Karanlığın İçindeki Güneşler - Tamamlandı-(düzenleniyor)

***2. BÖLÜM

12/K'dan Hasan'ın koluma çarpmasıyla bir kaç adım sendeledim. Tam düşecekken kolumdan yakalayıp dengemi sağlamamda yardımcı oldu.

"Afedersin ya fark etmedim! İyi misin? "

Kafamı hararetle salladım.

" iyiyim önemli değil! "

O kafasını sallayıp uzaklaşırken, cesaretimi toplayıp karşı kaldırıma baktım.

Yoktu!

Gitmişti!

Belkide hayaldir İpek! Sakin ol ve karşıya geç!

Tüm cesaretimi toplayıp karşıya geçmeye başladım. Yolun tam ortasına gelmemle, sağımdan hızla gelen arabayı gördüm. Korkuyla gözlerim büyürken, donup kalmıştım. Hiç bir şekilde kıpırdayamıyor, korku dolu gözlerle arabanın bana çarpmasını bekliyordum.

Birinin beni kolumdan tutup karşıya çekmesiyle, arabanın gözden kaybolması saniyeler içinde gerçekleşti. Yaşadığım olayın şokunu atlatamazken, kendimi birinin kolları arasında buldum. Gözlerimden yaşlar teker teker akarken hıçkırarak ağlamaya başladım.

Beni kurtaran adamın kolları arasından sıyrılıp sakinleşmeye çalıştım. Buğulu gözlerimin arasından elleri hala omuzlarımda olan adama baktım. Yüzü çok tanıdık geliyordu. Kimdi bu adam? Endişe dolu sesiyle fısıldadı.

"İyi misin? "

Göz yaşlarımı silmeye çalışıp, geri çekildim.

" iyiyim... Teşekkür ederim... "

Arkamı dönüp ilerleyecekken kolumu tuttu.

Tanrı aşkına kolumla derdiniz ne?!

" Dur nereye gidiyorsun? "

" Bak beni kurtardığın için teşekkür ederim. Ama şimdi gitmem gerekiyor."

"Bir hastaneye gitseydik? İyi olduğunuzu doktordan öğrenseydik?"

"Gerek yok iyiyim ben!.. "

" Sen iyi olabilirsin onlar iyi mi?! "

Elimi karnıma koyup okşadım.

" bak biz iyiyiz ve bizi kurtardığın için teşekkür eder-... Bir dakika ya! Sen nerden biliyorsun? Onun adamı mısın yoksa? Günlerdir neden beni takip ediyorsun?! "

Kaşlarını çatıp, gözlerime baktı.

" Onun adamı olsam seni kurtarırmıydım sence? "

Gözleri hala gözlerimdeyken, sertçe yutkundum.

" O zaman neden beni takip ediyorsun? "

" Seni takip ettiğimi nerden biliyorsun? "

Sinirle soluyup homurdandım.

" Sen soruma cevap ver! Kimsin?! "

Derin bir nefes alıp etrafa kısa bir bakış attı. Eliyle önünde durduğumuz bankı işaret etti.

" Oturda anlatayım! "

Banka doğru ilerleyip en uca oturdum. O da yanıma oturunca, ikimizinde bakışları bahçesinde bir kaç çocuğun bulunduğu okula kaydı.

" Dinliyorum!.. "

Bakışlarının üzerimde gezdiğini hissettim.

Normalde şuan burada bir dakika bile durmazdım. Neden buradaydım? Neden içimdeki ses bu adamın kötü biri olmadığını fısıldıyordu? En önemlisi; bu adam kimdi, neden beni kurtarmıştı, beni nerden tanıyordu?

Tüm bu soruların aklımı kemirmesine söylediği sözler son verdi.

"lise birde aynı sınıftaydık kısa bir süre. Sonra sen kaydını şimdiki sınıfına aldırdın... Nasıl oldu bilmiyorum ama; seni görmeden önce ilk görüşte aşka asla inanmayan ben, seninle inandım. "

Şaşkınca ağzım aralanırken yutkundum.

" Ama... Ben ha-... "

Sözümü kesip, bedenini bana doğru döndürdü.

" Biliyorum... Sen hamilesin... Ama bu sana olan sevgimi azaltmaz ki,aksine çoğaltır... "

Gözlerini karnımda dolaştırıp, tekrar gözlerime kenetledi.

"Seni hep uzaktan uzağa sevdim... Hakkındaki bütün bilgileri öğrendim... Nazlı, Sevda, Simge en yakın arkadaşların. Annenin adı Melek, babanın adı Mahmut. Senden 14 yaş büyük bir ablan, 4 yaş küçük bir yeğenin var. En sevdiğin yemek patates - her türlüsü-, en gıcık olduğun insan tipi burnu havada olanlar... Mesela hiç hamburger yemedin... Pizza sevmezsin... Evin burdan sadece 4 sokak uzakta iki katlı bir ev... Daha bunun gibi bir sürü bilgi... O gün seni takip etmedim... Fark ediyordun ve bundan rahatsızdın, anlamlıştım... Keşke... Keşke o günde peşinden gelseydim... Ama... Sonra olayı duydum... Durumunu öğrendim... Sen beni fark etmeden bir çok kez ziyaretine geldim... Hamile olduğunu öğrendim... Sonra ikiz olduklarını, cinsiyetlerini...
Ama sana söz veriyorum; sen beni istesende istemesende seni asla yalnız bırakmayacağım... Söz veriyorum... "

Cümlelerinin sonunda gözlerine bakma cesaretini gösterebilmiştim.

" Neden ben?.. " kaşlarımı merakla çatıp, gözlerine baktım ve devam ettim." Neden hamile bir kadın?.. Başkasının çocuklarını dünyaya getirecek olan bir kadını kim sever ki?.. Neden sever?.."

" herkesin bakış açısı öyle olabilir... Ben o insanlardan değilim... Seni seviyorum İpek!.. Kimsenin sevmeyeceği, sevemeyeceği kadar seviyorum... Seni her şeyinle kabul etmeye hazırım... "