The Oblige

Kabanata Labing-Anim:

"What the hell,maerene!" sigaw niya.

"Sorry,hindi ko naman alam na gagawin niya 'yon eh." paliwanag ko.

"Talaga?E,bakit hindi ka manlang pumalag diba?"

"Mas malakas siya sakin clark! Lalaki siya babae ako!" sabi ko.

"'Yon na nga! Babae ka,Lalaki siya! Tama 'bang may kaibigan 'kang lalaki,ha?!" galit na niyang sabi.

"Ikaw nga may--"

"Shut up! Tumigil ka sa kalandian mo maerene! Lumayo ka 'don sa lalaking i'yon."

Unti-Unti ng tumulo ang luha ko.Hindi na mapigilan.Nanlalabo na ang paningin ko at pilit siyang inaaninag.

"Tama 'bang makipag flirt ka habang may asawa k--"

Hindi na siya nakatapos sa sasabihin niya ng sampalin ko siya.

"Alam mo kung sino ang mas malandi satin Clark! Alam mo 'yan!" sabi ko at lumabas ng kwarto.

"Saan ka pupunta? Sa lalaking 'yon? Sige,mag-sama kayo!" rinig ko pang sigaw niya ngunit hindi ko na pinansin pa 'yon.

Nahihirapan na akong huminga dahil sa pag-iyak ko.Hindi ko alam kung saan ako pupunta,hinahayaan ang paa na mag-lakad at kung saan ako mapapadpad ay hindi ko alam.

Basta ang gusto ko lang ay makalayo sakanya.

Nahinto ako sa kalsada,walang gaanong sasakyan ang dumaraan at sa gilid ay na-upo ako.Humahagolgol sa sakit na nararamdaman.

Hindi ko alam kung bakit nangyayari sakin 'to.

Do i really have to feel this pain? Then I'm giving up.I hate this fucking feeling.

Naguguluhan na ako,at hindi ko alam ang patutunguhan nito.

Bigla ay bumuhos ang malakas na ulan.

Mas lalo akong umiyak,niyakap ko ang sarili dahil sa malamig na hanging dumadampi sa balat ko.

Maya Maya'y hindi ko na maramdaman ang patak ng ulan.Ngunit kita 'kong umuulan parin.

"You'll Catch a cold!" boses ng babae i'yon.

Tiningala ko siya at kita ko na pinapayungan niya ako.
Hindi ko maaninag ng maayos ang mukha niya dahil na'rin sa luha sa'king mata.

"Please Stand up,miss!" aniya.

Tumayo ako at pinunasan ang luhang nasa mata ko.

Maputi ang babaeng nasa harap ko at matangkad ito.May dala itong traveling bag.

"Here! Mag-punas ka muna!" iniabot niya sakin ang towel na hawak niya.

Nag-aalangan pa akong kuhain ngunit kinuha at ipinunas ko 'rin sa sarili.

"S-Salamat."

"No worries! You Should take care of yourself,miss!"

Maya maya pa'y may kotseng huminto sa harap namin at bumusina ito.

"Here" iniabot naman niya ang payong na hawak niya.

Tumakbo siya papunta sa kotse at sumakay 'don.

Bigla ay bumukas ang bintana ng kotse na sinakyan niya.

"Don't let boys ruin your life miss,if they hurt a girl like us set him free,Know your worth,don't let them to feel like you're a worthless,miss." aniya.

Kumaway siya bago tuluyang umandar papalayo ang kotseng sinasakyan niya.

Hindi ako nakagalaw sa pwesto ko.Natamaan sa sinabi niyang i'yon.Saglit pa akong nasa ganoong pwesto pero napag pasyahan ko na bumalik na sa bahay na 'yon.

Mabagal ang pag-lalakad ko,tila tamad na tamad.Kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko at iniisip na baka hindi na nila ako tanggapin 'don.

"Maerene!" rinig 'kong sigaw ng isang lalaki.

Bahagya 'kong inangat ang payong na hawak ko para makita kung siya 'ba talaga i'yon.

Kita 'kong papatakbo siyang papalapit sakin.Huminto ako at hinintay na makalapit siya.

Nang makalapit siya ay niyakap niya agad ako.Muli ay ang luha ko ay pumatak nanaman.

"I'm sorry,I'm really,really sorry,maerene! I didn't mean it. Sorry!" paulit-ulit niyang sabi habang nakayakap parin.

"Tarantado ka! Ginawa mo pa 'kong ikaw." para na akong baliw na tawa iyak.

Kumalas siya sa pagkakayakap sakin at tinitigan.

"Sorry! Let's go home,huh?" mahinahon na niyang sabi.

Tumango lang ako bilang sagot.

Inakay niya ako at siya na 'rin ang nag-dala ng payong.

Agad kaming dumiretso sa kwarto.Tangging mga tauhan lang nila ang nakakita dahil sila mamala,mama at papa ay tulog na.

Kumuha si kumag ng towel at ipinunas i'yon sakin.

Tumingala ako sakanya at pinapanood siyang punasan ang basa 'kong buhok.

Nahinto siya at tinitigan 'din ako,bahagyang tumaas ang kilay niya.

Nanlaki ang mata ko ng mabigla sa ginawa niya.Hinalikan nanaman niya ako sa labi.Ang puso ko ay para nanamang nakipag habulan at napaka-bilis ng tibok nito.

Gusto 'kong umangal ngunit may kung anong pumipigil saking mag-salita.

"Still don't know how to kiss,huh?" pang-aasar niya.

"Che!" usal ko.Tatayo sana ako pero agad niya akong napigilan.

"Don't worry! I'll teach you how to kiss passionately!" naka-ngisi niyang sabi.

Nanlaki nanaman ang mata ko ng unti-unti na siyang papalapit sakin.Pilit akong umaatras ngunit unti-unti lang akong napapahiga sa kama.

Tuluyan na niya akong nahuli,sa isang maling galaw ay mahahalikan na niya ako.Ramdam at amoy ko ang mabango niyang hininga.

Nanghihina ako sa posisyon naming i'to.

At tuluyan na niya akong hinalikan.Noong una'y hindi ako tumutugon sa halik niyang i'yon,ngunit hindi ko namalayan na bigla ay sumasabay na ako sa bawat galaw ng kanyang labi.

Naramdaman ko siyang napa-ngisi.Hindi na ako nag-salita pa at tila ba nagugustuhan ko ang ginagawa.

Unti-unti niyang tinatanggal ang sakit at galit na nararamdaman ko at pinalitan i'yon ng hindi ko mawaring pakiramdam.

Ilang sandali pa ay tinanggal niya ang damit na suot ko pati na 'rin ang short ko.

Ramdam ko ang sensasiyon na ipinadarama ng bawat galaw na ginagawa niya.

Nanghina ako ng halikan niya ang leeg ko pababa.

At sa gabing ito ay hinayaan ko siyang gawin ang gusto niya.