Bana Kalbini Açar Mısın? (Tamamlandı)

Biraz Ayrılık Gerek

Dünkü görüntü gözlerimin önüne geldiğinde kaşlarımı çatıp hızla yanından geçip odadan çıktım. Kolumdan tutup beni durdurduğunda öfkeyle kolumu çekip kurtardım ve çıkıştım.

"Dokunma."

Kaşları çatılmış yüzüme baktı ve bileğimden tutup çekiştirerek merdivenlerden inmeye başladı.

"İstesende istemesende dinleyeceksin."

Merdivenleri indip salona geçtiğimizde parmaklarını parmaklarımın arasından geçirip elimi sıkıca tuttu.

"Şimdi beni iyi dinle."

Yuşa'da olan bakışlarımı koltukta oturanlara çevirdiğimde, gördüğüm kızla kaşlarım çatıldı. Kızın yanında birde adam oturuyordu. Karşı koltukta ise Özgü oturmuş, kaşları çatık kıza bakıyordu. Kendimi ortama ve olaylara yabancı hissetmiştim.

"Bu benim kuzenim Tekin, yanındaki kız ise sevgilisi. İki gün önce yurt dışından geldi ve kalacak yeri olmadığı için sevgilisiyle birlikte bizde kalmaya başladı."

Parmaklarımı parmaklarının arasından sıyırıp elimi çektim. Öfkeli ve soğuk sesle...

"Bana ne bundan?"

Yuşa konuşmak için hazırlandığında, ondan önce davranan kuzeni ayağa kalkıp atıldı.

"Yenge Yuşa'nın bir suçu yok. Hepsi bu sevgilim olacak yelloz yüzünden, daha öncede böyle yaptığı olmuştu ama bu defa çok abarttı."

Bakışlarım Yuşa ve kuzeni arasında gidip gelirken, aldığım nefesi sıkıldığımı belli edercesine dışarı verdim.

"Zerre kadar umrumda değilsiniz."

Gitmek için hamle yapmamla, Yuşa'nın kolunu belime dolaması bir oldu.

"İşe gitmek için hazırlanıyordum. Üzerimi giyerken arkamı döndüğümde ne olduğunu anlamadan dudaklarıma yapışması bir oldu. Sana asla ihanet etmedim."

Söylediği sözler, sinirlerimi daha fazla germeye başlamıştı. Gördüklerim ve şuan duyduklarım arasında kalmış düşüncelerim, bedenime git gide ağır geliyordu. Yuşa'nın gözlerine uzun uzun baktım. Yalan söylese anlardım ama gözlerinde yalana dair hiç bir eser yoktu.

Gözlerimi devirip bakışlarımı yere diktim. Kafam karma karışık olmuştu.
Gitmeli miydim?
Yoksa burada kalmalı mı?

Düşünce havuzuna batmış bir taş gibi duruyor ve sakin sakin nefes almaya çalışıyordum. Kollarını doladığı bedenimi, kendi bedenine yapıştırıp yumuşak bir edayla dudaklarıma kapandı. Sanki bulunduğumuz anı ve ortamı unutmuştu. Dudakları dudaklarımı ıslatırken, içimdeki ona karşı olan özlem alevlenmişti. Ellerim vücudumdan bağımsız boynuna dolandı. Gözlerimi kapatıp öpmesine izin verdim. Nefesi kesilir gibi olduğunda dudaklarımdan ayrıldı ve başını boyun girintime sokup sıkı sıkı sarıldı. Başımı göğsüne gömüp huzur aradım. Ama aklımdaki karmaşık düşünceler huzura giden gemileri yakmıştı.

Gözlerimden yine yaşlar süzülmeye başlamıştı. Hamileliğin verdiği duygusallıktan olsa gerek, gözlerim hemen bulutlanıyor ve yaşlarını indiriyordu. Başımın döndüğünü hissettiğimde, bacaklarımında bağı çözülmüştü. Yere düşmeye hazırlanan bedenimi farkedip kollarını daha sıkı doladı ve kucağına aldı. Gözlerim karanlık alemde gezinirken, kulaklarım etrafı dinliyordu. Fısıltı gibi konuşma sesleri ve Yuşa'nın merdiveni çıkmakta olan ayak sesleri bir birine karışıyordu.

Odaya çıkıp beni yatağa bıraktı. Gözlerimi açmadan başımı yastıkla buluşturdum. Kokusunu ve varlığını hissetiğim, bebeğimin babası olan adam, başını karnıma koyup sarıldı.