★★★
Gençler medyadaki müzikle tane
tane okuyun. Ağlamak garanti.
(Diyormuşum ehehe)
Keyifli okumalar... ;)
★★★
Ben Jeon Jungkook.
Busan'ın şirin bir sahil kasabasında... hastane yolunda giderken yıldızların altında
doğmuş, hayat dolu bir çocuktum.
Kasabamın çamurlu sokaklarında koşup oynamayı seven, dişlerinin yarısı dökülmüş o küçük çocuktum.
Ailenin gözbebeği, minik Jungkook.
Annem ve babam birbirlerine çok aşıklardı.
Annem babamı her şeyden, herkesten
çok sevdiğini söylerdi.
Ona ilk görüşte aşık olduğunu...
Onunla olması gerektiğini kalbinde hissettiğini...
Ona aşk nasıl bir şey anne diye sorduğumdaysa her defasında gülümser ve minik elimi kalbinin üstüne getirip babama bakardı.
"Babanı her gördüğümde kalbim böyle atıyor Jungkook." derdi.
"İşte bu aşktır."
"Eğer birine bakarken bir gün senin de kalbin böyle çarparsa oğlum... Onu sakın bırakma. Ne olursa olsun, kim olursa olsun? Seni ne kadar incitmiş olursa olsun... Sev onu Jungkook. Çünkü..."
Sonra sıcak elini yüzüme indirir ve bir süre yanağımı okşardı.
"Sevgi... Her şeyin ilacıdır Jungkook."
Sonra soğuk, karlı bir günde bütün o güzel anılarım sanki zihnimi yırtıp otobana savrulmuştu.
Seul'e taşınacaktık o gün.
Çok mutluydum.
Annem sonunda yeni okuluna başlayacak, yeni öğrencilerini eğitecek, babam yeni bir iş görüşmesine gidecekti.
O da olmazsa bir başkasına...
Ben ise liseye başlayacaktım. İlk defa Busan'dan başka bir yeri göreceğim için heyecanlıydım.
Ama hiçbir şey istediğimiz gibi olmamıştı.
Umutlarımız Seul yolundaki karlı otobana bir bir savrulurken tek yapabildiğim şey izlemek olmuştu.
Arka koltukta kardeşime sımsıkı sarılmış, yuvarlanıp duran arabada sessiz dualar etmiştim.
Tanrım, lütfen bizi kurtar.
Sonunda durduğumuzda ise artık paramparça olan arabanın içinde sıkışıp kalmıştık.
Dakikalarca anneme ve babama bağırdığımı hatırlıyorum.
Hiçbiri cevap vermemişti.
Sadece Jeonmi'nin hıçkırık sesleri geliyordu kulağıma.
Ağlama diyordum ona.
Sakin ol...
Uzaktan bir ışık bize göz kırpıyordu.
Kurtulmuş muyduk? Bizi kurtarmaya mı gelmişlerdi?
Evet tam da öyleydi.
İtfaiye erleri top haline getirilmiş bir kâğıt parçasına dönen arabadan bizi canlı çıkarabilmek için mücadele ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cloves • Jikook ✔
أدب الهواة[Seul Park AVM] "Ben o gül bahçesindeki zehirli sarmaşığım Jungkook. Ve... Sana feci dolandım." ★★★ [TAMAMLANDI] "Avuçlarımdaki karanfil" (+taegi +namjin) Bölümleri yeniden bir araya getirmemde yardımcı olduğu için: @luvvggukie ' ye derin teşekkürle...
