53

90 8 2

przez Zuzanna_Death666

autorstwa @Zuzanna_Death666

-Wy głusi jesteście?!- krzyczy mi centralnie nad uchem menda, potocznie zwana jako Remington, a ja nawet nie otwieram oczu.
-Tak- odpowiadam mu jedynie -I ciszej bo Zuzia śpi- dokańczam, przytulając Zuzię jeszcze bardziej.
-Nie no, oni się kurwa idealnie dobrali- kontynuuje menda społeczna i zarazem Nutello-żerca.
-Remington uspokój się. Nic na to nie poradzimy że oni potrafią przegadać całe noce, a potem śpią do czternastej i nawet ich nie obudzi głośno chodzące radio i my głośno rozmawiając- wypowiada się teraz mój kochany braciszek Sebastian -Jedyne co możemy teraz zrobić to, to że się do nich przyłączymy- dokańcza i już czyje jak ktoś się na nas kładzie. Otwieram oczy i widzę łepetynę mojego samotnego brata. Trzeba mu znaleźć dziewczynę (GhOsT927 o tobie tu mowa).
Z moich zamyśleń wybudza mnie kolejny ciężar na mnie w postaci samotnego Remington'a, któremu też trzeba znaleźć dziewczynę (I tutaj są trzy opcje na wybranie kandydatki dla Remington'a Black_Veil_Royale, AliceLeithBarrett i myblacksaviours).
-Dobra już wstajemy- mówi Zuza przygnieciona przez tych moich dwóch braci. Dzięki bogu, chłopaki z nas schodzą, a my z Zuzią podążamy w stronę łazienki.
Z moim kotkiem wymyśliliśmy fajny patent, przez ciągłe zapominanie ciuchów na przebranie do łazienki.
A otóż postawiliśmy nasze walizki przy ścianie w łazience i tak już nie musimy myśleć, o wzięciu czegoś z walizki.
Wczoraj wieczorem się z Zuzią myliśmy, więc dzisiaj nie ma takiej potrzeby na to. Zaczynamy obydwoje myć zęby, a potem obydwoje się ubieramy w ciuchy i się malujemy.

-Sorry za spóźnienie!- krzyczy Ronnie po wejściu do sali z dziesięcio minutowym spóźnieniem.
-Niektóre osoby nie chciały wstać z kanapy i po prostu nie chciały się obudzić- mówi Remington spoglądając na mnie i na Zuzie i automatycznie wszyscy zebrani się na nas gapią.
-Zuzia się nawet nie obudziła jak z kanapy zleciała- mówi Ronnie, a my wszyscy oprócz Ronniego podążamy w stronę wolnych krzeseł, a mężczyzna podąża w stronę.
Kiedy już siedzimy na krzesłach...

CDN

Dziękuje za czytanie

Zuzanna Tkacz