Bana Kalbini Açar Mısın? (Tamamlandı)

Karşı karşı

Çatılan kaşları ile bakarken Yusuf konuya girmek adına dudaklarını araladı.

"Tamam bakma öyle, ziyaretimin sebebi anlaşıp kaynaşmak. Çocuklara babalık yapmamı istemiştim, kabul ediyorum."

Yasmin'in yüzü bir anda güldüğünde, Yusuf sözlerine devam etti.

"Ama sende bana kadınlık yapacaksın."

Yüzü gülen kadının yüzü düşüp öfkeye büründü ve yataktan kalktığı gibi Yusuf’u çekiştirerek yatağından kaldırdı.

"Kızım dur ya, çekiştirme. Ne var kadınım olsan."

"Yusuf ağzını burnunu kırdıttırma yine, defol git odamdan."

"Ne dedim şimdi ben. Kocan olmak istiyorum sadece?"

"Senin gibi odun parçasından koca falan olmaz bana."

"Nerden biliyorsun, denedin mi ki?"

Yaka paça odasından dışarı atıp kapıyı kapattı. Söylenerek ışığı kapattı ve yatağının içine girip uyumak üzere başını yastıkla buluşturdu.

.....

Daldığı düşüncelerden bacağına yapışan kızı ile ayrılmıştı.

"Anne, anne, anne."

"Söyle annem."

Eğilip kızının yanağını okşadı.

"Babam gelsin."

Yasmin şaşkın bir o kadarda anlamsız bakışlarını kızında gezdirdi.

"Kızım baban gelemez."

"Ama beni kim sevecek. Abimi seviyorlar beni kimse sevmiyor."

Sinirlenen Gökşin kollarını bir birine dolayıp dudağını büktü.

"Babam gelsin bana ne."

"Kim seviyor abini?"

"Yusuf abi seviyor, oyunda oynuyor hem. Ama beni sevmiyor. Ben de babamı istiyorum. O beni sever, oyunda oynar."

İçinden Yusuf'a kızarken, yumuşak ses tonu ile kızını ikna etmeye çalıştı.

"Ben seni seviyorum annecim."

"Bana ne babamı istiyorum."

Yasmin kızını ikna edemeyeceğini anladığında başka türlü kandırmıştı. Çocuklarını toparlayıp dışarı çıkarmış, gezdirmiş ve bol bol alışveriş yapmışlardı.

Gökşin kendisinden büyük olan toz pembe tavşanının kulağından tutmuş sürükleyerek, odasına götürmek için merdivenleri çıkmaya çalışıyordu. Yusuf yanından geçtiği sırada mavi gözleri ile gülerek bakmıştı.

"Abi tavşanı mı çıkarmama yardım eder misin?"

Yusuf önce yardım edecek olsada, Yasmin'in bu yönde ikna edebileceğini düşünerek, kaşlarını kaldırıp başını hayır der gibi sallamış aşağı inmişdi. Gökşin'in gözleri dolu dolu olmuş dudağı bükülmüştü. Kardeşini o halde gören Fatih nedeni ni anlamasada, ona yardım edip tavşanını odasına taşımış ve onunla oyun oynamaya başlamıştı.

Yorgunluk gidermek için mutfakta kahve yapan Yasmin'i gören Yusuf, karnının açlığı ile dudaklarını araladı.

"Hazır mutfakta iken benim içinde bir şeyler hazırlasan. Çok acıktım."

Yasmin omzunun üzerinden baktı ve dönerek, kalçasını tezgaha yasladı.

"Sen hep açsın. Doyduğunu görmedim ki. Öküz gibi yemekten başka yaptığın bir şey yok."

"Tamam uzatma hadi ne hazırlayacaksan hazırla."

"Zıkkım yanında da kibrit suyu nasıl olur."

Yusuf oflayarak masaya oturdu.

"Offf Yasmin offf."

Yasmin aldığı nefesi uzunca vererek dolaba ilerledi ve iki yumurta çıkardı. Tavaya yağ döküp altını kısarken, yumurtaları yıkayarak çırpmak üzere kaseye kırdı.

"Dur dur dur."

Yusuf'un sözleri üzerine anlamsız bakışlar atarak, hareketsiz kaldığında, ayağa kalkıp dolabtan sekiz yumurta daha getiren adama baktı.

"Bu ne Yusuf ordu mu doyuracağız?"

"Hayır beni doyuracaksın. İki yumurtayla nasıl doymamı bekliyorsun?"

Yusuf’un tezgaha bıraktığı yumurtalara bakan Yasmin, tek kaşını kaldırarak yumurtaların hepsini yıkayıp önündeki kaseye kırdı ve çırpmaya başladı.

"Haklısın iki yumurta ile nasıl doyacaksın, sonuçta ayı gibi adamsın. Hem de koca ayı."

"Laf sokmadan rahat edemiyor musun sen?"

Omzunu silkip yumurtaları pişirdi ve tabağa yerleştirip Yusuf’un önüne koydu.

"Hadi bakalım o koca mideni doyurda kafamı şişirme acım diyerek."

........

Düşünce katmanlarına boğulmuş, attığı savsak adımları ile kafeye doğru ilerliyordu. İş çıkışı içeceği kahve kendisine iyi gelecekti.

Karşıdan hızlı adımlar ile gelen adımı görmemiş, ancak çarptığında farkına varmıştı.

"Dikkat etsene be adam."

Gördüğü kişi ile kısa bir şok yaşarken, mavi gözlerine kenetlendi.