Χαμένοι

Ο Ιχώρ του Σεληνόφωτος

Κλείσε τα μάτια σου αργά και αφέσου στην εικόνα που διστακτικά ξεπροβάλλει, μαντρωμένη πίσω από το μυθώδες σκοτάδι των βλεφάρων σου.Οι παλμοί της καρδιάς σου μειώνονται σταδιακά και το στόμα σου ξεφυσά σύννεφα χαλάρωσης. Μια αύρα παραλογισμού περικυκλώνει τη θνητή συνύπαρξη του εαυτού σου με τη ψυχή που σου ψιθυρίζει τη φλόγινη προφητεία. Και σιγά σιγά, εκεί που οι πράξεις ήταν λέξεις και οι λέξεις ήταν ιδέες, ο εσωτερικός σου ιχνογράφος ξεκινά το έργο του. Και οι εικόνες αχνοφαίνονται. Χάνονται και εμφανίζονται. Πεθαίνουν και γεννιούνται. Χορεύουν μεθυσμένες στον χορό των ήρεμων κυμάτων. Σαν το φέγγρισμα της τούλινης κουρτίνας. Σαν το ριπιδοειδές ρίζωμα της τερψιθυμίας. Να σε συγκλονίζει. Όλο και περισσότερο. Δευτερόλεπτο με το δευτερόλεπτο. Χτυπώντας σε με τις πιο γλυκές γροθιές έμπνευσης.

Εκεί είναι που θα δεις την σκιά των βλεφάρων να μεταβάλλεται. Να μετασχηματίζεται. Να αλλάζει. Θα παρακολουθείς τον μύθο να γίνεται πραγματικότητα, τα ψέματα να γίνονται παγεροί ύμνοι.

Εκεί είναι που θα δεις τη σκιά.

Αυτή τη φορά, όχι των βλεφάρων, αλλά ενός απέραντου βουνού. Κατάλευκο στην εμφάνιση, το λεπτό στρώμα πάγου, σαν καθαρή απεραντοσύνη, θα σου δώσει την ψευδαίσθηση της απερήμωσης αυτής της αχανούς έκτασης. Θα δυσανασχετήσεις, γιατί θα σου θυμίσει τη θνητότητά σου. Θα καταδικάσει τη λιγοψυχιά σου, αλώβητε μεγαλοαπατεώνα.

Και πάνω σε αυτό το παγόβουνο θα φανερωθεί το πρώτο πολύπλοκο εμπόδιο της πραγματικής σου αποθέωσής. Η Αναζήτηση. Η εξερεύνηση για το πεπρωμένο και την τύχη. Το κυνήγι του θρύλου και τον θάνατο της πικρής αλήθειας. Ο φόβος για το άγνωστο. Αυτά θα αντιμετωπίσεις, ανδρειωμένο πλάσμα.

Μα θα τα καταφερεις. Γιατί μεσα απο τον κίνδυνο καταλαβες τι σημαινει Αναζητηση. Κέρφισες με την αξία σου. Άλλαξε η ψυχή μέσα σου.

Τότε θα το δεις. Το φως. Εκείνο το σαγηνευτικό φως έδινε ζωή στον κόσμο σου. Το φως του φεγγαριού. Το πιο εκτυφλωτικό. Αλλά και το πιο αχνό. Το πιο παρθένο. Αλλά και το πιο κολασμένο. Το φως της πανσελήνου.

Εκείνο το φως είναι που θα του ανοίξεις την καρδιά και θα ξεχυθεί σαν χείμαρρος η αγάπη. Θα σε δελεάσει με τη θαλπωρή του. Θα σου τραβήξει την περιέργεια η ψυχρότητα του μυστηρίου του. Θα σε οδηγήσει σε έναν τόπο που ανθρώπου πόδι δεν έχει πατήσει ποτέ, όπου ανθρώπου μάτι δεν έχει δει. Εκεί που το μίσος είναι ιστορίες γύρω απ' τη φωτιά και η αγάπη λόγια αληθινά. Θα αντικρίσεις την αλήθεια μέσα σου. Τον φοίνικα του παραμυθιού σου.