It would mean the world to me xxxx