[ I. Kitap ] Yarına Kadar (bxb) • [Tamamlandı]

33

Cuma 17.02

Bora

"Bora, hayatım suyu da getirir misin gelirken?"

"Tamam anne getiriyorum."

Mutfağın kuytu köşesine çekilip Dilara'nın aramasını cevapladım, bugün 3. Konuşmamızdı – bir de okul da görüşmüştük tabii. Her şey çok hızlı ilerliyordu ve bu da beni geriyordu. Ne halt yemeye aceleye getirdiysem. Hatta hiç ilerlememeliydi, ben ondan hoşlanmıyordum bile.

Gerçi sebebi apaçık ortaydı, Levent'ten kaçayım derken Dilara'nın kucağına atmıştım kendimi.
Şimdi diyordum ki keşke durup Leventle yüzleşseymişim

"Efendim Dilara?"

"Aşkım? Niye geç açtın?"

"Annemle yemek yiyorduk anca mutfağa kaçtım işte."

 "Hıımm yani annen benimle konuştuğunu biliyor mu?"

 "Benimle derken?"

"Yani sevgilin olarak? Annen beni biliyor mu?"

"Hayır Dilara, daha biz 1 haftadır sevgiliyiz."

"Neyse tamam seninle bunu tartışmayacağım şimdi, ben yarın için aramıştım. Sen kaç gibi gelirsin beni almaya?"

Kafamı bahçeye bakan cama dayayıp dışarıdaki ışıkları izledim, yılbaşına 3 gün kalmıştı ve biz şimdiden tüm hazırlıkları yapmıştık annemle.

Gerçi sanırım ikimiz de evde geçirmeyecektik ama yine de seviyordum. Hatta yılbaşının en sevdiğim kısmı süslemelerdi.

"Dokuz buçuk gibi gelirim işte."

"Olmaz, sen 10'da gel."

"Niye?"

"Hazırlanamam bekleme boşuna diye diyorum sevgilim."

Sıkıldığımı belli etmemek için kendimi sıktım, yaptığım aptallık yüzünden Levent'e kızmak istiyordum.

"Tamam peki fark etmez. Öyle yaparız."

"Bir de Levent babasının arabasını mı alacak? Arabayla gitsek güzel olurdu."

"Recai amca arabayı yanına aldı."

"Ee Pazar günü ne olacak? Oraya da yayan gitmeyeceğiz herhalde?"

Sessizce nefes verip tavana diktim gözlerimi, "Tamam Dilara hallederiz merak etme."

"Tamam o zaman, sana güveniyorum. Seni seviyorum çok öptüm sevgilim."

"Ben de. Görüşürüz yarın."

"Ah! Dur unutuyordum az kalsın! Yarın kahvaltıdan sonra birden oradan kalkacağız tamam mı? Suna'yla Levent'i yalnız bırakmalıyız. Yani sonra renk falan verme bizim dediğimiz uy."

"O niye?"

"Ne demek niye Bora? Aralarını yapmak için, yalnız kalmaları lazım. Suna'nın onda gönlü var, e kesin Levent'in de var anladım ben. Biraz el atmak lazım sadece."

"Kendileri de halledebilir bence karışma sen."

"Tahmin ettiğinden fazlasını hallettim ben merak etme."

"O ne demek? Neyi hallettin?"

"Yılbaşı gecesi..." Dilara heyecanla duraksadı, bundan sonra ne geleceğini çok merak ediyordum.

"Gece yarısına geldiğimiz de herkes yanındakiyle öpüşsün diyeceğiz, Suna'yı da Levent'in yanında olacak şekilde ayarlayacağız, bu öpüşme kesin aralarında bir şeyleri alevlendirir."