The contract

Μπλεξίματα

Ξυπνάω αλαφιασμένη και τεντώνω το σώμα μου... Περίεργο... Εχθές δεν θυμάμαι να ήμουν στο κρεβάτι... Στρέφω το κεφάλι και μόλις βλέπω το ημίγυμνο σώμα του πετάγομαι από το κρεβάτι και η ανάσα μου σκαλώνει στο λαιμό μου
(ALEX)
φωνάζω και εκείνος αμέσως ανακάθεται και με κοιτάζει με μισόκλειστα μάτια... Ευτυχώς φοράω ένα πουκάμισο του και το σλιπάκι μου... Περίεργο
(τι έπαθες;)
(τι κάνεις εδώ;... Στο κρεβάτι μου;)
Οπα... βλακεία ερώτηση
(δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά κοιμόμαστε μαζί)
(ναι αλλά τώρα... Χριστέ μου τι έγινε εχθές;)
(καταρχήν ηρέμησε και άφησε με να κοιμηθώ... Όταν ξυπνήσω θα το αναλύσουμε)
(όχι... Όχι Alex τώρα θα το αναλύσουμε)
Λέω και τραβάω απότομα τα σκεπάσματα από πάνω του... Ευτυχώς ανακαλύπτω πως φοράει φόρμα από κάτω και πως δεν είναι γυμνός... Αυτό μου δίνει μια μικρή ελπίδα πως εχθές δεν έγινε το μοιραίο... Γαμώτο γιατί ήπια τόσο πολύ;
(γαμώτο Elizabeth είσαι η πιο εξοργιστική γυναίκα που έχω γνωρίσει στην ζωή μου)
Παραπονιέται ενώ ανακάθεται και τρίβει τα μάτια του
(τι θες να μάθεις;)
(κάναμε κάτι παραπάνω εχθές το βράδυ;)
Ρωτάω με αγωνία και με κοιτάζει εντελώς ανέκφραστος
(αν και το προσπάθησες πολύ... Όχι)
Ουφ θεέ μου ευτυχώς... Για μια στιγμή
(εγώ προσπάθησα; η εσύ που κόντεψες να με καταβροχθίσεις;)
(ωχου δεν θα το αναλύσω και αυτό... Σκέπασε με)
Λέει ενώ πέφτει ανάσκελα στο κρεβάτι με τα χέρια απλωμένα δεξιά και αριστερά... Κουνάω το κεφάλι και παίρνω το πάπλωμα από το πάτωμα φέρνοντας το ξανά πάνω του... Αφού τον σκεπάσω πηγαίνω στο μπάνιο και ετοιμάζομαι για το καθημερινό μου ντους...

Μόλις κατεβαίνω στον πάγκο του πρωινού βλέπω τον Paul και έναν ακόμα άγνωστο άντρα να κάθεται δίπλα του... Έχει καστανό ξανθά μαλλιά γαλάζια μάτια και είναι φρεσκοξυρισμένος... Φαίνεται νέος... Εννοείτε πως είναι ντυμένος στα μαύρα όπως και όλοι εδώ μέσα... Πφφ τέλος πάντων
(καλήμερα)
(καλημέρα Liz)
Αποκρίνεται ο Paul ενώ ο άλλος μένει σιωπηλός κοιτάζοντας με από πάνω μέχρι κάτω... Το βλέμμα του με κάνει νευρική... Κάθομαι απέναντι τους και μου σερβίρω μια κούπα καφέ... Ο Alex δεν ξύπνησε ακόμα και βλέπω να κοιμάται για πολλές ώρες
(λοιπόν από εδώ να σου συστήσω τον πιο έμπιστο bodyguard του Alexander... Τον Nathan)
Λέει ο Paul και εκείνος απλώνει το χέρι του προς εμένα
(χάρηκα δεσποινίς)
(επίσης)
Λέω και ανταλλάσουμε χειραψία... Η λαβή του είναι αρκετά δυνατή και το βλέμμα του παγερό... Δολοφονικό θα έλεγα
(θα πάμε απόψε στο καζίνο;)
Ρωτάει ο Paul και κουνάω το κεφάλι
(φυσικά)
(ο Alex δεν ξύπνησε ακόμα;)
Πετάει ξαφνικά ο Nathan
(όχι... Εκτός αν θέλετε να τον ξυπνήσω)
Λέω και γνέφει καταφατικά
(αν δεν σας κάνει κόπο)
(κανένας κόπος)
Ίσα ίσα... Θα το διασκεδάσω πολλή αυτό... Αμέσως σηκώνομαι από τον θέση μου και πηγαίνω πάνω στο δωμάτιο... Μόλις μπαίνω τον βλέπω στην ίδια στάση που τον άφησα πριν... Ακόμα κοιμάται... Τώρα θα γελάσουμε... Κλείνω την πόρτα ύστερα πηγαίνω και ξαπλώνω δίπλα του στο κρεβάτι
(Alex)
Μουρμουρίζω και περνάω τον δείκτη μου από το γυμνό του στήθος... Εκείνος αναδεύευται και το μέτωπο του ζαρώνει αλλά δεν ξυπνάει... Ω έλα τώρα
(Alex σήκω)
Ο δείκτης μου ανεβαίνει στον λαιμό και στο σαγόνι του... Μουγκρίζει αλλά και πάλι δεν ξυπνάει... Σκύβω και πλησιάζω το αυτί του... Ξέρω θα γίνω πολύ κακιά αλλά τουλάχιστον θα το ευχαριστηθώ... Φυσάω απαλά το αυτί του... Φαίνεται να τον ενοχλεί και στρέφεται στο πλευρό του... Χμμ πρώτη φορά έχω την ευκαιρία να παρατηρήσω την πλάτη του... Απλώνω το χέρι και σέρνω τα δάχτυλα μου στο δέρμα του... Κι άλλα σημάδια... Αναρωτιέμαι από τι είναι... Αν και φαντάζομαι
(Alex σήκω... Σου έχω και έτοιμο καφέ)
Μουρμουρίζω και πάλι χωρίς καμία επιτυχία... Ε δεν γίνεται άλλο πρέπει να βάλω τα μεγάλα μέσα... Χώνω τα νύχια μου στο δέρμα του και τα σέρνω ως χαμηλά... Εκείνος βγάζει ένα επιφώνημα πόνου ενώ ανακάθεται γρήγορα στο κρεβάτι
(γαμώτο Elizabeth)
(επιτέλους)
Λέω και στρέφει το κεφάλι για να με κοιτάξει... Μπορείς να καταλάβεις από χιλιόμετρα πως έχει θυμώσει... Δεν φταίω εγώ... Εκείνος δεν ξυπνούσε... Δαγκώνω δυνατά το χείλος μου για να μην γελάσω και στενεύει τα μάτια
(το βρίσκεις αστείο;)
Λέει με οξύθυμο τόνο και άθελά μου ξεσπάω σε γέλια... Ξαφνικά ανακάθεται στα πόδια μου... Με αρπάζει από τον αστράγαλο και με τραβάει προς το μέρος του κάνοντας την μπλούζα μου να κουβαριαστή ψηλά στον αφαλό μου... Αφήνω μια κραυγή έκπληξης και εκείνος χαμογελάει
(δεν είναι πιο ωραία τώρα;)
Μουρμουρίζει ενώ σκύβει και περνάει την μύτη του πάνω από την κοιλιά μου... Σταματάω να αναπνέω και νιώθω την καρδιά μου να χτυπά σε ξέφρενο ρυθμό... Γαμώτο γιατί το παθαίνω αυτό;
(γέλασες αρκετά;)
Ρωτάει σιγανά ενώ το πρόσωπο του ανεβαίνει στο δικό μου και ξαφνικά αρπάζει τα χέρια μου και τα τοποθετεί δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου... Τα βλέμματα μας κολλάνε μεταξύ τους και παρατηρώ το γκρι χρώμα των ματιών του να γίνεται πιο σκούρο... Νιώθω ζαλισμένη και η λογική με έχει εγκαταλείψει πλέον... Σκύβει και αφήνει ένα πολύ απαλό φιλί στα χείλη μου... Για πρώτη φορά... Η αίσθηση είναι τόσο περίεργη... Τόσο πρωτόγνωρη... Δεν είναι όπως εκείνα τα παθιασμένα δυνατά φιλιά που με  έχει συνηθίσει... Τα χείλη μου κινούνται στον ίδιο αργό ρυθμό με τα δικά του και ξαφνικά η γλώσσα του γλιστράει στο στόμα μου παίζοντας με την δική μου... Με το ένα χέρι χαϊδεύω τα μαλλιά του ενώ με το άλλο πειράζω με τον δείκτη τον κρίκο στο αυτί του... Δεν ξέρω γιατί αλλά μου αρέσει να το αγγίζω... Το φιλί συνεχίζεται αργά και σταθερά... Δίχως βιασύνη... Δίχως ανάσα... Πρώτη φορά φιλιόμαστε τόσο αργά και εκείνη την στιγμή έρχεται το ερώτημα στο μυαλό μου... Τι κάνουμε εδώ τώρα;... Αμέσως σταματάω και τραβιέμαι για να τον κοιτάξω
(τι έπαθες;)
Ρωτάει χαμηλόφωνα ενώ τρίβει την μύτη του στην δική μου
(τι κάνουμε;)
Αποκρίνομαι και ξαφνικά το βλέμμα του χάνει την ερωτική του λάμψη κάνοντας την καρδιά μου να σφιχτή
(γαμώτο)
Λέει και αμέσως φεύγει από πάνω μου... Ανασηκώνομαι στους αγκώνες μου και τον παρακολουθώ να μπαίνει με φόρα μέσα στο μπάνιο... Αφήνω μια μεγάλη ανάσα και ξανά ξαπλώνω στο κρεβάτι... Τι έγινε μόλις τώρα;... Γιατί όλα να μπερδεύονται τόσο πολύ γαμώτο μου... Σηκώνομαι και πηγαίνω προς την πόρτα του μπάνιου
(ο Paul και ο Nathan σε περιμένουν κάτω στην κουζίνα)
Του λέω και περιμένω να απαντήσει... Αλλά δεν τον κάνει... Αναρωτιέμαι αν με άκουσε κιόλας... Πφφ είναι ανόφελο να περιμένω
(εντάξει)
Λέει ξαφνιάζοντας με και την επόμενη στιγμή ακούγεται η βρύση του ντους... Ξεφυσάω και βαδίζω προς το κρεβάτι... Αφού δεν έχω να κάνω κάτι ας ξανά κοιμηθώ... Μόλις όμως πέφτω στο κρεβάτι ακούγεται το τηλέφωνο μου... Ποιός είναι τώρα;... Απλώνω το χέρι και το παίρνω από το κομοδίνο... Είναι η Evelyn... Το σηκώνω
(έλα φιλενάδα)
(έλα τρελή μου... Που είσαι;)
(σπίτι εσύ;)
(εγώ βαριέμαι και είπα να σε πάρω για βγούμε για κανένα καφέ)
Ειλικρινά δεν θα μπορούσε να βρει χειρότερη στιγμή... Χμμ ίσως θα μπορούσα να την καλέσω εδώ για καφέ... Ναι έτσι και ο Alex θα είναι πιο ήρεμος... Υποθέτω... Βασικά γιατί τον σκέφτομαι;
(Liz με ακούς;)
(ε ναι)
(ωραία θα τα πούμε σε μισή ώρα στην καφετέρια αν είναι)
(βασικά... Θέλεις να έρθεις από εδώ;)
Προτείνω
(που στο καινούργιο σου σπίτι;)
Ρωτάει και γελάω
(ακριβώς)
(και δεν φοβάσαι μήπως την πέσω στον άντρα σου;)
Λέει με πειραχτηκό τόνο και γελάω
(ξέρεις πως δεν είναι... Οπότε κάνε ότι θέλεις μαζί του)
(οκ τότε έρχομαι)
Λέει και γελάω
(θα στείλω τον Paul να έρθει να σε πάρει)
(μάλιστα κυρία Knights)
Χριστέ μου ακούγεται χάλια
(σε παρακαλώ μην με αποκαλείς έτσι.. Τα λέμε σε λίγο)
Λέω και το κλείνω... Εκείνη την στιγμή βγαίνει και ο Alex από το μπάνιο... Ωραία... Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω στην ντουλάπα - δωμάτιο για να πάρω μερικά ρούχα
(με ποιόν μιλούσες;)
Μα καλά ραντάρ έχει η αυτί;
(με την Evelyn... Όπου να νε θα έρθει να πιούμε εδώ καφέ... Ελπίζω να μην σε πειράζει)
Μουρμουρίζω και ανασηκώνει τους ώμους
(κανένα πρόβλημα)
Αποκρίνεται με πιο ήρεμο τόνο από ότι συνήθως... Περίεργο... Παίρνω τα ρούχα μου και πηγαίνω στο μπάνιο...