O kociej hybrydzie, szukającej ciepła i prawdziwego domu
lub
O zabójcy na zlecenie, który nikogo nie potrzebuje.
Enjoy ^^
start 290918
koniec 120119
#2 w yoonmin 070119
#1 w yoonmin 110119
#1 w murder 060219
#3 w kawaii 060419
#4 w kimseokjin 290319...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
*3 lata później*
Hmmm, nareszcie wolność. Tak długo oczekiwana i tak bardzo rozległa. Cóż, byłem pod obserwacją, ale przynajmniej nie siedziałem w więzieniu ze spoconymi i wiecznie kłócącymi się typami.
To teraz czas poszukać mojego koteczka. Albo, może najpierw wrócę do domu i się ogarnę, przynajmniej moje normalne ubrania mi zwrócili.
Szedłem na piechotę, bo nie miałem przy sobie żadnych pieniędzy, ani nawet telefonu. Geniusz Min Yoongi.
Wracałem dość długo, bo więzienie było raczej na obrzeżach, a ja mieszkałem w centrum. W ogóle, to mieszkanie jeszcze istnieje, czy to już ruina? Pamiętałem jeszcze kod, ale bałem się tego co mógłbym tam zobaczyć.
Szedłem w tamtą stronę zdeterminowanym, choć trochę chwiejnym ze zmęczenia krokiem, aż w końcu stanąłem przed drzwiami.
- Raz kozie śmierć - szepnąłem, wpisałem kod i wszedłem z zamkniętymi oczami do środka.
Uniosłem powoli powieki i się przeraziłem. Spodziewałem sie syfu, szczurów i pleśni, a wszystko było wysprzątane na błysk. Jiminnie?
Wszedłem w głąb mieszkania i zacząłem je uważnie oglądać. Wszystko było tak, jak powinno, ale nikogo poza mną tu nie było. O co tu chodzi?
Usiadłem na kanpie i dalej niedowierzając, rozejrzałem się dookoła. Coś tu zdecydowanie nie gra.
Zamyślony nie zwróciłem uwagi na otwierające się drzwi i osobę, która przez nie wchodzi, dopiero kiedy stanął przede mną spojrzałem do góry.
Przede mną stał mężczyzna, wyglądający na młodszego ode mnie, miał czarne włosy i zdumioną minę. Wyglądał jak...Jimin?! Nie, to niemożliwe.
- Co tu robisz?
- Przepraszam, kiedyś tu mieszka- - nie zdążyłem dokończyć, bo chłopak rzucił się na mnie i zaczął obcałowywać moją twarz oraz tulić mnie do siebie.
- Tęskniłem, hyung. Tak bardzo tęskniłem....
KONIEC.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Dziękuję wszystkim za czytanie, zostawianie gwiazdek i pisanie komentarzy!
Mam nadzieję, że książka Wam się podobała i nie zawiodłam Was, a także, że w przyszłości wpadniecie do innych moich opowiadań~
