The contract

Τρίτο πρόσωπο;

Elizabeth POV

Τα μάτια μου ανοίγουν αργά αλλά ξανά κλείνουν καθώς το φως της λάμπας με τυφλώνει... Να πάρει το κεφάλι μου πονάει... Ξανά ανοίγω αργά τα μάτια μου και κοιτάζω τριγύρω... Που βρίσκομαι... Στρέφω το κεφάλι και παρατηρώ πως ο Paul κάθεται δίπλα μου... Παράξενο... Γιατί κοιμάται πάνω στην καρέκλα;... Και τότε συνειδητοποιώ πως βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο νοσοκομείο... Να πάρει... Αμέσως πετάγομαι από το κρεβάτι και πετάω όλες τις βελόνες και τους σωλήνες που βρίσκονται στα χέρια μου κάνοντας τα μηχανήματα να χτυπήσουν με έναν εκνευριστικά δυνατό θόρυβο... Αμέσως ο Paul πετάγεται από την θέση του και με κοιτάζει ανήσυχος
(Liz γαμώτο τρελάθηκες;)
Πετάει κατά τρομαγμένος και παίρνει μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσει τον εαυτό του
(τι τρέχει;... Γιατί είμαστε εδώ;... Που είναι ο Alex;)
Ρωτάω μπερδεμένη καθώς σιγά σιγά αρχίζω να θυμάμαι
(ήσουν πολύ τυχερή που φορούσες αλεξίσφαιρο)
Αποκρίνεται ενώ τρίβει τα μάτια του
(απλώς δεν άντεξες το σοκ και... Λυποθύμησες)
(και ο Alex;)
Ρωτάω ενώ νιώθω την καρδιά μου να χτυπά δυνατά και εκείνος χώνει το χέρι στα μαλλιά του
(ήταν πραγματικά πολύ τυχερός)
(τι εννοείς;... Paul για τον Θεό μίλα ξεκάθαρα)
(ο Alex έφαγε μια σφαίρα στα πλευρά... Η εγχείρηση ήταν δύσκολη αλλά τα κατάφερε... Είναι πολύ δυνατός για να τα παρατήσει τόσο εύκολα)
Δόξα τον Θεό... Νιώθω την λύτρωση να με κατακλύζει... Ευτυχώς θεέ μου... Ευτυχώς είναι καλά
(μπορώ να τον δω;)
(όχι... Χρειάζεσαι ξεκούραση)
(έλα ρε Paul... Σε παρακαλώ)
(Liz είπα όχι)
(σε παρακαλώ... Μόνο για δύο λεπτά... Ίσα ίσα να τον δω)
(είπα όχι και τέλος... Χρειάζεσαι ξεκούραση)
Γκχχ μμμ... Με εκνευρίζει... Σταυρώνω τα χέρια όπως ένα πεισματάρικο παιδί
(ηρέμησε... Θα μπορέσεις να τον δεις αύριο)
Τι;... Μέχρι αύριο ποιός περιμένει;... Στριφογυρίζω φανερά εκνευρισμένη τα μάτια μου και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(μην αντιδράς έτσι τώρα... Τέσπα πάω να βρω τον γιατρό... Εσύ μην τολμήσεις και το κουνήσεις από εδώ)
(αλήθεια σε ποιο δωμάτιο είναι ο Alex;)
(ακριβώς δίπλα... Αλλά μην το σκεφτείς καν... Τον φιλάμε bodyguards και δεν θα σε αφήσουν να μπεις)
Που να πάρει... Είναι άδικο αυτό... Θέλω να τον δω έστω και για δύο λεπτά... Να σιγουρευτώ ότι είναι καλά
(έρχομαι σε λίγο)
Προσθέτει και βγαίνει από το δωμάτιο... Ειλικρινά θα πηδήξω από το παράθυρο... Χμμ δεν χάνουμε κάτι αν κάνουμε μια προσπάθεια... Δεν αντέχω άλλο... Σηκώνομαι από το κρεβάτι και ανοίγω την πόρτα... Παρατηρώ πως υπάρχουν δύο bodyguards έξω από την πόρτα μου... Τέλεια... Βγαίνω χαλαρή από το δωμάτιο αλλά αμέσως ο ένας από τους δύο μπαίνει μπροστά μου και με σταματάει
(απαγορεύεται να βγείτε από το δωμάτιο σας κυρία μου... Έχουμε εντολή να σας προσέχουμε)
(σας παρακαλώ... Θέλω να δω τον Alex... Μόνο για δύο λεπτά)
(λυπάμαι κυρία μου αλλά δεν γίνεται αυτό)
(σας παρακαλώ... Μόνο για δύο λεπτά... Τι ζητάω επιτέλους;)
Αποκρίνομαι αγανακτησμένη ενώ τον κοιτάζω με λυπημένη φάτσα... Το σκληρό του ύφος φαίνεται να υποχωρεί και ξεφυσάει παραδομένος
(ελάτε)
Ναιιι... Μου ανοίγει την δίπλα πόρτα και αμέσως μπαίνω μέσα
(Alex)
Ψελλίζω καθώς τον βλέπω ξαπλωμένο στο κρεβάτι και με τον ορό καρφωμένο στο χέρι του... Θεέ μου... Είναι τόσο παράξενο αυτό το θέαμα για εμένα... Το σώμα του δεν είναι καλυμμένο από πάνω με αποτέλεσμα να φαίνεται ο επίδεσμος που είναι τυλιγμένος χαμηλά στα πλευρά του... Αμέσως τον πλησιάζω και ξαπλώνω προσεκτικά δίπλα του... Ξαφνικά τα μάτια του πεταρίζουν και με κοιτάζει παραξενεμένος... Δεν το πιστεύω
(Alex)
(γειά σου μικρή)
Αμέσως τυλίγω τα χέρια μου γύρο του ενώ χώνομαι στην αγκαλιά του
(αου)
Λέει καθώς αγγίζω το πλευρό του... Ουπς γκάφα
(συγγνώμη)
Ψελλίζω ντροπιασμένη και απομακρύνομαι αλλά αμέσως τυλίγει το χέρι του γύρο μου και με τραβάει πάνω του
(δεν πειράζει)
Μουρμουρίζει και με φιλάει στο μέτωπο... Ω μου έλειψε
(μην μου το ξανά κάνεις ποτέ αυτό)
Λέω χαμηλόφωνα ενώ σφίγγομαι πάνω του και τον ακούω να ρουθουνίζει
(έτσι έπρεπε να γίνει)
(αλήθεια ο Morgan τι απέγινε;)
Ρωτάω ενώ ανασηκώνω το κεφάλι ώστε να τον κοιτάζω
(λογικά τώρα... Θα βρίσκεται στην φυλακή)
Αποκρίνεται σιγανά ενώ τα δάχτυλα του παίζουν με τα μαλλιά μου... Μμ κλείνω τα μάτια και χαλαρώνω... Μου αρέσει όταν το κάνει αυτό
(πρέπει να φύγω)
Ψελλίζω έπειτα από μερικά λεπτά
(γιατί;)
(επειδή αν έρθει ο Paul και δεν με δει στο κρεβάτι θα με σκοτώσει)
Λέω πειραχτηκά και ανοίγω τα μάτια για να αντικρίσω το σοβαρό ύφος του
(κανείς δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα όσο είμαι εγώ εδώ)
Λέει με απόλυτα σοβαρό τόνο ενώ με κοιτάζει έντονα μέσα στα μάτια... Δεν ξέρω αλλά... Με τρομάζει αυτή του η συμπεριφορά
(ηρέμησε Alex... Μια πλάκα έκανα αλλά όντως... Πρέπει να σηκωθώ)
(όχι... Μείνε εδώ)
Μουρμουρίζει ενώ σφίγγει τα χέρια του γύρο μου και χώνει την μύτη του στον λαιμό μου παίρνοντας μια βαθιά ανάσα
(λατρεύω το άρωμα σου)
Προσθέτει με τον ίδιο τόνο και με φιλάει εκεί κάνοντας το σώμα μου να ανασηκωθεί
(μείνε εδώ σε παρακαλώ)
Ειλικρινά δεν θέλω να φύγω... Αλλά πρέπει... Ωχου τι βλακείες λέω... Και τι έγινε αν δεν με βρει ο Paul... Αφού ξέρει ότι είμαι με τον Alex... Θα τον ειδοποιήσουν οι bodyguards... Κουβαριάζομαι καλύτερα στην αγκαλιά του και τοποθετώ το χέρι στο στήθος και συγκεκριμένα στην καρδιά του... Αισθάνομαι τόση ασφάλεια και τόση ηρεμία... Κλείνω τα μάτια και αφήνω τον ύπνο να με παρασύρει...