Sana
Şu an düşündüm de bu gün ne çabuk geçti! Buna üzülmüyorum, aksine seviniyorum çünkü her geçen zamanda ölüme daha çok yaklaşıyorum. Bir önceki sayfalarda söylesem de kendimi tam açamadığımı fark ettim. Dünya çok hızlı dönüyor ve biz bu kadar hızlı bir şeye meydan okumaya çalıyoruz. Çok aptalca! O kadar yılları, hayalini kurduğun şeyler için harcadıktan sonra geriye ne kalıyor? Halbu ki o acı ve yorucu yılları aynı mutluluk ve özgürlükle geçirmeliyiz. Ne zaman öleceğimiz belli değil ama biz sanki daha çok uzun zamanlar varmış gibi bize verilen güzelliklerin tadını çıkarmasını ertelemek zorunda kalıyoruz. Erteliyoruz. Eskiden bu düşüncede olan insanların tembel olduğunu düşünürdüm ama şimdi görebiliyorum. İnsanların birbirine nasıl zarar verebildiğini görebiliyorum. Şu an bir sonraki günün sıkıcılığını düşünüp kendimi üzüyorum. Halbu ki üzülmeyip sadece beklemeliyim, zaten bitecek. Yarın da öyle. Hayatımız bitecek bir gün ve bu kadar kısa bir süre için fazla üzülüyoruz.
