Sherlock yanından geçtiğini binayı dikkatlice incelerken omzunda hissettiği acıyla kafasını önüne doğru çevirdi.
Biri ona çarpmıştı.
Gözleri hızla ona çarpan kişiye döndüğünde, kız ona şirin bir şekilde baktı.
"Üzgünüm, üzgünüm gerçekten. İyi misiniz?"
Sherlock dikkat ve büyük bir itina ile kızı incelerken sorduğu soruyu da duymuştu.
"Evet, çarptığın için teşekkürler, yani ben, beni sorduğun için, evet..."
Sherlock kısa bir süreliğine gözlerini kapadı.
Sanki bir anlığına tüm özgüvenini yitirmişti.
Kız sakin bir şekilde güldü ve giderken arkasını döndü.
"Önemli değil ve hayır rezil olmadın..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
