BAO - 30

122 6 6
                                    

"May mga bagay na nawawala pag binabalewala"

MAY 15 , 2013 (wednesday)

KAILEEN'S POV

Nung sinabi sa akin ni dee na kailangan pa niya ng time. I understand.. well I should understand it was my fault anyway. Wala naman kung sinu ang MAS nasaktan wala din yan sa kunh sino ang MAS nauna. Nasa kung sinu ang kayang magpatawad yan dapat ang pinaguusapan pag alam mong may kasalanan.

I am always haunted by my wrong move with kevin and am trying to forget and move on about it.

Sa panahon na nagmomove on ako. May isang tao ako na naging karamay ko sa problema ko. Mahirap kasi lapitan ang mga kaibigan ko noon, well its because they are also friend's of Dee and I hate that of course the blame was on me.

I was crying like a stupid girl when I met him. He is this type of guy na alam mong he knows the right thing to so about girls. In short playboy-thats how I branded marco.

Marco is nice and anjan siya lagi pag kailangan ko siya. Siya ang nagpapatunay ng Am just one text away dahil parang kabute yan na susulpot sa apartment ko.

Alam niya ang nangyare sa amin ni dee. Unlike other na jinudge ako agad. I totally feel that he was understanding me sabi pa nga niya hello tao lang tayo nagkakamali unless halimaw ka that' s the start of our friendship.

"So whats up baking nanaman di ka pa ba nagsasawa jan? tara labas tayo" at that instant alam ko na kung sino ang istorbong dumating.

"hoy lalakeng kabute hindi ka ba marunong kumatok at basta basta ka na lang pumapasok" nagulat kasi ako sa pagdating niya.

lumapit naman siya sa akin at umakbay "Alam mo kai, Ang kabute na to ang nagpapasaya sa buhay mo kaya pag ako tuluyan nang naglaho ikaw din huh!" sabay tawa niya nang malakas.

'hangin talaga neto' yan ang sabi ko sa isip ko na umiiling iling pa.

"Alam mo naman na ayaw kitang mawala fungus ka dahil masaya ako pag kasama ka" Sabi ko habang ginugulo ko ang buhok niya.

"Uhm am I interrupting something here?" Napatingin ako sa bagong dating. At natigil sa pagtawa. Kita ko na nakataas ang kilay niya at mag dala siyang pag plastic sa kamay. At mukhang kung di aalis si marco sa pagkakaakbay sa akin gulo ang kalalabasan neto.

"oh Dee anjan ka pala." biglang nagbago ng itsura si marco. Mukhang nagulat din siya. This is the first time they will meet in person.

Hindi ko pa nga pala nakwento si Marco kay dee. Kaya siguro nagtataka siya kung sino siya.

Kinuha ko kaagad ang mga dala ni dee sa kamay niya. "Kumain ka na ba? Buti napadaan ka? Hindi ka namab nagtezt na dadating ka" Alam ko kasi na may pasok siya mamayang gabi. Thats why I didnt expect him to come.

" Ahy sorry ha kailangan na ba nagpapaalam na ngayon pag pumupunta dito, nakakaistorbo ba ako?" Napapangiti na lang ako sa naririnig ko dahil alam ko na nagseselos siya. Ayoko maging assuming pero yun ang nararamdaman ko.

"ah Kai alis na ako,Next time na lang mukhang di ako invited dito" palabas na si dee nang mag salita si marco.

"Oo nga pala baka di mo pa ako kilala. Am marco ang lalakeng nagpupunas ng luha ni kai na ikaw ang dahilan"  Napatingin naman ako kay marco na halos mapanga nga ako sa sinasabi niya.

I was like 'What-The-Hell'. Pinanlakihan ko siya ng mata. Alam ko kasi na sensitive topic ang sinabi ni Marco.

"Oh talaga?" sabi ni dee at hinarap ako.

" I didnt know that.. maybe marami pa nga akong hindi alam sayo after all kai." Tinalikuran niya ako. Pero napatigil siya nang mag salita si marco ulit.

"jan ka naman magaling di ba. ang umalis sa buhay ni kai pag nasasaktan ka. Bakit ikaw ba iniisip mo ba na Nasasaktan mo din siya sa pag alis mo? At kung sabagay ok lang na umalis ka. Wag ka mag alala marami kaming handa siyang saluhin oras na bitawan mo siya"  Tinitigan lang ni Dee si Marco. It was a blank face.

'What now' tanong ko sa sarili ko. Ang sakit lang isipin na wala man lang masabi si dee about sa mga sinasabi ni marco. He just look at me and continue to walk out.

hahabulin ko sana siya. Kaso sa dating nang pangyayare mas mabuti ata na si Marco muna ang kausapin ko. Lumapit ako sa kanya at nakita ko na hindi niya makuhang tumingin sa akin.

"What the hell was that Marco, Anung pinagsasabi mo kay dee. He doesnt nees to know all that. You think maayos pa namin to kung ganian ang ginawa mo?" Hindi pa rin siya makatingin sa akin.

"I was not lying. Totoo lahat ng sinabi ko" nakayuko lang siya at hindi makatingin sa akin.

"alam ko you we're always there when I cry about him and am happy for that. But you didn't have to tell him that. Pinalala mo lang ang sitwasyon" napabuntong hininga na lang ako at tinalikuran siya.

Pero naramdaman ko bigla na niyakap niya ako.

"Alam mo tingin ko hindi naman sa malalaman niya ang halaga mo pag wala ka na. Kai i think He is just so confident na alam niyang HINDI ka mawawala sa kanya." I faced him.

"He should know that. Coz that is true. Am here to stay hanggang maging Ok na ang lahat at tanggapin niya ako." hinawakap niya ang dalawang kamay ko.

"And just to let you know marami rin ang handang maghintay sayo na bumitaw sa kanya na mas handang pahalagahan ka" hinawakan niya ang mukha ko. I look at his eyes and all I see is Honesty on his every word.

" Masaya ako na andiyan ka palagi but please underatand. Hindi man sabihin ni deinz na mahal niya ako. Ako alam ko sa sarili ko na mahal ko siya" I mean no harm. Am just being honest to what I feel.

"Alam ko naman na di mo sinasadya pero kasi Kai I thought it was just TRIP in love coz I never expected to FALL in love"  napakunot noo ako sa sinabinniya. Anong ibig sabihin niya pinagtritripan lang niya ako all this time?

hinawakan niya ang noo ko at hinaplos iyon sabay sabi "Mali ang iniisip mo .. what I mean is at first I was just facinated by you a girl who was crying alone sa bar. I never expect to fall for you inspite the fact that you are always crying infornt of me because of another guy"

I gave him a small smile. Alam ko napamahal na ako kay marco. He always tell me that pero akala ko ning una biro lang ung 'tigilan mo na pagiyak monjan sige ka baka mahalin kita' Totoo pala. And It pains me kasi mawawalan nanaman ako nang kaibigan.

"Hey I know my right place and that is at your back and not beside you. Dahil I always got you back ok?" I hugged him and said "salamat"

I can't imagine myself without him. If only my feelings for him was not platonic I wouldve choose to fall to someone juat like him.

***

09/04/14

||sakasamaang_palad||

follow me on twitter

@KNwattpader


Back at One (KathNiel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon