Angel's POV
Napamulat ako ng mata ng maramdaman kong may tumititig sa akin.
"Hey , you're awake. Tayo na at may pupuntahan tayo." sabi nya ng nakangiti.
"Hmmm? San naman tayo pupunta?" tanong ko.
"We're going to buy a cellphone." sagot ni Mico.
Tumango nalang ako tsaka bumangon at dumeretso sa banyobpara maligo.
Palabas na ako ng bahay, V-neck shirt faded na rip jeans and a flat shoes yun ang suot ko alam ko namang pababalikin ako ni Mico pag nagdress pa ako.
Pagbukas ko ng gate agad na napatingin sa akin si Mico ng pataas at pababa.
"Beautiful , but turtle neck is better." sabi nya ng nakangisi.
"Palalagpasin kita ngayon , get in my princess." saad nya habang binubuksan ang ang pintuan ng passenger seat.
Pumasok nalang ako sa loob at di na nagreklamo sa mga sinasabi nya sa akin baka mag-away pa kami.
Pagdating namin sa bilihan ng cellphone agad nya akong pinapili kasi nga daw he believe that girls is better than choosing beautiful things than boys.
Akala ko isa lang bibilhin nya at para sakanya yun pero hindi pala tinanong nya kasi sa saleslady kung may ganon pa bang model ng phone.
At hindi pa to nakuntento at talagang nagtanung pa sya ng couple case.
Pagkatapos namin bumili ng case pumunta kami sa isang restaurant at doon kumain ng agahan.
"Ba't ka naman bumili ng cellphone ko aanhin ko naman to eh palagi naman kitang kasama." saad ko.
"Syempre , para kapag may emergency ako at maiwan kang mag-isa may pangtawag ka sa akin." sabi nya ng nakangiti.
Dumating na ang order namin at nagsimula na kaming kumain.
Pag-uwi namin sa condo nakita kong nag-aabang sa labas ang barkada ni Mico kaya agad kaming pumasok sa loob.
Pumunta muna akong kwarto kasi may kukunin ako tsaka para magkaroon na rin ng private time yung magbabarkada mukhang seryoso sila ngayon eh.
VILMA'S POV
Zuuupp guyz buti naman at nagka POV na ako naaalala nyo pa ba ako? Well im the mother of a long lost daughter remember me? Manugang ko si Jayson.
Nandito kami ngayon sa hospital kasama ang asawa ko, hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwala sa narinig ko kanina mula sa isang babae.
Flashback...........
Binuksan ko ang gate dahil may pupuntahan ako wala kasi ang mga katulong nag day-off.
Nang pabalik na ako sa loob may biglang humila sa akin sabay sabi ng.....
"M-Mama." saad nya agad akong napatigil god only my daughter can call me mama.
"Sorry ihja baka nagkakamali ka lang hindi ako ang mama mo." saad ko at pilit tinatanggal ang mga kamay nyang nakakapit sa magkabilang braso ko.
"No you're my mother , you're Vilma Mondragon , mama bakit hindi mo ako makilala." sabi nya ng may tumulo nang luha sa mga mata nya agad naman akong naawa sa kanya.
"You keep insisting that you're my daughter let's have a DNA test." saad ko sabay hila sa kanya papasok sa kotse.
Tinawagan ko ang asawa ko at sinabi sa kanya ang lahat agad naman syang pumunta sa hospital.
BINABASA MO ANG
The Lost Memory *UNEDITED.
Non-FictionIsang dalaga ang nawala sa piling ng kanyang pamilya at sa isang taong nagmahal at nag-alaga sakanya ng lubos, makabalik pa kaya sya sa tunay nyang pagkatao o makakahanap na sya ng taong handang mag-alay ng sariling buhay makasama lang siya. "Life h...
