The Bloody Fairy Tales

Hoofdstuk 10 'Ik wil hier weg!'

Ik drukte hem van me af.

'Wat te! Elijah!' Hij keek me boos aan. Hij zette een stap naar voren ik duwde hem weg en ik rende weg en deed de deur op slot. Ik heb hem opgesloten in de kamer waar ik in ¨verblijf¨. Waarschijnlijk niet zo'n goed idee, maar WTF !? Ik hoorde Elijah mopperen dat ik de deur van het slot moet halen, maar heck no!

Een kans schoot me te binnen een ontsnappingskans een grijns verscheen op mijn gezicht. Ik draaide me om en ik rende naar de trap, maar iemand pakte me bij mijn bovenarm, ik draaide me om naar die persoon. Het was Kayne.

'Laat me los Kayne!' Hij begon te lachen.

'Nee, dat dacht ik niet. Ik denk dat ik jou gezellig mee neem naar mijn kamer kan je die ook eindelijk bekijken vooral onder de lakens van mijn bed. Samen met mij natuurlijk.' Hij grijnsde gemeen.

Bij die woorden kreeg ik kotsneigingen.

'Geen denken aan!' Ik schopte hem op een plek waar de zon niet scheen. Ik rende weg, maar hij pakte mijn arm mee en sleepte mij mee, waarschijnlijk naar zijn kamer.

'Nee! Kayne laat me los! KAYNE!!!' Ik hoorde een klap en Kayne liet mij los Elijah stond voor mij en hij gaf Kayne een stomp en zijn gezicht.

'Wat had ik jullie allemaal gezegd, eh?' Kayne keek geïrriteerd, maar vechtte niet terug.

Elijah draaide zich om naar mij ik stond op, hij keek me boos aan. Ik keek hem ook aan, maar zonder emotie.

Elijah liep langs mij en stootte me aan hij liep geïrriteerd naar beneden.

Ik ben hier klaar mee! Ik ben klaar met dit alles ik ga nu weg en ik ga verder met mijn normale leventje laten ze me maar direct vermoorden. Ik ben er klaar mee! Dit is toch niet normaal! Ik liep nors naar beneden richting de voordeur ik pakte de deurklink.

'Wat denk je wat je aan het doen bent!?' Vroeg Elijah geïrriteerd.

'Ik ga naar huis.' Ik draaide aan de klink, maar hij zat op slot.

'Doe de deur open Elijah. Ik ben hier klaar mee! Ik wil naar huis, nu!'

'Jij gaat niet naar huis.' zei hij gevoelloos. Hij liep naar de koelkast en haalde er een zak uit met rode vloeistof er in. Bloed. gadverdamme.

'Elijah ik ga naar huis, dus laat mij uit deze gevangenis!'

'Nee' Zei hij gevoelloos en pakte een schaar en knipte in de zak en hij schoot de vloeistof in een groot glas hij nam er een slok uit en deed zijn ogen dicht van genot.

'Elijah!' Hij negeerde me, compleet. 

Ik liep naar hem toe en ik pakte het glas uit zijn handen, ik nam een groot risico, want je weet nooit wat hij gaat doen.

Zijn ogen schoten open hij keek me intens aan met zijn bruine ogen ik keek hem ook scherp aan.

'Geef mijn glas terug.' Zei hij zonder een druppeltje emotie.

'Laat me eerst gaan.' Ik probeerde het ook zonder emotie zeggen, maar dat lukte niet, ik voelde teveel emotie, zoals angst van wat hij mij zou aan gaan doen.

Hij leunde naar voren ik leunde naar achteren.

'Nee, geef.'

'Nee.'

In een ogenblik verdween hij uit mijn gezichtsveld ik keek om mij heen, maar opeens voelde ik iemand me van achteren vast pakken en tegen zich aandrukken.

Elijah...

Met zijn linkerhand duwde hij mij tegen zich aan en met zijn rechterhand pakte hij het glas uit mijn hand.