Χαμένοι

Σε είδα

Σε είδα απόψε παλιά,
κάτω από το αχνό φως,
να σε φέγγει
σαν αστέρι και ουρανός.

Σε είδα απόψε παλιά,
μέσα από την δική μου την καρδιά,
να σου ψιθυρίζει:
"Στη θαλασσα σου, ναυαγός"

Μα απόψε ήταν παλιά,
και το παραμύθι φάρμακο στις πληγές,
να σου θυμίζει
τα δάκρυα του χτες.

Κι ενώ τραγουδούσαμε παρέα, με το χέρι στη καρδιά,
λίγο κάρβουνο στα σωθικά και φιλί με αγκαλιά,
με κάρφωσαν οι λέξεις, με έπνιγαν οι κραυγές
μα οι προσευχές μου χάθηκαν, ενώ πέθαιναν βουβές...