Αποκάλυψη

8.3K 441 3
                                    


Οι μέρες κυλούν κι εγώ είμαι σαν φυλακισμένη... Κλεισμένη μέσα σε τέσσερις τοίχους να μην κάνω τίποτα άλλο εκτός από το να βαριέμαι... Θέλω να βγω από το σπίτι... Να πάω έστω μια βόλτα όμως ο Alex δεν με αφήνει... Υποψιάζομαι πως αυτό συνέβη εξαιτίας της βόμβας που έβαλαν εκείνο το βράδυ... Όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο σίγουρη είμαι πως κρύβεται ο Leonardo πίσω από αυτό... Το καζίνο όλες αυτές τις ημέρες το διευθύνει ο John... Με ενημερώνει για όλα και σύμφωνα με τα λεγόμενα του όλα είναι υπό έλεγχο... Φυσικά του είπα πως είμαι άρρωστη δήθεν και γιαυτό δεν έρχομαι... Και ένας θεός ξέρει πότε θα ξανά πάω...

Κάθομαι στο κρεβάτι μου και στεγνώνω τα βρεγμένα μαλλιά μου... Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και ο Alex μπαίνει μέσα
(άστο σε μένα)
Με ξαφνιάζουν τα λόγια του... Έρχεται και κάθεται από πίσω μου στο στρώμα ενώ παίρνει το πιστολάκι από το χέρι μου και συνεχίζει την δουλειά μου... Αισθάνομαι τα δάχτυλα του να περνάνε μαλακά ανάμεσα από τα μαλλιά μου... Ομολογώ πως είναι χαλαρωτικό... Και δεν του το χα... Γενικότερα αυτές τις ημέρες έχουμε ηρεμήσει... Ίσως φταίει το γεγονός ότι συμβιβάζομαι περισσότερο μαζί του... Τέλος πάντων κλείνω τα μάτια και τον αφήνω να κάνει ότι θέλει... Όταν τελειώνει με το σεσουάρ παίρνει την βούρτσα και αρχίζει να με χτενίζει με απαλές κινήσεις
(τελικά... Εκτός από εγκληματίας είσαι και καλός στην κομμωτική)
Λέω και γελάει σιγανά χωρίς να πει κάτι... Περίεργο... Τα λεπτά περνάνε και εκείνος συνεχίζει να με περιποιείται... Όλο αυτό μου είναι τόσο παράξενο... Πριν μερικές ημέρες σκοτονώμουν με αυτόν τον άνθρωπο και τώρα... Κλείνω τα μάτια και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(έτοιμη)
Λέει και στρέφομαι αργά για να τον κοιτάξω... Τα γκρι μάτια του λάμπουν ενώ ένα αμυδρό χαμόγελο παιχνιδίζει στα χείλη του... Όλα είναι τόσο μπερδεμένα
(σ'ευχαριστώ)
Μουρμουρίζω και χαμογελάει στραβά
(τίποτα μικρή)
Λέει και κατεβαίνει από το κρεβάτι... Τον παρατηρώ να βηματίζει προς το μπάνιο και μόλις κλείνει την πόρτα αφήνω μια μεγάλη ανάσα... Δεν είχα καταλάβει πως κρατούσα την αναπνοή μου... Ασυναίσθητα τα χέρια μου χαϊδεύουν τα μαλλιά μου... Χμμ είναι τόσο απαλά... Τελικά έκανε καλή δουλειά... Πφφ σηκώνομαι και πηγαίνω στην ντουλάπα - δωμάτιο ώστε να αλλάξω ρούχα...

Alex POV

Μόλις τελειώνω με το ντους μου στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη του νιπτήρα και παρατηρώ τον εαυτό μου... Κοιτάζω το άψυχο και παράλληλα δολοφονικό μου βλέμμα μέσα από τον καθρέφτη και σκέφτομαι πως ήρθε ο καιρός να τους τρίξω τα δόντια... Στεγνώνω τα μαλλιά μου και τα χτενίζω προς τα πίσω... Ύστερα ξυρίζω λίγο τα μάγουλα μου και αφού τελειώσω πηγαίνω μέσα στο δωμάτιο... Η Elizabeth δεν φαίνεται πουθενά... Οπότε μπαίνω στην ντουλάπα - δωμάτιο και διαλέγω ένα μαύρο κοστούμι με άσπρο πουκάμισο και μαύρη γραβάτα...

The contract Donde viven las historias. Descúbrelo ahora