The Lost Memory *UNEDITED.

Chapter 29

WARNING : 3,000 words ahead
.
.
.
.
.
.
CHAROT Hahaha

______________________________________

Angel's POV

Hanggang ngayon kahit nandito si ate sunny hindi parin kami nag-uusap , like hell its killing me , he's killing me, mentally and emotionally.

"Uy bakit di ka naman ata pinapansin ni mico?" tanong ni ate habang nasa tabi ko na bumubulong.

"Ewan ko ba jan ate sya naman nauna tas sya ngayon ang di mamamansin , aaiissshhh so childish." sabi ko kay ate habang nakakunot ang noo na nakatingin sa likod ni mico na papunta sa kusina , kukuha daw ng meryenda.

"Ano ba kasing nangyare?" tanong ni ate.

"Ganto kasi yun....."  at kwinento ko na ang lahat ng nangyari kanina.

Nagulat ako ng tumawa si ate sunny,
Ano naman kayang trip nito masaya ba yung kwento ko?Wierd.

"Ay nako sis , away lang yan ng mga first time makaramdam ng naaagawan haha , salamat naman at may nakuha ka na sakin , nagmamature ka na talaga hahaha." sabi nya habang tinatap pa ang balikat ko ng nakangiti.

"Here ate, magmeryenda ka na , pupunta lang akong kwarto." sabi ni mico habang nilalapag ang juice at bread sa table halos di manlang nya ako tinignan basta nalang sya umalis.
*pout* :-(

Pagkatapos mag meryenda ni ate ay agad din syang umalis at ako naman pumunta ng kwarto.

Paggising ko sa umaga inaasahan ko na kakatok sya sa pinto ng silid na kinalalagyan ko pero umaasa lang pala ako , kahit gisingin lang ako mula sa labas hindi pa nya ginawa , ganon na ba kalaki ang galit nya sakin?

Umalis ako ng condo kase  sabi sakin ni ate sunny pinapapunta daw ako  nung bestfriend kong cute sa cafè.

At café ...........

"Hi, beshy." sambit ko ng nakangiti akmang yayakapin sya pero agad syang umiwas.

"Ano ba! How many times do i have to tell you , don't call me beshy , it's so freaking kadiri." sabi nya in super duper manly voice.

"Ikaw naman di kana nasanay sakin , so ano na ba't moko pinapunta dito ,may kaylangan ka?." sambit ko.

"Grabe naman toh , pinapunta ka lang may kaylangan na agad? Ang mean mo naman sakin." sabi nya ng naka pout i admit it he's cute.

"Oh bakit? Ganon ka naman talaga ah, sa tuwing kakausapin mo ako o magkikita tayo eh may kaylangan ka sakin." sabi ko sakanya straight forward walang keme keme.

"Hindi ano ka ba, may i o-offer lang sana ako sayong trabaho diba nga pinalayas ka ni tita kaya alam kong need mo nang money." sabi nya sakin.

"Ah ganon ba, san ba yun? Anong klaseng trabaho?" sunod sunod kong tanong.

"Sa isang bar." diretsahang sagot nya.

"Baliw ka ba! Hoy Juanito Realonda Valerio anong akala mo sakin GRO? bayarang babae?."  pagsusumbat ko sakanya.

"Hoy ano kaba easy ka lang , hindi ganon ang ibig kong sabihin ano ba , hayaan mo muna akong magpaliwanag and also papunta na dito yung owner ng RESTOBAR para kausapin ka." sabi nya ng dinidiinan pa yung salitang restobar.

Magsasalita pa sana ako ng biglang may nag salita ng 'Hi' sa amin , ay hindi pala sa amin, sa akin pala .
Hindi ko na sana sya papansinin ng tumayo si juanito para batiin yung taong malapit sa likoran ko.