The Nerd is A Legendary Demon Gangster

CHAPTER 15

[Someone's P. O. V]

Pinagmamasdan ko ang mga tauhan ko sa baba na nagpupursige sa pagtritraining para sa malapit na labanan sa pagitan ng organization namin laban sa organization na pinamumunuan niya.

Tinignan ko isa isa ang mga tauhan ko na puno ng galos at pasa.

Kahit mamatay silang lahat sa pakikipaglaban wala akong pakealam. Mga laruan ko lang sila at hangga't na saakin ang mga anak niya hinding hindi siya mananalo sakin.

Napangisi ako sa naisip ko.

" Kahit kailan hindi pa ko natalo. At kahit ano man ang gawin niyo hinding hindi niyo ko matatalo."Mahinang sabi ko habang nakangisi at ininom ang wine na nasa kamay ko.

Nawala ang ngiti na nakapaskil sa aking  labi nang madistorbo ako ng tumutunog na telepono.

Tinignan ko ang pangalan ng tumatawag at nakumpirma ko na isa ito sa mga tauhan kong binabantayan ang mga pesteng anak ng kalaban ko.

"Nagawa mo na ba ang pinapagawa ko?"bungad na tanong ko sa kanya sa telepono.

Narinig ko siyang nagsabi nang OPO.

"Good.Yan lang ba ang itinawag mo?"walang ganang sabi ko.

"M–meron pa po.Mukhang sinusunod na po ng mga anak niyo ang utos niyo sa kanila dahil nakikita ko po silang nilalapitan ang mga kalaban at nakakausap."sabi niya.

"Good. Keep it up."Muling sumilay sa aking mukha ang kasiyahan at kasabikan na matalo ang mga trumaidor sakin.

I can't wait to see the shock face of all the people who used to be my friends but end up being my enemy.

"B–boss. Curious lang po ako. Kailan po kayo pupunta dito para ituloy plano niyo"
Nauutal at nagtataka na tanong niya.

I smirk. Muntik ko nang makalimutan yun.

"Soon. Sabihin mo sakin ang mga ginagawa at gagawin nila starting today. Thats an order"sabi ko at binabaan siya ng telepono. Wala namang saysay ang mga pinagsasasabi niya.

Bumalik uli sa aking isipan ang sinabi ng tauhan ko.

B–boss. Curious lang po ako. Kailan po kayo pupunta dito para ituloy plano niyo.

Soon. Konting tiis nalang mapapatikim ko na sainyong lahat ang galit at pagkamuhi na inaasam asam niyo.sabi ko sa isip ko at hindi na mawala ang ngisi sa aking labi hanggang matapos ang araw.

I'll be back in the Philippines with my revenge.

––––
[Zhate's P. O. V]

Nandito kami ngayon sa sala at masinsinang nag–uusap tungkol sa taong magtangka sa buhay ko or should I say sa buhay namin.

Maybe its the right time para sabihin ko sa kanila ang totoong pakay namin dito nila kuya.

Pati narin siguro ang nagtangka.

Katahimikan ang kalabasan ng pag amin ko sa mga kaibigan  kung ano talaga ang pakay naming lahat dito.

"I lied"sabi ko at lahat sila ay nakatuon ang mata sakin na nagsasabing
makikinig-kami-look.

I sigh

[Kiel  P. O. V]

"I lied......to all of you. Hindi talaga pag-aaral ang totoong pakay natin dito. Mom....
Gusto ni mom na patayin namin nila kuya ang mga kalaban nila here in philippines.Pero she didnt gave us a clue kung sino ang papatayin namin. And she only gave us half a year para iacomplish ang mission namin. N-nadamay lang kayo dito dahil she can use your families connections. She wants power na kahit sarili niyang anak ay kaya niyang patayin......only power can make her happy."habang tumatagal ay pahina ng pahina ang boses niya.

Kahit galit ako dahil niloko niya kami ay hindi mawala ang pag aalala sa aking puso para sakanya....para sa kanila(Mga kuya ni zhate). Alam ko na sa murang idad palang nila ay tinuturuan na sila nina tito at tita kung pano pumatay. At binalewala lang namin yun dahil akala namin its only for self defence but were wrong.

"Im sorry"Nagulat kami dahil ngayon lang siya nagsorry sa talang buhay niya. Tumayo ako. Tumingin sila sakin ng may pag aalala. Akala nila siguro ay susugudin ko si zhate kaya tumayo rin sila pero huli na ang lahat.

Pumunta ako sa harapan niya at lumuhod.

"Im......angry pero hindi ko kayang magalit kung hindi mo naman kasalanan ang mga nangyari"sabi ko at walang sabi sabing niyakap siya. Hindi ko namalayan na may tumutulo na palang luha sa mga mata namin. And that surprise me to. Hindi siya nagpapakita ng emosyon sa kahit na sino ngayon lang talaga as in ngayon.

Nakahinga siguro sila ng maluwag ng hindi ko sinampal at sinabunutan si zhate. Well hindi ko magagawa yun sa kaibigan ko.

Nakisali narin sila sa pagyakap at ang masasabi ko lang ay sana hindi na matapos ang araw na to. Sana palagi lang kaming masaya at magkakasama.

Pagbalik namin sa pwesto namin kanina ay ikwenento na niya lahat. Nalaman ko na hindi pala alam nina kuya zein at zian na nagpapangap na nerd si zhate sa school.Pero mukhang si zian nalang daw ang walang kaalam alam dahil mukhang alam na rin ni zein dahil sa galaw kanina ni zhate na sa sobrang bilis ay si zein lang ang nakakita. Iba talaga ang mga mata ni kuya zein.

"Couz are you really sure na si tita ang may pakana nito.?"Tanong ni akira na nagpatahimik sa amin.

"Oo nga unnie zhate. I think hindi magagawa ni tita Elixa yun at isa pa kahit nagawa niya man yun wala pa rin tayong sapat na ebidensiya laban sakanya."sabi ni chrystal ng may nag aalalang tono.

"So anong sinasabi mo. Na nagsisinungaling si zhate ganon?"maarteng sabi ni steph habang nakataas ang kilay na nakatingin kay chrystal.

"No im not saying that. Hindi ko lang talaga maiisip na magagawa ni tita yun sa sarili niyang anak. Siya kasi diba nag nag enroll satin sa school ni unnie ."

"She enrolled us there cause she has plans for us. She want us to suffer chrystal can't you see it"naiirita nang sabi ni steph. Tinignan ko si zhate at nakatulala lang siya nakatingin sa sahig.

"Z..zhate"nasabi ko ng biglang tumayo si zhaye at walang sabi sabing umakyat sa kwarto niya.

Binigyan ko ng matalim na tingin sina chrystal at steph na nagpeace sign lang.

"I'll talk to her"sabi ni akira at sumunod kay zhate ng walang paalam samin.

Bumuntong hininga lang ako at tinignan si steph at chrystal na nagbabangayan na.

Tsk tsk tsk.

To be Continue
–––
Pls Vote and comment.

Dinagdagan ko lang po dahil maliit ang ud ko idagdag mo pa na natatagaln ako sa pag ud.

Sorry po sa mga readers na nabitin sa maliit na ud na to.