The contract

Προσπάθησε

Την επόμενη ημέρα ξυπνάω αναζωογονημένη... Ανακάθομαι στο κρεβάτι και τεντώνω το σώμα μου... Έχει ήλιο έξω και νιώθω πολύ κουρασμένη για να είμαι ειλικρινής... Πέφτω πάλι στο κρεβάτι με τα χέρια απλωμένα δεξιά και αριστερά
(αου)
Ακούγεται μια διαμαρτυρώμενη βραχνή φωνή από δίπλα μου... Στην αρχή τινάζομαι από φόβο ύστερα όμως ηρεμώ καθώς βλέπω τον βλάκα δίπλα μου
(καλημέρα και σε σένα)
Λέω χαμογελώντας ψεύτικα και ξεφυσάει δυνατά... Είναι αγουροξυπνημένος και τα μαλλιά του είναι ανακατεμένα... Φυσικά δεν φοράει μπλούζα και είναι εντάξει λίγο ελκυστικός... Πολύ λίγο... Τι λέω;
(τι ώρα είναι;)
Ρωτάει ενώ τρίβει τα μάτια του... Στρέφω το κεφάλι και κοιτάζω το ρολόι στο κομοδίνο μου
(δύο το μεσημέρι)
(πλάκα κάνεις)
Λέει ενώ πετάγεται αμέσως από το κρεβάτι
(όχι)
(γαμώτο)
Ψυθιρίζει και πηγαίνει τρέχοντας στο μπάνιο... Μένω ξαπλωμένη στο κρεβάτι με τα χέρια πίσω από το κεφάλι μου... Λέω σήμερα να πάω για κανένα καφέ με την Evelyn πριν πάω για δουλειά... Ελπίζω ο λόρδος να μην μου το απαγορεύσει... Βασικά λες και θα τον ακούσω οπότε... Ξεφυσάω δυνατά... Πως θα περάσει αυτός ο χρόνος;... Ίσως πρέπει να καλμάρω κι εγώ λίγο τα νεύρα μου... Κλείνω τα μάτια και χαλαρώνω για μερικές ώρες ώσπου ακούγεται το χτύπημα της πόρτας με τον τοίχο και αμέσως τα μάτια μου ανοίγουν απότομα... Ο Alex βγαίνει σφαίρα από το μπάνιο και μπαίνει στην ντουλάπα - δωμάτιο... Έχει μόνο μια μεγάλη λευκή πετσέτα δεμένη στους γοφούς του και σταγόνες νερού κυλούν ακόμα πάνω του... Πως γίνεται ένας τόσο βλάκας άντρας να είναι ταυτόχρονα τόσο σέξι;... Δεν μπορώ να το καταλάβω ειλικρινά... Ουφ τέλος πάντων πρέπει να σηκωθώ... Παίρνω το τηλέφωνο μου και καλώ την Έβελιν... Στο δεύτερο μπιμπ το σηκώνει
(καλησπέρα κυρία που μας έχεις ξεχάσει)
Λέει με πειραχτηκό τόνο και γελάω
(που χάθηκες εσύ ρε τρελή)
(δουλειές... Τέσπα μπορείς σε μια ώρα για καφέ στο γνωστό μέρος;)
(εννοείτε θα είμαι εκεί... Τα λέμε χαζή)
(επίσης τρελή)
Λέω γελώντας και το κλείνω... Εκείνη την στιγμή ο Άλεξ βγαίνει από την ντουλάπα - δωμάτιο κουμπώνοντας τα μανικετόκουμπα του λευκού πουκάμισου του
(με ποιόν μιλούσες;)
Αρχίσαμε
(με μια φίλη... Πειράζει;)
(θα βγεις;)
(ναι... Γιατί και αυτό σε περάζει;)
(μπορείς για μια φορά να μου απαντήσεις ήρεμα;)
(χμμ για να σκεφτώ... Εμ όχι)
Αποκρίνομαι ειρωνικά και χαμογελάω
(είσαι ανυπόφορη τελικά)
Λέει και μετά με αρπάζει από τον αστράγαλο και με τραβάει προς τα κάτω... Ύστερα έρχεται από πάνω μου και ακινητοποιεί τα χέρια μου δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου
(τι κάνεις;)
Ρωτάω τελείως σαστισμένη και προσπαθώ να ξεφύγω από το κράτημα του αλλά δεν μπορώ γαμώτο
(τι έγινε μικρή;... Σου κόπηκε η μαγκιά)
Ψυθιρίζει ενώ τα χείλη του πλησιάζουν τα δικά μου... Ωχ τι κάνουμε τώρα;
(μην τολμήσεις)
(και γιατί όχι;... Γυναίκα μου είσαι)
(μόνο στα χαρτιά)
(ω έλα μικρή... Μην είσαι ξενέρωτη ας το διασκεδάσουμε λίγο)
Μουρμουρίζει και τα χείλη του αγγίζουν την γωνία του στόματος μου... Για κάποιον λόγο που δεν θέλω πραγματικά να αναλύσω το σώμα μου αντιδρά και η καρδιά μου αρχίζει να χτυπάει δυνατά
(να δεις που θα σου αρέσει)
(θα θελες να μου αρέσει)
Αποκρίνομαι και καθώς η λαβή του χαλαρώνει στους καρπούς μου... Τραβάω τα χέρια μου και τα τοποθετώ στο στήθος του σπρώχνοντας τον από την άλλη με αποτέλεσμα να βρεθώ καβάλα πάνω του... Ακινητοποιώ τα χέρια του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι του όπως έκανε και αυτός και μετά σκύβω και τα χείλη μου πλησιάζουν τα δικά του αλλά δεν τον φιλάω... Απλά κοιταζόμαστε βαθιά μέσα στα μάτια... Θέλω πραγματικά αυτήν την στιγμή να δαγκώσω το κάτω χείλος του τόσο δυνατά μέχρι να ματώσει
(νομίζεις πως μπορείς να με ρίξεις στο κρεβάτι;)
Ρωτάω σιγανά και γελάει με ένα εξαιρετικά σπαστικό και ειρωνικό γέλιο
(είμαι σίγουρος μικρή)
(αχ βρε Alex)
Λέω ενώ τον χτυπάω απαλά στο μάγουλο ύστερα φεύγω από πάνω του και πηγαίνω στο μπάνιο κουνώντας επίτηδες προκλητικά τους γοφούς μου...