Karanlığın İçindeki Güneşler - Tamamlandı-(düzenleniyor)

16.BÖLÜM

Şaşırtıcı olarak bu sabah gözlerim kendiliğinden açıldı...

Dün akşam Murat'ın arabasında uyuyakalmıştım,Murat'ta eve gelince beni uyandırmış, vedalaşıp evime gelmiş ve uykuma kaldığı yerden devam etmiştim...

Zorluklarla ayağa kalktım ve boy aynasının karşısına geçip kendime baktım. Kocaman olan göbeğim ile çok komik durduğunu fark ettim.

Çalan telefonumun sesiyle kendime gelip ekrana baktım. Sevda arıyordu.
Bu kız normalde bu saatlerde aramaz diye düşünürken telefonu açtım.

'alo Sevda'm'

'günaydın balım'

'sende canı.. Hayrola bir şey mi oldu sen beni bu saatlerde aramazdın'

'balım telefona anneni versene'

'annemi mi? Neden? '

' balım sen bi ver işim var o sana söyler'

'Sevda bir şey mi oldu'

'offfffff İpek yorma beni nolur'

'peki öyle olsun bakalım'

Hızlıca odadan çıkıp annemin yanına gidip telefonu ona uzatıp

"anne Sevda seninle konuşçakmış"

"aa niye"

"bilmiyorum anneni ver dedi"

"hayırdır inşallah"

Telefon konuşması
'alo kuzum ne oldu'

'Melek teyze İpek yakınındamı'

'evet kızım'

'uzaklaş teyze duymasın'

'tamam kızım söyle'

'Melek teyze önce sakin ol. Bak İpek'in duymaması gerekiyor. '

' tamam kızım söyle artık'

'Melek teyze... Nazlı'nın annesi Sevgül teyze... Ölmüş'
----------------------------—————————
Tam annemin yanına söylene söylene giderken, duyduğum şeyle olduğum yerde çivilenmiş gibi duraksadım.

Kulaklarım duyduklarına inanmıyor, kalbim isyan ediyordu. Nazlı'nın annesi Sevgül teyzem ölmüştü.

En zor zamanımda yanımda olup, çocuklarımı kabullenmemdeki en büyük etken, annemden sonraki ikinci annem ölmüştü.

Nazlı kim bilir ne haldeydi şimdi. Annem telefonu kapatmış, yüzündeki üzgünlüğü gizlemeye çalışarak yanıma geliyordu.

"annecim durma burda git yemeğini ye. Korkma bir şey olmamış sana sürpriz yapacakmış kızlar. "

" beni kandırmaya çalışma duydum. Sevgül teyzem ölmüş. "

" kızım"

"anne beni Nazlı'nın yanına götür. Ne olur"

"yemek yese-... "

" anne yapma nolur "

" tamam kızım"
************************************
Hastane kapısından içeriye adım atmamla koltukta ağlamaktan harap olmuş, perişan halde bir Nazlı gördüm.

Yavaşça yanlarına giderken beni gören Nazlı koşarak yanıma gelip sıkıca sarıldı. Sanki bana sarılıp gözlerini açtığında her şeyin rüya olmasını diliyordu...

Ellerimi ince beline sarıp, bal rengi saçlarına bir sürü kez öpücük bıraktım...

"İpek... B ben ne yapıcammm"

"Nazlı'm yapma böyle nolur"

"Nazlı kızım gel şöyle oturalım. "

Annem Nazlı'nın kolundan tutup koltuğa oturttu. Oturur oturmaz Nazlı sıkıca anneme sarılıp ağlamaya devam etti...

Telefonumun çalmasıyla irkildim. Murat arıyordu. Sevda'ya ekranı gösterip kalktım.

'alo Murat'

'güzelim ne oldu, sesin iyi gelmiyor. '

' Murat, Nazlı'nın annesi Sevgül teyze ölmüş'

'ne! Neredesiniz siz şimdi '

'...... Hastanesindeyiz'

"tamam güzelim. Ben bizim çocukları alıp geliyorum'

'tamam '

Telefonu kapatıp annemlerin yanına gittiğimde Nazlı ortalıklarda yoktu. Sevda' nın yanına gidip

"ne oldu? Nazlı nerde? "dedim.

" biraz kötü oldu. Doktorlarda sakinleştirici yaptılar. Sen iyi misin? "

" yok bir şeyim benim. Nazlı'nın yanına gidelim"

"tamam hadi. "

Nazlı'nın yanına gittiğimizde hiç ama hiç beklemediğimiz bir manzarayla karşılaştık. Ağzımızdan kopan bir çığlıkla ikimizde koşarak Nazlı'nın elinden makası aldık...

" Nazlı sen ne yapıyorsun? "

Sevda'dan sonra ben bağırarak

" sen ne yapmaya çalıştığını sanıyorsun. " dedim.

Ağlayarak başını eğdi ve bu beni daha da delirtiyordu...

" Bana bak!Gözlerimin içine bak! Sen neler yaşamasına rağmen bu yola başvurmamış Sevgül'ün kızısın... Ben... Neler yaşadım -... "

" senin annen öldüğümü"

"lan ben 18 yaşında tecavüze uğradım. Her şeyi bırak 3 çocuğa hamileyim. Artı beni bu hale koyan adam şimdi beni tehdit ediyor... Sen bunları yaşadın mı? Hayallerin r günde yıkıldımı? Etrafındaki bütün insanların sana ya acıyarak yada yollu diyerek baktığını gördün mü? "

" İpek sakin ol gel otur şuraya. Bana bak Nazlı kendini topla ve kime ne söylediğinin farkına var"

Tam oturmuşken kapıdan gelen sesle doğrudum.

"İpek güzelim"

"burdayız"

Gökhan, Nazlı'nın yanına oturup ellerini tuttu.

"güzelimmm"

Diyerek sarmalarken Murat'ta benim yanıma gelip

"iyi misin "dedi.

" iyiyim... Murat dışarı çıkalım mı"

"tamam gel"

Birlikte dışarı çıkıp banka oturduk. Biraz konuştuktan sonra içeri geçip Nazlı'nın yanına gittik...

Uzaktan bu üzgün insanları izleyen kalpsiz adam sinsice planlar kuruyordu. Bu karışıklıklardan faydalanıp tam zamanı diyerek ellerini ovuşturdu...
************************************
Çok şükür bu bölümüde atabildim.
Öncelikle hepinizin kütüphane haftanız kutlarım... Vote ve yorumlarınızı bekliyorum...

Hayat kütüphanenizin mutluluklarla dolu olması dileğiyle. Hepinizi çok seviyorum😘