The Bloody Fairy Tales

Hoofdstuk 19 'Nachtmerrie'

Raar genoeg het enigste wat ik nu wil is twee sterke armen om mij heen, twee sterke armen van Elijah... ondanks wat hij heeft gedaan wil ik dat. Ik wil me veilig voelen in zijn armen...

'Ik weet zeker dat jij lekker gaat smaken.' Gromde hij.

Hij pinde me vast op de tafel en boorde zijn hoektanden in mijn nek.

'LAAT ME LOS!' Riep ik hard. Hij kreunde van genot.

'LAAT. ME. LOS!' Riep ik weer.

Hij stopte en haalde zijn scherpe hoektanden uit mijn nek zijn hele gezicht zat onder mijn bloed en mijn nek deed verschrikkelijk pijn, maar dat was nu mijn minste zorg. Hij begon gemeen te lachen en drukte zijn hoektanden in mijn bovenarm, ik schreeuwde het uit van de pijn. Hij haalde zijn tanden er uit en ging een paar centimeter lager en hij drukte zijn tanden weer in mijn huid weer schreeuwde ik. Hij herhaalde dat tot hij bij mijn pols aan kwam, mijn hele arm zat onder het bloed. Tranen van de pijn biggelde over mijn wangen heen. Hij begon hard te lachen en hij drukte zijn tanden aan de andere kant van mijn nek waar hij nog niet gebeten heeft. Ik voelde mijn warme bloed over mijn armen en mijn nek stromen.

Dit is het dan... mijn einde...

Ik voelde me steeds slapper en slapper worden.

'LUCAS!' Hoorde ik een bekende stem brullen.

Lucas werd van mij afgegooid.

'Reign...' Elijah legde zijn hand op mijn wang neer. Hij keek geschrokken naar mijn nek en naar mijn arm.

'Hou vol, Reign... ik moet wat afhandelen.' Zachtjes knikte ik.

Elijah draaide om en liep dreigend naar Lucas toe die op de grond lag te kreunen.

'Jij bent er geweest jongen.' Zei Elijah duivels.

'Jij. Bent. Er. Geweest!' Brulde Elijah. Lena kwam binnen.

'Omg.. Reign...' Zei ze.

'Elijah, doodt hem gewoon je hebt hier geen tijd voor we moeten Reign helen.' Zei ze terwijl Elijah zijn huid en organen er uit trok. Hij bromde en rukte zijn strot er uit. Elijah stond op en tilde mij op en nam mij mee naar zijn huis.

We kwamen aan Elijah legde me neer op de bank.

'Elijah hoe gaan we dit doen? Ze heeft al te veel bloed verloren!' Zei Lena angstig. Iedereen stond om de bank heen waarop ik lag. Ik wou wat zeggen, wat dan ook, maar ik was er te zwak voor, veelte zwak daar voor...

'Ik drink net genoeg.' Zei Elijah terwijl hij me aan keek vol zorgen. Zijn ogen zijn zwart.

Hij ging op zijn knieën en legde zijn hand op mijn wang.

'Het komt goed...' Verluisterde hij ik knikte met alle kracht die ik nog had.

Hij pakte mijn pols en hij drukte zijn hoektanden er in en op dat moment viel ik weg...

--- een paar uur later ---

Ik werd wakker in een bed al mijn pijn is verdwenen. Ik stond op en ik liep naar beneden.

'Elijah?' Vroeg ik, Lena kwam naar mij toe.

'Elijah is hier niet, wanneer hij jou had geheeld is hij weggegaan...' Zei Lena zacht.

'Oh... ik wou hem bedanken.' Zei ik teleurgesteld.

'Dat kan later, je moet eerst eten, Reign je bent zwak.' Ik knikte en we liepen naar de keuken.

Nadat ik een bord vol eten op had kwam Lena met tomaten en amandelen.

'Hier ik heb gelezen dat in tomaten en in amandelen veel ijzer in zitten dus ben ik naar de supermarkt gegaan met Josh toen je bewusteloos was Finley en Kayne hebben op je gelet. Iedereen was vanslag...' Zei ze.