The Bloody Fairy Tales

Hoofdstuk 2 'De brand...'

'Kate, je bent echt de beste!' Ik gaf haar een knuffel.

'Dat weet ik toch, maar je moet wel even je excuses aanbieden, Reign.' Ik zuchtte en ik liet haar los. Ik drukte mijn oogleden op elkaar.

'Dat klopt, ik zal wel even naar haar toe gaan.' Ik liep het gebouw binnen. Voor het kantoor van Riley stopte en ik zuchtte diep.

'Here goes nothing...' Mopperde ik in mezelf. Ik klopte op haar kantoor deur.

'Kom binnen.' Zei ze zacht ik kon het net horen. Ik deed de deur voorzichtig los en Riley stond op.

'Riley...'

'Reign, ik begrijp volkomen hoe je gereageerd hebt... ik had het misschien anders moeten overbrengen, maar je moet begrijpen, ik heb een groot bedrijf en een groot bedrijf verwacht grote resultaten, dus ik geef je nog een kans, Reign, omdat jij een van mijn beste medewerkers bent, maar nu terug aan het werk alsjeblieft, Anneke heeft jouw nieuwe opdrachten op jouw bureau gelegd je bent om half 6 vrij.'

'Dankjewel, Riley.' Zei ik dankbaar tegen haar.

'Ja, ja, ga maar aan het werk en eh, vertel niemand over wat er is gebeurd, oke? Anders ben je direct ontslagen.' Zei ze streng. Ik knikte en ik liep met een grote glimlach haar kantoor uit.

Negen uur later.

Het is half 6 tijd voor mij om te gaan ik typ nog snel even de laatste zin af. Opeens krijg ik een rare melding op mijn laptop ik wou er op klikken, maar het gaf een error aan.

'Ach laat maar.' Ik sloot mijn laptop af ik borg alles op ik liep langs het kantoor van Riley om te uitklokken, nadat ik dat had gedaan liep ik van de trap af richting de uitgang en ik zocht mijn autosleutels op ik heb een leuke Ford Focus uit 2016 in het donkergrijs ik ben er erg blij mee ongeveer 1,5 jaar geleden heb ik die gekocht, nadat ik er flink voor had gespaard. Ik stapte in mijn auto na een tijdje rijden besloot ik langs de straat te rijden waar mijn ouders hebben gewoond.

Tegenover het huis waar mijn ouders hebben gewoond wat nu verbrand is stond ik stil en ik kreeg weer een flashback...

1 jaar geleden.

Ik reed de straat in waar mijn ouders inwonen ik had een zwarte broek aangetrokken en daar overheen had ik een oversized blouse getrokken en om mijn middel had een zwarte leren riem gedaan. Ik zag opeens knipperlampen en een politieman hield mij tegen ik stopte de auto en ik deed mijn raam open.

'Wat is hier aan de hand?' Vroeg ik aan de politieman, het was een man eind 40 redelijk stevig hij had een boze uitstraling.

'Een huis is in de brand ik zou u vriendelijk willen vragen om om te keren, mevrouw.' Mijn ogen werden groot.

'Wat? Nee ik moet naar mijn ouders.'

'Mevrouw ik zeg u nogmaals keer om.' Deze keer vroeg hij het niet zo vriendelijk. Ik zuchtte.

'Goed dan.' zei ik zacht de politieman knikte en liep weg.

Ik startte de auto en ik keerde om. Aan het einde van de weg zag ik een plaatsje waar ik kon stoppen om mijn moeder op te bellen. Ik stopte en ik typte haar nummer in.

Voicemail.

Misschien hoorde ze de telefoon niet, ik probeerde het nog een keer.

Voicemail

Alweer... ik begon bezorgt te worden. Ik besloot mijn vader te bellen, maar ook weer

voicemail.

Ik probeerde het weer.

'Kom op, pap kom op!' Zei ik zacht.

'Hallo, en bedankt voor het bellen naar Mathew of als jij belt Reign, papa spreek een boodschap in na de piep... PIEP.' Ik drukte hem weg. Ik begon echt bezorgt te worden.

Ik draaide de auto weer om terug naar de politieman ik moet naar mijn ouders!

De zwaailichten kwamen weer in mijn gezichtsveld en de politieman kwam om mij afgestapt en zwaaide met een stok. Ik zuchtte en ik stopte de auto. Ik deed het raam los de politieman draaide met zijn ogen.

'Jij weer. Heb ik niet duidelijk gemaakt dat jij hier niet mag komen?' Zei hij geïrriteerd.

'Ik moet er langs!' Zei ik verzekerd.

'Wat is uw naam?' Hij deed zijn hoofd scheef.

'Reign.. Reign Brown..' Zijn ogen werden groot.

'Wat? Wat is er?!' Hij stotterde.

'Eh,eh...' Hij keek naar de grond.

'Nee, NEE!' Ik stapte uit de auto en ik rende naar het huis van mijn ouders.

'MAMA, PAPA' gilde ik toen ik de vlammen zag de vlammen bij mijn ouders huis.

'Mam.. pap..' Door de tranen in mijn ogen zag ik wazig.

'Mevrouw, u mag hier niet komen!' Een politie agent pakte mijn arm.

'Mijn ouders! WAAR ZIJN MIJN OUDERS!' Gilde ik naar de politieagent.

'Pardon?' Hij keek me verward aan.

'Mijn ouders! Mijn ouders wonen daar!' De politieagent keek me geschrokken aan.

'Waar zijn mijn ouders?' Ik keek hem hoopvol aan.

'Jouw ouders Meredith en Mathew Brown?'

'J..ja, waar zijn ze?' De politieagent liet mij los en legde een hand op mijn schouder. Hij keek me meelevend aan.

'Het spijt me om te zeggen, maar jouw ouders zijn omgekomen door de brand.' Mijn ogen werden groot tranen biggelden over mijn wangen. Ik viel achteruit op de grond, huilend..

'Mama...papa... dit kan niet waar zijn...' Zei ik zacht.

Ik hoorde de politieagent praten door zijn portofoon.

'Zorg voor een agent die Reign Brown naar haar huis kan brengen. Ze is in shock. Ja de dochter van! Zorg voor iemand!' Hij bukte en wreef met zijn hand over mijn schouder.

'Het komt allemaal wel goed, meissie. Echt waar...' Zei hij niet zo zeker van zijn zaak en ik was daar ook niet zo zeker over.

Heden.

Ik werd uit mijn flashback gehaald door mijn telefoon een paar tranen biggelde over mijn wangen heen, ik veegde  ze weg en ik zocht mijn mobiel. Mijn oom Caleb stond groot op het scherm van mijn mobiel ik drukte op het groene hoorntje.

'Oom Caleb..' Zei ik zacht.

'Reign, is er wat je klinkt wat afwezig.' Hij klonk bezorgt.

'Nee, nee prima. Het gaat prima met mij. Ik ben alleen een beetje moe.'

'Oh...' hij klonk teleurgesteld.

'Wat is er, Caleb?'

'Oh, ik dacht dat je misschien even lang wou komen. Het is tenslotte al een tijdje geleden, en ik moet je nog wat vertellen, iets belangrijks... Ik wil ook wel bij jou langskomen.' Ik was even stil ik dacht aan het moment toen mijn moeder me belde wat ze zei toen, het kwam op hetzelfde neer ze wou me zien, want ze miste me.

'Het hoeft niet, Reign niemand dwingt je..' Hij klonk weer wat down.

'Nee, ik ben in de buurt ik zie je zo.'

'Oké, tot zo. Doe je voorzichtig?'

'Ja, tot zo.' En ik drukte hem weg.

Ik startte de auto en ik ging richting Caleb. Ik ben benieuwd wat hij te vertellen heeft.

Jajjjj! jullie hebben gelukkkk, omdat ik zo veel van jullie hou dacht ik laten we nog een hoofdstukje schrijven, want jullie hebben al lang genoeg gewacht op een nieuw boek + ik hou gewoon heel veel van jullie !!!! Spoiler allert volgende hoofdstuk gaat spannender worden!!! Love you guysssss !!!!

Liefs,

Irisssss !!! ❤️