23.BÖLÜM

572 39 15
                                    

"ay ben acıktım."

Murat benden ayrılıp gülerek yüzüme baktı. Göbeğimi okşayıp elimi tuttu.

"hadi gel doyuralım sizi. Ne yersin?"

"bilmem. "

" hamburger yer misin? "

" hiç denemedim."

"gerçekten mi.? "

" evette niye bu kadar şaşırdın? "

" ne biliyim yemişsindir diye düşündüm. Neyse hadi gel ilk kez benimle yersin. "

" tamam. "

İlerideki kafe gibi bir yere gittik ve oturduk. Ben dışarıdaki masaya oturup Murat'ı beklemeye başladım.

Karşı masadaki kadınların bakışları beni biraz rahatsız etsede dikkate almamaya çalıştım. Ne var kardeşim hiç mi üçüzlere hamile bir kadın görmediniz Allah Allah.

Murat elinde tepsiyle gelirken rüzgarla savrulan saçlarına baktım. Çok yakışıklıydı... Nasıl oldu da bu adam bana baktı?

Tepsiyi önüme koydu ve yerine oturdu.

"hadi bakalım beğenecek misin"

Hamburgeri elime alıp bir sağa bir sola çevirdim ve küçük bir ısırık aldım. Aslında fena değildi. Bir ısırık daha aldım.

"aslında fena sayılmaz... Sen kendine neden almadın? "

" ben aç değilim. "

Hamburgeri yerine bıraktım.

" iyi o zaman bende yemiyorum. "

" İpek ger-... "

" tamam Murat bende yemicem... "

" tamam tamam kızma hemen"

Benim bıraktığım hamburgeri alıp kocaman bir ısırık aldı.

"ama fazlasını isteme gerçekten yiyemem. Sağolsun Melek annenin pastası doyurdu beni. "

Kocaman gülümseyip bir ısırık daha aldım. Tam elimi kolaya atmışken kendi önüne çekti.

" ya Murat ne yapıyorsun ya versene kolamı..."

"kusura bakma güzelim kola içemezsin ben sana ayran aldım bak. "

" yaa ama-... "

" aması yok İpek! Kola sizin için zararlı. "

Ona içtenlikle gülümseyip kafamı salladım. Yan masadaki kadının sözlerine kulak verirken ayranımdan koca bir yudum aldım.

" bak Müge görüyor musun ne kadar iyi bir baba ve koca bu zamanda böyle adam bulmak zor. "

" aynen öyle valla çok şanslı bir kız..."

Gerçekten de çok şanslıyım. Onca yaşadığım kötü zamana rağmen şuan mutluyum. Murat'ın benim için doğru adam olduğuna inanıyorum. Hiç bir adam başka birinin çocuklarını bu kadar sahiplenmez helede böyle bir zamanda...

Telefonumun zil sesini duymamla, ellerimi peçete sildim arayan kişiye baktım. Tanımadığım bir numaraydı Murat'a bir bakış atıp cevaplandırdım.

"alo "

"...."

"aloo"

"...."

"alo kimsin kardeşim. "

Murat telefonu elimden çekip kulağına götürdü.

"alo"

Karanlığın İçindeki Güneşler - Tamamlandı-(düzenleniyor) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin