[ I. Kitap ] Yarına Kadar (bxb) • [Tamamlandı]

42

Aynı Gecenin Devamı

Levent

İçeri girdiğimizde tüm insanlar bıraktığımız gibiydi, 2019'a girmeden önce nasılsalar şuanda da öyle coşkuluydular. Bir tek ben farklıymışım gibi hissediyordum.
 Bora'yla insanları yayarak ilerlerken aklımdan milyon tane şey geçiyordu.

Her şey o kadar karışmıştı ki neyi nereye koyacağımı ve nasıl tepki vermem gerektiğin bilemiyordum. Az önceki öpüşmemizi de nereye koyacağımı bilmiyordum, sonuçta bana sormuştu, deneyebilir miyim demişti. Buna onun da benim gibi hissettiği anlamını yükleyebilir miydim? 

Bizimkilerin yanına gittiğimizde Dilara Bora'ya sarıldığında ve Bora'da ona karşılık verdiğinde ilk defa bir kızın saçlarını yolmak istemiştim.

İçimdeki garip hisle kalakaldım. Neydi bu? Daha önce sık hissetmediğim bir şeydi.
Tüm huzurumu emip çaresizce etrafa bakmaktan başka yapılacak bir şey bırakmayan bir histi.

Kıskançlık mıydı?

Orada tek kelime etmeden dümdüz durduğumu ancak Çetin koluyla beni dürttüğünde fark ettim

"Şşh! N'oldu?"

 Yok bir şey dercesine omuz silktim "Midem kötü oldu biraz. İyiyim."

Yalan değildi, az önceyi hatırladıkça mideme ağrılar giriyordu.

 "İyi değilsen dönüşte arabayı ben kullanabilirim sorun değil."

 Çetin'in sırıtan yüzüne korkuyla baktım "Yok aman sağ ol eve yürüyerek giderim ama arabayı sana vermem."

Çetin homurdanarak bana bir şeyler söylerken benim dikkatim çoktan başka yöne kaymıştı, daha doğrusu bir şey dikkatimi çekti, Dilara Bora'yı öpmeye yeltendiğinde Bora ustaca kafasını çevirmiş, yanağını öpmesini sağlamıştı. Ve bunu Dilara fark etmemişti bile ama ben fark etmiştim. Zoraki öptürüyordu.

Sadece öpüşemediğini söylemişti, ama Dilara'nın tamamıyla bir problemi var görünüyordu.

 "Ooo daldın yine lan!"

 "Ne?"

Kafamı Çetin'e çevirdiğimde gözleri benimle Bora'ların taraf arasında gidip geliyordu

"İyi misin?" dedi sorgularcasına

"İyiyim. N'oldu?"

Kafasıyla Bora'yı işaret etti, gözlerim fırsat bilip tekrar Bora'ya döndü. Gülüyordu, mutlu görünüyordu, bu kadar güleceği ne söylemiş olabilirdi Dilara?

"Bora'yla arayı düzelttiniz dimi? İyisiniz?"

Çetin'e döndüm tekrar

"Şuan iyiyiz."

Hala garanti veremiyordum, emin olamıyordum. Açıkçası emin konuşmak da korkutuyordu beni. Sonuçta ne zaman emin olsam her şey bok yoluna gidiyordu.

Hazırlıklı gelen darbe hazırlıksız gelenden daha az acıtırdı.

"Hala aranızda geçenleri anlamış değilim."

"Merak etme ben de anlamış değilim."

Çetin tekrar konuşacağı sırada Alara gelip Çetin'i elinden tutmuş dans etmeye başlamıştı. Ben de daimi yalnızlık arkadaşım Suna'ya döndüm.

O da Bora'larla yaptığı sohbeti bırakmış elindeki küçük kekimsi şeyi yiyordu.

"Daha iyi oldun mu?"