Chapter 27

73 2 0
                                    


Angel's POV

Gabi na nang makarating kami sa bahay ang saya ng date namin naiinlove ako sa kanya lalo na kapag ngumiti at tumatawa sya nawawala yung mata nya singkit kase.

Nang pababa na ako sa kotse nakita ko si tita nag-aabang sa labas ng gate namin seryoso ang tingin nya sa aming dalawa, bigla akong kinabahan.

"T-tita—" naputol ang sasabihin ko ng bigla syang magsalita.

"San kayo galing? Bakit kayo magkasama? " tanong nya habang nakacross arms pa.

"A-ahm, —" naputol ulit.

"Kayo naba?" tanong ulit ni tita.

"O-Opo" sagot naman ni mico.

"Angel pasok sa loob!Now!" sabi ni tita habang nakatingin ng deretsahan kay mico.

"P-pero—" nauutal kong sabi.

"I said NOW!" sigaw ni tita na agad namang nakapagpapasok sa akin sa loob ng bahay ni hindi ko na nga nagawang magpaalam kay mico.



MICO'S POV

Nang makapasok si angel tuluyan na akong hinarap ng tita nya.

"Ikaw, dederetsuhin na kita. Hiwalayan mo na si angel." sabi ng tita nya.

"Pero mahal ko po si angel." sagot ko sakanya.

"Masama magmahal ang mga kabataan ngayon, mapusok tsaka baka balang araw masaktan mo rin sya, marupok ang mga puso ng taong tunay na nagmamahal." sabi ng tita nya.

"Hindi ko po sya kayang hiwalayan." sagot ko ulit sakanya.

"Hiwalayan mo sya, ayokong masaktan si angel." sabi nya sakin ng diretso.


"No hindi ko ho sya hihiwalayan, mahal ko sya at hindi ko magagawang saktan ang taong mahal ko." sambit ko sa tita nya ng may nagmamakaawang tingin.

"Ayaw mo? Hindi mo kaya?"  tanong ng tita nya.

Umiling ako.

"Fine, wag na wag mo akong sisihin kung si angel ang magbabayad sa mga desisyon mo." pagkasabi nya nun pumasok na sya sa loob.

Napakunot naman ang noo ko, magbabayad? Bakit naman sya magbabayad? Wala namang presyo desisyon ko? Weird.


Haiisssttt kahit na magkano pa yun tutulungan ko nalang sya kahit anong mangyari, poprotektahan ko sya hanggang sa makakaya ko even if it cost my own life.


ANGEL'S POV

Days had past  hindi ako hinayaan ni tita na lumabas ng bahay kaya ang ending hanggang text at tawag nalang kami ni mico na ang akala mo naman ay LDR kami.


Sa tuwing tatawag o magtetext si mico palagi ko itong tinatago kay tita kase kahit communication sa cellphone hindi din nya kami pinapayagan.


Ring..... Ring......

Nabalik ako sa tamang huwisyo ng magring ang phone ko and as expected it's mico.

"Yes, love? "Pabulong kong sabi habang naglalakad papuntang banyo hindi kase soundproof ang room ko malakas pa naman pandinig ni tita.


"[I miss you,  love. ]" sagot naman ng nasa kabilang linya.


"Katatawag mo lang kanina ah." sambit ko.


The Lost Memory *UNEDITED.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon