Als je het maar af krijgt binnen het schooljaar.
'Het eten is klaar!' Zegt Sam vanuit de keuken.
'Ik kom eraan, even deze opdracht afmaken.' Zeg ik. Dan ruik ik een geur onder mijn neus glijden van pizza.
Laat die opdracht maar zitten ik wil pizza!
'Sow, jij hebt die opdracht snel af.' Zegt Sam lachend.
'Denk je echt dat ik die opdracht heb afgemaakt? Nadat ik pizza rook?' Zeg ik. Sam lacht een beetje en hij schud met zijn hoofd.
Nadat ik me heb volgeduwd met pizza wil ik verder gaan met de opdracht.
'Waarom maak je die opdracht? Je loopt letterlijk 3 weken voor!' Zegt hij onbegrijpelijk.
'Je hebt gelijk, moet ik afwassen?' Vraag ik. Sam knikt en hij loop naar de badkamer. Ik hoor de douche lopen en ik wil zo snel mogelijk ook douchen.
Ik loop naar mijn kledingkast om mijn pyjama eruit te pakken. Maar ik merk iets.
'SAM!' juich ik.
'Wat is er?' Vraagt hij. Met een handdoek om zijn middel komt hij de badkamer uitlopen.
'Ik kan normaal lopen!' Zeg ik met de grootste glimlach ooit.
'Dat is goed nieuws!' Zegt hij blij.
Ik loop de badkamer in en ga onder de douche staan, ik ben heel erg diep aan het nadenken over de tijd dat Sam mij leuk vond.
Sinds ik hier terug op de kamer ben is Sam niet echt meer zoals hij normaal was. Hij wordt natuurlijk wel nog gezien als de badboy, maar hij doet niets meer met meiden. Thank god.
En hij heeft nooit meer gezegd dat hij mij leuk vind. Hij gewoon een goede vriend.**** (weer een tijdskip, Sanne is volledig hersteld en Sam gaat ineens weer veel om met zijn *slechte* vrienden. Hij is de laatste tijd ook een beetje arrogant tegen Sanne).
Ik lig op de bank met Rye een film te kijken. Rye heeft inmiddels een vriendje gevonden en ze zijn zo schattig.
'Weet je wat?' Zegt Rye. Hij klapt de laptop dicht en gaat recht voor me staan.
'Met welk idee ben je nu weer gekomen?' Lach ik.
'Nee ik ben serieus!' zegt hij met de borst naar voren.
'Zeg het eens.' Zeg ik met een glimlach.
'We gaan een vriendje voor je zoeken!' Zegt Rye trots.
'Echt niet.' Lach ik.
'We gaan naar de stad en we nemen Andy ook mee!'
Ohh ja trouwens, Andy is het vriendje van Rye.
'Is goed maar ik mag dan ook shoppen!' Zeg ik.
'Tuurlijk mag jij shoppen.' Zegt hij.
Ik loop naar de kast en ik pak leuke kleding en ik pak mijn stijltang om mijn haren te stijlen. Ik doe ook mooie make-up op om de jongens te verlijden.
Look:
Make-up:
Ik zoek al mijn spullen door om mijn nieuwe schoenen te zoeken.
'Rye! Ik kan mijn nieuwe schoenen niet vinden!' Roep ik in paniek.
Ik heb net nieuwe schoenen en ze waren erg duur.
'Sorry, ik had ze voor je gepakt maar ik kon je niet vinden.' Lacht hij.
Dan word er op de deur geklopt. Dat zal Andy zijn.
'Hoi Andy.' Zeg ik vriendelijk.
'Hallo allemaal.' Zegt Andy vrolijk.
Andy geef Rye een knuffel en een kus. Mijn hart smelt en ik vind ze te schattig samen. (Met een nadruk op 'te').
We zijn in de stad aangekomen en Rye is naar elke jongen aan het wijzen die bij mij zal passen.
'Rye ik wil niet veel zeggen, maar waarom zijn lelijke jongens mijn type?' Lach ik.
'Uhmm, omdat Andy niet jouw type is? Want hij is van mij?' Zegt Rye met een grote glimlach.
Andy lacht en ik lach gezellig mee. Ik wil graag de Tommy Hilfiger store in maar Andy en Rye hadden honger. Dus ik ga alleen de winkel in.
Ik kijk een beetje tussen de rekken door en verderop staat een leuke jongen te lachen naar mij, ik glimlach terug maat al snel word die glimlach schaamte. Hij kijkt me raar aan en knuffelt een meisje die de winkel in komt lopen. Really Sanne?
Ik pak een leuk shirtje en ik loop naar een pashokje, ik trek er zo eentje open maar natuurlijk staat er iemand in...
Andy:
------------
Hey hoi!
Sanne is slim bezig vandaag😂
Geef dit verhaal natuurlijk een stem en ik zag dat bij het vorige deel dat er stond dat ik 172 lezer had. Nu heb ik er 199! 😍😍
Xxx- Lieke
JE LEEST
My Roommate Is A Badboy √VOLTOOID√
Novela JuvenilEen 17-jarig meisje die met haar vader naar Amerika verhuisd. Nieuwe vrienden maken, daar kon ze zich nog op voorbereiden. Maar de populairste jongen als roommate hebben? My roommate is a badboy is een cliché verhaal, tips en tops zijn altijd wel...