27.BÖLÜM

553 33 4
                                    

"bu gün çok sakinler."

"evet, bence ne kadar yorulduğumuzu anlıyorlar anlayışlı meleklerim benim. "

Murat'a sıcak bir gülümseme yollayıp, çocuk odasından çıktım. Koltuğa oturup kanalları gezmeye başladım. Bir kaç saniye sonra Murat'ta yanıma geldi ve oturdu. Kumandayı kucağına atıp ofladım.

" ne oldu? "

Omuz silktim.

" bir şey bulamadım canım sıkıldı. "

O kanalları gezmeye başlarken bende koca iki ayın nasıl bu kadar çabuk geçtiğini düşünmeye başladım.

Evet üçüzlerim doğalı iki ay, biz Murat'la evleneli de tam dört ay oldu.

Kendimden o kadar utanıyorum ki... Dört aydır evliyiz fakat ona bir kez karılık yapamadım. Nedensiz bir şekilde korkuyorum. Her cesaretlenişimde, aklına o pislik geliyor ve ben iç çeke çeke ağlıyorum.

Böyle zamanlarda Murat bana kızıyor, sen zaten benim karımsın deyip sıkıca sarılıyordu. Ama biliyorum, öyle düşünmüyor...

Artık bir yerlere varmalıyız... Bir anda gelen deli cesaretiyle, yanımda oturan, saçları dağılmış kahveleri yorgunlukla bakan kocama baktım.

Bir hışımla ayağı kalkıp yatak odamıza ilerledim. Arkamdan gelmemesi için de

"5 dakika sonra gelicem gelme! " diye seslendim.

Önce derin bir nefes alıp dolaba yöneldim. Bir sürü geceliğim vardı, hemde hiç giymediğim. Elimi geceliklerin üstünde gezdirip zümrüt yeşili dizin üç parmak üstünde biten dekolteli geceliği aldım.

Elimdeki gecelikle banyoya ilerleyip kapıyı kilitledim. Geceliği bir kenara bırakıp üstümü çıkardım ve ılık suyun altına girdim. Her yerimi bir güzel temizledikten sonra havluyu elime alıp kurulandım.

Gecelikle yaşadığım bir kaç saniyelik bakışmanın ardından dikkatlice üzerime geçirdim ve aynanın karşısına ilerledim.

Saçlarımı kurutup, her zaman burada da bulundurduğum makyaj malzemelerimi çıkartıp, sade bir makyaj yaptım.

Kendimi dikkatlice incelediğimde sanki başka birine dönüşmüşüm gibi geldi.

"İpek! "

Bir anda irkilmem ile elimdeki tarak yere düştü.

" İpek iyi misin o ses ne!? "

" ge-geliyorum... "

Tarağı yerden alıp çekmeceye koydum kendime son kez bakıp derin bir nefes aldım. Kapının kolunu tutup gözlerimi kapattım ve kapıyı açıp dışarı çıktım.

Arkasını dönmüş, telefonuyla ilgilenen kocama gözlerim dolu dolu baktım. Daha sonra kendimi toparlamam gerektiğini hatırlayıp, sessiz adımlarla kocamın yanına ilerleyip beline sarıldım.

Vücudunun bir an kasıldığını hissetsem de, bir kaç saniye sonra gülümseyip ellerini ellerime kenetledi.

Arkasını dönüp önce yüzüme ardından geceliğe baktı ve gözlerini şaşkınlıkla açıp

"s-sen çok güzel olmuşsun!.. " dedi.

Utançtan yanaklarım kızarmışken görmemesi için başımı eğdim.

" tamam utanma... Hadi gel yatalım. "

Başımı kaldırıp gözlerine baktım. Sanki sadece yüzüme bakmak için büyük bir çaba sarf ediyordu.

Karanlığın İçindeki Güneşler - Tamamlandı-(düzenleniyor) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin