Uzandığın koltukta yüzünü telefonundan Sherlock'a çevirdin.
Sherlock klasik koltuğunda oturmuş kemanı ile bir şeyler çalmaya hazırlanıyordu.
Saat gecenin yarısıydı.
Az önce biraz kestirmiştin ama tekrar uyanmıştın.
Sherlock'u gözlerin dikkatlice izlerken, Sherlock'un bakışları kemanından sana döndü.
"İyi uyudun mu?"
Yavaşça gülümsedin.
"Sherl, yarım saattir uyanığım."
"Ama ben sana ne zamandır uyanıksın diye sormuyorum, iyi uyudun mu uyu-"
Elini yüzüne götürdün.
"Ah evet iyi uyudum."
"Sevindim."
Yattığın yerden doğruldun.
"Sana bir şey sorucam."
Sherlock tam çalmaya başlayacağı sıra durdu ve tekrar sana baktı.
"Dinliyorum."
"Bana keman çalmayı öğretebilir misin?"
Sherlock tatlı bir biçimde gülümsedi.
"Zevkle."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
