Forever.

550 44 12
                                    

Yataktan hafifçe kalktım. ‘’Anne?’’  dedim sesim titriyordu. ‘’Jessica. Seni özlüyorum , özlüyoruz. ‘’ dedi. Gözlerimi hafifçe kapattım. Boğazım düğümlendi. Onunla konuşmayalı uzun zaman olmuştu.

   Aramıza pek iyi değildi çünkü onlar yıllar önce Londra’dan taşındılar ve ben de taşınmak istemedim bu yüzden kavga ettik. O zamandan beri konuşmuyoruz. Bazen onların kızı olduğumu unutuyordum. Daha sonra aramız biraz düzelmişti ta ki ben yine gidene kadar…

*

‘’Gidecek misin?’’ diye bir ses duydum arkamdan. Yavaşça o tarafa döndüm. ‘’Evet gideceğim ne zaman gelirim bilmiyorum. ‘’ dedim sesim biraz cansız çıkıyordu. Hiç kimse ailesinin yanından gitmek istemez ama işte.. Bazı problemler vardı.

‘’Ne zaman geleceksin? Gelmeyi düşünüyor musun? ‘’ dedi yanıma gelerek. Aslında düşünmüyordum kesinlikle. ‘’Bilmiyorum. ‘’ dedim.

*

‘’Jessica buraya gel artık yeter. ‘’ dedi sesi biraz sesli çıkmıştı. Cidden onların yanına gitmek istemiyordum. Ailen her zaman yanındadır sözüne inanmıyordum. Hangi insan onu yargılayan bir ailesini sever ki? Evet bu doğruydu. ‘’Bilmiyorum anne. Aynı şeyleri yapacaksanız gelemem , gelmem. ‘’ dedim , gözlerimden yaşlar akıyordu.  ‘’Seni seviyorum.’’ dedi birden. Göz yaşlarım daha da artmaya başladı.

  Kapı sesi duydum. ‘’Kapatmam lazım.’’ diyerek telefonu birden kapattım. Akan yaşları durduramıyordum. Hayır hayır. Gözlerimi sildim hemen yatağa tekrar yattım ve uyuma numarası yapacaktım. Ashton’ın beni ağlarken görmesini istemiyordum.

  Ashton yanıma gelmişti. ‘’Uyudu galiba. ‘’ dedi yavaş bir ses tonuyla. Onu dinliyordum. Yatağa yatıp kollarıyla belimi sardı ve uyumaya başladı.

   Bütün gece uyuyamamıştım hemen sabah olmasını istedim. Sabah erkenden kalktım. Denize gittim Ashton hala uyuyordu. Denizden geldiğimde o uyanmıştı. Hala üzgündüm. Cidden ne yapacağımı bilmiyorum. Onların yanına gitsem tekrar başlarlar her seçimimi yargılayacaklardı büyük ihtimal. Bu yüzden onların yanına gitmek istemiyordum. Ama bazen sadece anneme sarılıp ona dertlerimi anlatabilirim diye düşünüyordum. Bazı şeylerden uzaklaşmam lazımdı. Ya ailem ya da onlar.. İki tarafı aynı anda götüremiyordum. Onunla birlikte olmaya başladığımdan beri ailemdeki bazı üyeler bunu desteklemiyorlardı. Onlar beni öldürüyorlardı… Kendimi ölü hissediyordum.

    ‘’Dışarıda kahvaltı yapacağız. İstersen üzerini değiştir. ‘’ dedi . Kafamı salladım ‘’Tamam.’’ dedim sessiz bir şekilde. Çantamdan kıyafetlerimi alıp banyoya geçip orada giyindim. Saçımı toplayıp içeri geçtim. ‘’Çocuklar da katılacak galiba bilmiyorum. ‘’ dedi elini uzatırken. Elinden tuttum.’’Tamam gidelim biz.’’ dedim. Odadan çıktık ve yürümeye başladık. ‘’İyi misin?’’ dedi bana dönerek. ‘’Evet iyiyim. ‘’ dedim gülümseyerek. Kesinlikle gerçek olmayan bir gülümsemeydi.

     Bir mekana geldikten sonra içeri geçip denize bakan tarafa oturduk. Denize bakıp kendimi kaybediyordum. Ashton karşımda oturuyordu. Ellerimi tutup ‘’Gerçekten iyi misin? Bak bugün hiç gülmedin. ‘’ dedi. Ellerini sıkarak ‘’İyiyim cidden. Kızsal durumlar diyelim.’’ dedim gülerek. ‘’Sanmıyorum ama olsun. ‘’ dedi.

   Kahvaltı yaptıktan sonra sahile geri döndük. Yanımızda sadece Michael vardı. Şezlongda uzanıp şarkı dinliyordum. ‘’Demi Lovato – In Case.’’

 

  Ashton ve Michael denize girmişlerdi onları izliyordum. İçimde çok kötü bir his vardı.Ciddi anlamda kendimi kötü hissediyordum. Telefonumu elime alıp son gelen aramalara baktım. O numaraya baktım. Kendimi daha da kötü hissediyordum çünkü her şey çok karışıktı. 3 sene önce Londra’dan başka bir yere taşınan bir ailem vardı , ben ise onlarla gitmek istemedim ve o zaman ailemden bir kişinin ‘’O zaman onun yanında kal.’’  dediği zamanı çok iyi hatırlıyordum. Evet ondan sonra onunla kaldım belli bir süre… Daha sonra ailemin yanına gittim kısa bir süre sadece 1 hafta o da önemli bir şey olmuştu ama tekrar aynısı olmuştu… Bu zamana kadar yaptıkları şeyleri tekrar yaptılar ve ben de geri döndüm. Ondan sonra diğer olaylar başladı… Allison .. New York… Geri dönüş.. ve şimdiki olay.. Sadece kendimi kötü hissediyorum. Hiçbir zaman olaylar normal gitmeyecek miydi?

The Only Reason // irwinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin