The contract

Θυμός

Το επόμενο πρωί ξυπνάω αλαφιασμένη... Τεντώνομαι και κοιτάζω το ρολόι στο κομοδίνο... Δύο το μεσημέρι... Στρέφω το κεφάλι για να τον δω όμως δεν είναι εδώ... Και η πλευρά του είναι άθικτη... Που στο καλό είναι;... Όχι ότι με νοιάζει... Τέσπα σήμερα έχει λιακάδα... Οπότε αποφασίζω να βάλω το ολόσωμο μαγιό μου και να κατέβω κάτω στην πισίνα... Παίρνω μια μεγάλη πετσέτα τα γυαλιά ηλίου μου και κατεβαίνω... Στα σκαλιά συναντάω τον Paul ο οποίος με ατενίζει έκπληκτος
(για που το έβαλες έτσι εσύ;... Θα πας σε καλλιστεία;)
Ρωτάει σαρκαστικά ενώ γελάει και Ανασηκώνω το φρύδι μου
(χα χα χα... Αστείο... Μην γίνεις κωμικός δεν σου πάει)
Αποκρίνομαι και γελάμε
(τώρα πέρα από την πλάκα που πας
έτσι;)
(στην πισίνα... Έχει ωραία ημέρα οπότε)
(αχα... Τότε καλά μακροβούτια)
(γιατί δεν έρχεσαι μαζί μου;)
(σορρυ καραμελίτσα αλλά έχω δουλειά)
Γελάω με το επιφώνημα του
(καραμελίτσα... Πως σου ήρθε;)
Λέω και ανασηκώνει τους ώμους του
(απλά σκέφτηκα πως είσαι γλυκιά σαν μια καραμελίτσα αλλά ταυτόχρονα επικίνδυνη σαν μαφιόζος)
Λέει και ξανά γελάω
(τα λέμε)
Προσθέτει και μου τσιμπάει το μάγουλο... Με ένα τελευταίο χαμόγελο φεύγω προς την πίσω αυλή... Χμμ είναι ψηλά εδώ... Ξέχασα να αναφέρω πως η έπαυλη βρίσκεται ψηλά με αποτέλεσμα να έχει θέα όλο το Λας Βέγκας... Στα 22 μου χρόνια δεν έχω δει πιο ωραία θέα... Φαντάσου πόσο όμορφα θα είναι εδώ την νύχτα... Στρώνω την πετσέτα μου σε μια ξαπλώστρα... Ύστερα αφήνω τα γυαλιά μου στο τραπεζάκι δίπλα και πηγαίνω σχεδόν τρέχοντας στην πισίνα... Πηδάω και βουτάω μέσα... Το νερό είναι λίγο κρύο αλλά καλό... Βγαίνω ξανά στην επιφάνεια και τραβάω τα μαλλιά μου προς τα πίσω... Ύστερα κολυμπώ ως την άκρη της πισίνας και ατενίζω την θέα της πόλης... Πραγματικά είναι υπέροχα εδώ πάνω... Είναι πρώτη φορά που λέω πως κάτι μου αρέσει σε αυτό το σπίτι εκτός από το κρεβάτι
(απολαμβάνεις την ημέρα σου γυναικούλα μου;)
Η φωνή του Άλεξ με κάνει να τιναχτώ... Στρέφομαι και τον βλέπω να στέκεται στην άκρη της πισίνας... Φοράει μαύρο σακάκι με ασορτί γιλέκο και γραβάτα και λευκό πουκάμισο... Χριστέ μου δεν ζεστένεται;... Παρατηρώ πως φοράει και γυαλιά ηλίου... Μάλιστα
(καλώς τον)
Αποκρίνομαι αγνοώντας την ερώτηση του... Ρουθουνίζει
(τι κάνεις εδώ;)
(χαλαρώνω... Πειράζει;)
(καθόλου)
Λέει ενώ γονατίζει και βγάζει τα γυαλιά του... Μετά το σακάκι και το γιλέκο του
(τι κάνεις;)
(κάνει πολύ ζέστη)
Αποκρίνεται και λύνει την γραβάτα του... Ύστερα το πουκάμισο... Γαμώτο τι κάνει;... Κατεβάζει και το παντελόνι του... Στρέφω το σώμα μου ώστε να μην τον κοιτάζω άλλο... Ύστερα ακούω τον ήχο του νερού καθώς πέφτει μέσα στην πισίνα... Όλο το νερό ταρακουνιέται και σε λίγα λεπτά τον νιώθω πίσω μου
(αν μου πεις πως δεν έχεις πάει ποτέ με άντρα δεν θα σε πιστέψω)
(όπως το είπες... Με άντρες όχι με... Τέσπα)
(με τι;)
(δεν απαντάω)
Ξαφνικά με αρπάζει από το μπράτσο και με γυρίζει έτσι που τώρα είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και τα σώματα μας είναι ενωμένα
(πες μου... Τι είμαι;)
Αν και θέλω τόσο πολύ να του πω έτσι κατάμουτρα... Δεν ξέρω αλλά κάτι με κράταει πίσω... Αυτό το βλέμμα του... Τόσο ψυχρό αλλά ταυτόχρονα τόσο καυτό... Γαμώτο μου τι λέω;... Δεν κουνιέται κανείς μας... Απλώς κοιταζόμαστε βαθιά μέσα στα μάτια... Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτός ο άντρας... Έχει κάτι πάνω του που... Δεν ξέρω... Αλλά φυσικά δεν θα του πω τίποτα και καλύτερα να συνέλθω τώρα πριν να είναι πολύ αργά... Απλώνω τα χέρια μου στο γυμνό του στήθος και το χαϊδεύω απαλά... Εκείνος τσιτώνεται και χαμογελάει θριαμβευτικά... Τώρα θα σου κοπεί το γέλιο... Κάνω να πλησιάσω τα χείλη του όμως ταυτόχρονα τον σπρώχνω με αποτέλεσμα να πέσει πίσω και να βυθιστεί στο κρυστάλλινο νερό... Χα καλά να πάθεις Knights... Μόλις βγαίνει στην επιφάνεια τρίβει τα μάτια του και γελάει δυνατά... Ορίστε;
(τώρα είμαι σίγουρη είσαι τρελός)
Λέω και βαδίζω για να βγω από την πισίνα... Αλλά ξαφνικά με αρπάζει από την μέση και με πετάει πάλι μέσα... Με αποτέλεσμα να βουλιάξω μέσα στο νερό... Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα το άφηνε έτσι... Βγαίνω ξανά στην επιφάνεια και αμέσως αρχίζω να τον πιτσιλάω... Εκείνος γελάει ακόμα πιο δυνατά ενώ με πλησιάζει... Γελάω κι εγώ και προσπαθώ να ρίξω όσο πιο πολύ νερό μπορώ ενώ κάνω βήματα προς τα πίσω... Ξαφνικά με αρπάζει ξανά μόνο που αυτήν την φορά με κράταει στην αγκαλιά του... Τσιρίζω και γελάω ενώ προσπαθώ να ξεφύγω από το κράτημα του... Ξαφνικά με αφήνει και τα βλέμματα μας ξανά συναντώνται... Πάλι το ίδιο συναίσθημα... Πάλι το ίδιο τράβηγμα... Αυτό το βλέμμα του... Δεν ξέρω γιατί αλλά πραγματικά αυτήν την στιγμή δεν μπορώ να ξεκολλήσω... Ξαφνικά κουνάει το κεφάλι και κλείνει τα μάτια
(απόψε το βράδυ θα πάμε σε έναν χορό και θα ανακοινώσουμε τον γάμο μας)
Λέει ψυχρά... Ύστερα κάνει μεταβολή και βγαίνει από την πισίνα... Έτσι απλά χωρίς να πει τίποτα άλλο... Δεν κατάλαβα τι έγινε τώρα;... Έκανα κάτι;... Πφφ τόσο μπερδεμένο άνθρωπο δεν έχω ξανά συναντήσει
(τι έγινε;)
Ξαφνικά ακούω την φωνή του Paul... Στρέφομαι και τον βλέπω να στέκεται στην άκρη της πισίνας και να με κοιτάζει με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του ενώ ένα πονηρό χαμόγελο έχεις σχηματιστεί στα χείλη του
(τι τίποτα... Γιατί ρωτάς;)
(σας είδα)
Λέει και τον πλησιάζω
(δεν ξέρω τι τρέχει μέσα στο κεφάλι του αλλά πραγματικά πρέπει να έχει πολύ μπέρδεμα)
Αποκρίνομαι καθώς φτάνω στην άκρη της πισίνας δίπλα του και εκείνος γονατίζει
(δεν έχει περάσει και την πιο εύκολη ζωή... Βρήκε τους γονείς του σκοτωμένους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι)
(ορίστε;)
(ο πατέρας του... Είχε μερικά μπλεξίματα και τον απειλούσαν... Και μια μέρα μπήκαν στο σπίτι και... Ο Άλεξ ήταν ο μόνος που επιβίωσε επειδή δεν βρισκόταν στο σπίτι αλλιώς)
Ω Θεέ μου ούτε θέλω να σκέφτομαι τι θα μπορούσε να του είχε συμβεί
(από τότε έγινε πολύ σκληρός... Με όλους και με όλα... Δεν εμπιστεύεται εύκολα... Να φανταστείς δουλεύω δέκα χρόνια για αυτόν και τώρα τελευταία μου δείχνει εμπιστοσύνη... Στο άτομο όμως που έχει εκατό της εκατό εμπιστοσύνη είναι ο Νάθαν)
(ποιός είναι αυτός;)
(αυτός είναι το δεξί του χέρι ουσιαστικά... Κάνει της περισσότερες δουλειές για τον Alex και τον εμπιστεύεται πιο πολύ από όλους μας... Είναι πολλά χρόνια φίλοι)
(και που είναι τώρα αυτός ο Nathan;)
(θα τον γνωρίσεις σύντομα... Τώρα λείπει σε ταξίδι στην Ιταλία για κάτι δουλειές)
Μάλιστα... Αρκετές αποκαλύψεις για σήμερα... Βγαίνω από την πισίνα και κατευθύνομαι προς την ξαπλώστρα
(όλα αυτά τα χρόνια που τον ξέρω και ζω εδώ μέσα μαζί του δεν τον έχω δει ποτέ να γελάει... Η να διασκεδάζει τόσο πολύ... Όπως τώρα μαζί σου)
Τι;... Γιατί μου το λέει τώρα αυτό;... Στρέφομαι και τον κοιτάζω
απορημένη
(που το πας;)
(απλά σου το λέω... Όσο και να του πηγαίνεις κόντρα καταλαβαίνω πως κατά βάθος τον έχεις συμπαθήσει)
(τι;... Σε παρακαλώ Paul μην λες βλακείες... Όπως δεν νοιάζεται εκείνος έτσι δεν νοιάζομαι κι εγώ)
(Liz μην λες ανοησίες... Ξέρω τι)
(δεν νοιάζομαι Paul... Εσύ δηλαδή πως θα ένιωθες αν μια μέρα ερχόταν κάποιος και σε ανάγκαζε να υπογράψεις ένα συμβόλαιο ώστε να μην χάσεις την δουλειά των γωνιών σου;... Γιατί αυτό το καζίνο το έστησαν οι δικοί μου Paul με κόπο και ιδρώτα και δεν πρόκειται να το χάσω έστω και αν χρειαστεί να μείνω για έναν χρόνο μαζί του... Έστω και αν είμαι αναγκασμένη να προσποιηθώ πως έχω έναν ευτυχισμένο γάμο όλα αυτά... Μόνο και μόνο για να μην χάσω το καζίνο... Το καζίνο μου... Και δεν το κανω για τα χρήματα ή κάτι τέτοιο... Αυτό το καζίνο είναι κληρονομιά για μένα... Αυτό το καζίνο ήταν του πατέρα μου και δεν θα το χάσω)
Λέω με οξύθυμο τόνο ενώ αρπάζω την πετσέτα και την τυλίγω γύρο μου... Παίρνω και τα γυαλιά και φεύγω αφήνοντας τον παγωμένο στην άκρη της πισίνας...