The Bloody Fairy Tales

Hoofdstuk 25 '¨De Originele¨?'

Ik liep terug vanuit de tuin om de weg naar het kasteel weer te vinden, want jeetjemineetje wat een grote tuin! Uiteindelijk kwam ik een stuk tegen dat ik herkende en daar liep ik langs opeens hoorde ik geritsel en uit een reflex draaide ik me om met elke seconde niet wetend wat dat was ging mijn hartslag sneller.

Een paar seconden stond ik doodstil en en opeens kwam er een vogel uitgevlogen, ik zuchtte.

'Pff, snetbeest.' mopperde ik tegen mezelf.

Ik draaide me weer om richting het kasteel en uit het niets stond een zwart figuur voor mij ik sprong naar achteren van de schrik hij pakte mijn bovenarm vast.

'Buitenissige.' Fluisterde hij dreigend.

'W..wat? W..wie ben jij!' Ik keek hem angstig aan.

'Buitenissige!!! Ga weg! Trek je terug. Gij behoort hier niet!' En weg was hij.. Ik slikte. Wat is hiervan de betekenis?

Ik rende het kasteel binnen en ik rende naar Elijah zijn kamer, ik deed zijn deur open en rende zijn kamer binnen.

'Reign? Wat is er?' In een flits stond hij tegenover mij en keek me bezorgd aan.

'I..ik..' Hijgde ik van het rennen, want mijn conditie is zo goed als weg.

'Jouw vader ging weg, ik wou naar jou toe... opeens hoorde ik geritsel ik schrok het bleek een vogel te zijn dus ik draaide me om... en... en...' Ik haalde diep adem.

'Rustig Reign, haal even diep adem.' Ik deed mijn ogen dicht en ik ademde diep uit.

'Ik draaide me om en opeens stond er een zwart vaag figuur.' Elijah keek me geschrokken aan.

'Wat! Heeft ie je pijn gedaan?' Zijn ogen begonnen te verduisteren.

'Nee, maar hij heeft me wel bedreigd, volgens mij, ik weet niet zeker wat hij ermee bedoelde.' Zijn ogen waren nog steeds duister.

'Wat zei hij?' Zei hij met een boze stem.

'Uh, iets met buitenissige, dat ik niet behoor.' Zei ik rustig

'Verdomme!' Riep hij.

'Wat is er? Weet je wat Daar mee bedoeld wordt, Elijah?' Hij knikte.

'Ik leg het je zo uit, maar ik moet hier mee naar mijn ouders.' Hij zuchtte.

'Ik begrijp dat jij je wil opfrissen.' Ik knikte.

'Goed dan zie ik je zo in de eetzaal, er wacht op de gang een bediende die je naar de eetzaal brengt.' Hij zette een stap naar voren en sloeg zijn armen om mij heen zijn lippen belanden op mijn voorhoofd.

'Ik bescherm je, ik ben er altijd voor jou.' Ik slikte hij zette een stap naar achter en onze ogen ontmoette.

'Ik zie je zo.' Hij gaf me een snelle kus en verdween door de deur. Ik liep zenuwachtig door de kamer heen en ik liet mezelf vallen op een comfortabele fauteuil. Zou het ernstig zijn? Toen ik dat tegen Elijah zei zag ik angst in zijn ogen...

Ik zuchtte, waarom kan ik geen normaal leven hebben?

'Het woord ¨normaal¨ kant mijn leven niet.'

Ik draaide met mijn ogen. Genoeg met de zelfmedelijden laat ik me omkleden.

Ik pakte mijn koffer waar ik mijn kleding in heb zitten, maar die was leeg en toen zag ik naast het bed een deur die open was en achter die opendeur verschuilde een inloopkast ik liep er naar toe en mijn kleding hier daar.

'Wow..' Zei ik zachtjes. Ik liep er in en ik pakte er een setje kleding uit een zwarte skinny jeans en een plain royaal rode shirt die ik in mijn broek stopte met een lange zilverkleurige ketting, ik spoot wat deo en parfum op en ik pakte mijn laarsjes met hakken en ik was klaar om te gaan.