The contract

Σ'αγαπάω

Άλλη μια ημέρα πέρασε και εκείνος δεν ξυπνά... Νομίζω ότι χάνω το μυαλό μου εδώ μέσα... Μιλάω συνεχώς μόνη μου πιστεύοντας ότι με ακούει... Συνεχώς νιώθω πως πνίγομαι... Δεν μπορώ να κλείσω μάτι... Νομίζω ότι θα πάθει κάτι αν φύγω η έστω κοιμηθώ... Φοβάμαι πολύ...

Κάθομαι ως συνήθως στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι του... Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και ο γιατρός μπαίνει μέσα
(καλημέρα κυρία Knights)
(καλημέρα γιατρέ)
(είχαμε κάτι;... Κάποια κίνηση;)
(τίποτα γιατρέ)
Λέω και ξαφνικά μπαίνει και ο Paul μέσα στο δωμάτιο
(ω με συγχωρείτε)
(δεν πειράζει... Κυρία Knights μπορώ να σας μιλήσω ιδιαιτέρως παρακαλώ;)
Λέει ο γιατρός ενώ ο Paul έρχεται δίπλα μου
(πήγαινε θα μείνω εγώ εδώ)
Μου ψυθιρίζει και κουνάω το κεφάλι... Ύστερα σηκώνομαι και ακολουθώ τον γιατρό έξω από το δωμάτιο
(κυρία μου πρέπει να πάρετε μια απόφαση)
Λέει και αμέσως νιώθω τον θυμό να φουντώνει στο στήθος μου
(τι εννοείτε γιατρέ;)
(μα δεν το βλέπετε;... Με το ζόρι τον κρατάμε στην ζωή... Πρέπει να πάρετε μια απόφαση ώστε να τον λυτρώσετε και αυτόν και εσάς... Γιατί δεν είναι δυνατόν μια τόσο όμορφη γυναίκα να βασανίζεται έτσι)
Στην τελευταία πρόταση ή φωνή του χαμηλώνει ενώ απλώνει το χέρι για να πιάσει το δικό μου αλλά αμέσως το τραβάω και του ρίχνω ένα άγριο βλέμμα
(σας παρακαλώ... Δεν σας επιτρέπω)
(με... Με συγχωρείτε)
(και αυτό που είπατε να το βγάλετε από το μυαλό σας... Ο άντρας μου θα ξυπνήσει... Με ακούτε;)
(δεν είναι στο χέρι σας κυρία μου)
(ακριβώς... Αλλά είναι στο χέρι μου να τον κρατήσω έστω και με το ζόρι ζωντανό)
(κυρία μου... Μόνο με ένα θαύμα θα τα καταφέρει)
(ωραία... Τότε περιμένω αυτό το θαύμα... Μην ανησυχείτε... Θα πληρωθείτε πολύ καλά για τις υπηρεσίες σας... Καλή συνέχεια)
Λέω και ξανά μπαίνω στο δωμάτιο
(τι έγινε;)
Ρωτάει κάπως ανήσυχος ο Paul και κουνάω το κεφάλι
(τίποτα)
Απαντάω βαριεστημένα και πηγαίνω δίπλα του
(η Evelyn είπε ότι θα περάσει σε λίγο)
(Paul πήγαινε την σπίτι... Σε παρακαλώ δεν θέλω να ταλαιπωρείτε και αυτή μαζί μου)
(θα προσπαθήσω αν και... Το βλέπω πολύ χλωμό... Έχετε το ίδιο πείσμα... Το ξέρεις;)
Λέει με πειραχτηκό τόνο κάνοντας με να σκάσω ένα μικρό γελάκι
(λες να τα καταφέρει;)
Ρωτάει και στρέφω το κεφάλι για να τον κοιτάξω
(είναι μαχητής... Δεν πρόκειται να τα παρατήσει τόσο εύκολα)
Ελπίζω να με ακούει τώρα... Δεν μπορεί να τα παρατήσει... Δεν γίνεται... Απο τότε που τον γνώρισα συνεχώς παλεύει για να επιβιώσει... Σε όλη του την ζωή αυτό κάνει... Και θα τα παρατήσει τώρα;... Όχι όχι δεν μπορεί...