Yıkım

59 9 4
                                    

İlk darbe değildi. Her her saniye de yıkıldım.

Hissetmek kalbimi hissedemiyordum. Burak nişanlanmış beni unutmuşdu.

Olduğum yerde yıkılmıştım. Hemen koşarak çıktım. Evet insanların dikkatini  çekmiştim. Burak'a görünmemek için bütün çabalarım dı. 

Üniversite den çıktım. Nefes nefese kalmıştım. Gözyaşlarım ile beraber kaldırımda oturuyordum.

Telefonum çalmaya başladı.
Arayan Yaman'dı.

Açmayacaktım. Halim yok açmak gibi bir niyetim de yok.

Kapatıp,tekrarla ısrarla çalmaya başladı.

Gözlerimi temizledim. Ayağa kalktım. Yürümeye devam ettim.

Son kez çaldığında açtım.

"- Alo.o"

"- Neden açmıyorsun Hazal? "

"- Duymadım Yaman ne oldu ..bir Şey mi oldu?"

"- Ağladın mi sen? Sesin neden öyle geliyor?"

"- Hayır. Burak'ı bulamadım. Yoruldum eve gidiyorum sizde gelirsiniz artık "

"- Tamam " diyerek kapatı.

Eve gidesim bile yoktu.

Direk bir dolmuşa atlayıp sahil kenarına geçtim. Denize doğru oturup ağlamaya başladım.

Nefesim kesilecek şekilde ağlıyordum. Canım acıyordu. Hemde hiç olmadığı kadar.

#####

Bir sağa bir sola koşuşturuyordum.

Müşteriler her an artıp azalıyordu.

Bu beni aşırı yormuştu. Gözlerim inanılmaz şişmişti. Çünkü dün gece uyumak yerine saatlerce ağlamıştım.

Ferhat yanıma geldi. İşe geldiğimden beri bir sorun var mi diye soruyordu.  Kesin yine soracaktı.

"- Kumral, gözlerine ne oldu öyle "

"- Ne olmuş gözlerime "

"- Şişmiş dün gece uyumadın mi? Kimi düşündün ?"

"- Uyumadım. Kimseyi düşünmedim. "

"- Bak beni bir sırdaşın olarak görebilirsin ben dinlerim seni "

"- Saol, öğle yemeğinde konuşuruz "

"- Peki, kolay gelsin sana "

Kafamı salladım. Mutfağa gittim.

Tatlıları alarak müşterilere verdim.

Öğle saatine az kalmıştı.

Ferhat'a güvenebileceğimi inanıyorum. Saf ve temiz bir kalbi var.

Açıkçası çok ilgili kara gün dostu olabilecek kişi.

Öğlen yemeği için arka tarafa geçtik.

Ferhat yemekleri getiriyordu, ona yardım ederek yanına gittim.

"- Bir an hiç yardım etmeyeceksin sandım. "

"- İstersen bırakayım "

"- Aman sanki çok ediyorsun da "

Beni kızdırmıştı. Elinden yemeği almadım yerime geri oturdum.

"- Sen ne atarlı kızsın ya "

"-Atarlı mi? Atarlı falan değilim. Sadece inatçı ve sinirliyim "

İÇİMDE Kİ DUMAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin