Chapter 11

135 6 0
                                    


Third person's POV

Hanggang ngayon iniisip ko parin ang sinabi ni mommy sa akin kanina sa office nya.

Flashback......

"Mommy pinatawag nyo ho ako?"tanong ko kay mom nang makapasok ako dito sa loob ng office nya.

"Maupo ka."sabi nya ng may malamig na boses at awra.

Umupo ako.

"Siguro naman kilala mo na sya"sabi ni mom sabay lapag ng litrato sa lamesa.

"O-opo mommy kilala ko po sya."sabi ko habang nakatingin sa litrato.

"Ganun ba since kilala mo na sya, sasabihin ko na sayo ang totoong pakay ko sa paglipat ko sayo sa school na yun"sabi nya.

"I transfer you to that school because i want you to get a revenge"dag dag ni mommy.

"Revenge? Bakit mommy? B-bakit ako maghihiganti? At kanino?"sunod sunod na tanong ko.

"To this girl"sabay turo sa litrato na pinakita nya kanina.

"P-pero bakit? Mommy ayokong maging masama—"pinutol nya ang sasabihin ko.

"Masama? Masama naba ngayon ang humingi ng hustisya?"sabi ni mommy ng naiiyak i gave her a questioning look.

"Gusto ko lang naman magkaroon ng hustisya ang pagkamatay ng papa mo"pagpapatuloy nya.

"P-pero bakit sya? Bakit sakanya? "Tanong ko ng naiiyak.

"Kase sya ang dahilan kung bakit namatay ang daddy mo"sagot ni mommy sa akin agad na nagdilim ang paningin ko.

Sya ang dahilan? Sya ang dahilan kung bakit nangungulila ako sa pagmamahal ng isang ama ngayon sya ang dahilan kung bakit ako naghihirap ngayon sya ang dahilan.

Pagbabayarin ko sya, i'll make that person pay no matter what.

End of flashback.. 

Kung totoo man na sya talaga ang dahilan ng pagkamatay ng papa ko, pagbabayarin ko sya hindi ako titigil hanggat hindi ko nakakamit ang hustisya. Hinding hindi ako titigil hanggat hindi ko nasisira ang buhay nya kagaya ng pagsira nya sa buhay ko.

JAYSON'S POV

Kasalukuyan akong nakaupo dito sa swivel chair ko dito sa loob ng opisina ko iniisip kung paano ko lulutasin ang problema ko dito sa opisina at sa kanya.

I sighed heavily... kaylangan kong ilabas ang sakit na nararamdaman ko ngayon din.

Tumayo ako at akmang bubuksan na sana ang pinto ng bigla itong bumukas at pumasok si Zyra, kaibigan ko sya pero looks like hindi ganun ang tingin nya saakin.

"Zyra? What are doing here?"tanong ko habang paatras ng paatras sya naman paabante ng paabante.

"Bakit? Masama naba ngayon ang bisitahin ang ka-ibigan ko? "Tanong nya habang nakatayo sa harap ko ng sobrang lapit.

Lumayo ako sakanya at naupo sa swivel chair ko.

"Sabihin mo na kung ano ang kaylangan mo madami pa akong gagawin."sabi ko habang nagbabasa ng mga papeles dito sa ibabaw ng table ko.

"Ikaw ,ikaw ang kaylangan ko."sabi nya sabay sandal ng pwetan nya dito sa edge ng table ko.

"Zyra, stop talking nonsense things im busy so please leave now."sabi ko nang hindi parin titingin sakanya.

"So you're busy, pero bakit lalabas ka sana kanina nung pumasok ako?."tanong nya.

"Pupunta lang akong canteen para kumain, tsaka do i have to explain it to you youre just a friend of mine nothing more,nothing less."sabi ko nang nakatingin sa mga mata nya nakikita kong nasasaktan sya pero wala akong magagawa kaylangan kong iparamdam sakanya na wala na syang pag-asa sa akin.

"Ok fine, aalis ako, but remember this jayson i will make you mine no matter what happen."sabi nya ng nakatingin sa akin ng diretso ng may determinadong tono sabay tayo at labas ng office ko.

I sighed

Am i that handsome to make people be possessed by me?

Napailing nalang ako hay dami dami ko nangang problema pati ba naman kagwapuhan ko hay naku ang hirap talagang maging gwapo.

—★—★—★—★—★—★

Hangin naman ni fafa jayson 😂😂

Anyways chinggos vote and comment kayo jebal pero bawal ang bash comments please masasaktan ang aking heart 😢😢

💋Lablots💋

The Lost Memory *UNEDITED.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon