They are my friends,
i trust them,
because they are my friends,
but they are traitors.
Death Note
Malapit na ang JS prom, pero hindi talaga 'ko makakasama, how i wish that we can afford it, once in a life time na nga lang, 'di ko pa mararanasan. Hays.
Mabuti pa sila shane at maccy makakapunta, pero ako? Heto, nakanganga sa bahay, araw-araw naghuhugas ng plato, but i was thankful dahil nandiyan si japeth, inu-okupa niya ang mga oras na feeling ko ay magisa ako. He's always there.
"Boss! Huy! Ang seryoso mo naman diyan?" nakangiting pagbungad ni japeth sa umaga ko
Sino ba naman hindi gaganahang mabuhay kung ito lagi 'yung bubungad sa'yo t'wing umaga? Napatawa na lang ako sa kaniya, i hugged him tight as he stares at me with kindness,
"Uuwi na si lola bukas, gusto ko sana siyang lutuan ng paborito niyang pares kaso 'di naman ako marunong no'n" panimula kong sabi sa kaniya.
3 months na ang nakalipas pero 'di pa rin umuuwi si lola, ang sabi one week lang siya do'n pero grabe, ang tagal ng tinagal.
"Tara, sa bahay" hinablot niya ang kamay ko para tumayo mula sa pagkakahiga
"H-huh? ba't naman?" pagtataka kong tanong,
"Edi magluluto tayo!" pagpupumilit niya pa sa'kin
"Sino namang magtuturo sa'tin no'n?" tumingin ako sa mata niya, nagre-reflect dito ang kaunting sinag ng araw mula sa labas,
"Hindi ba sinabi sa'yo nila maccy? No'ng nanliligaw pa lang ako sa'yo, pinag aralan kong lutuin 'yung beef pares, kaya simula no'n, lahat ng binibigay ko sa'yong pares, ay luto ko" mula sa pagkatulala ay nagulat naman ako sa sinabi niya
"Really? Ang akala ko binibili mo lang 'yon?" bigla kong narealize na sa araw-araw na ginawa ng diyos na binibigyan niya ako ng pares ay siya pala ang gumagawa at nagtitimpla nito. Ang sweet!
"Hays, bahala na! Tara na nga, gagawa pa tayo ng pares sa bahay!" Paghatak niya pa sa'kin,
"Dito na laaang" may pagkatamad kong sabi, ang aga-aga naman kasi, magba-biyahe kami?
"Nasa bahay lahat ng ingredients na kail--"
putol niyang sabi, dahil biglang may pumasok na batong may nakabalot na papel mula sa bintana ng k'warto ko, dahil sa gulat ay napayakap ako ng mahigpit kay japeth,
"Ikaw boss ah, sinasamantala mo na naman ako" pagbibiro niya ng nakangiti ng nakakaloko,
"Leche ka talaga" mabilis akong bumitaw mula sa pagkakayakap ko at mabilis na pumunta sa kinaroroonan ng bato,
Mabilis ko 'tong kinuha ng mapansin ko na ang nakabalot pala dito na papel ay isang sulat, dali-daling lumapit si japeth sa'kin habang dahan-dahan ko namang binuksan 'yung papel sa bato
"Ano 'yan boss?" pagtataka rin ni japeth
"Hindi ko din alam, tignan na lang natin"
sagot ko ng mabilisan, at sa pagbukas ko ng liham, eto ang nabasa ko,
Dear janine,
Enjoy your day, bitch. Dahil mula ngayon, hindi na ako tatahimik, i will make sure that you will suffer, i will make sure that you will feel of what you did with my man. Tandaan mo 'to, hindi lang ngayong araw na'to makakatanggap ka ng bato, dahil sa susunod pang mga araw, mismong bulalakaw na ang ibabagsak ko sa bahay niyo, kasama pa ang pamilya mo.
Truly yours,
Blank paper.
Sa sobrang gulat sa nabasa ay naitapon ko 'to, isang death threat ang natanggap kong liham, mga limang segundo ng pagkatulala ay namuo ang luha sa mga mata ko, hindi ko alam kung sinong tao ang may galit sa'kin, this past few days and months na nakalipas, wala namang masiyadong naganap nakagimbal-gimbal na pangyayari.
Pero bakit may galit sa'kin, and why do they have to give me a death threat? Sino ba 'tong tao na'to?
Tuluyan ng tumulo ang luha ko paibaba ng aking mukha, habang si japeth naman ay kinuha pa ulit ang letter at binasa 'eto. Kinuhaan niya ito ng litrato pagkatapos ay pinunit niya hanggang maging abo.
"Don't worry janine, i'm here, remember that, don't be afraid, i am your personal security, not just your boyfriend" he hugs me tight behind my back, and it gives me satisfaction, feeling ko kapag nasa bisig niya ko, ligtas ako, hindi ako mapapahamak, so i answered him with a very toned voice,
"Salamat ha? You just prove that you deserve my answer from the very first place" mula sa pagkakayakap niya sa likod ko ay inikot ko ang katawan ko, ngayon ay nakaharap na'ko sa buo niyang katawan, i stare at him for some second and then i put my forehead to his chest,
"Don't leave me, please, i'm begging you boss, protect me" niyakap ko siya ng mahigpit atsaka humagulgol ng iyak,
"Promise janine, i will stay even at your worst, i will never leave you, remember that" then he kisses my forehead as he wipe my flood of tears with his rough hands.
"Ano tara na?" hinawakan niya ang mga balikat ko at inabante ito ng kaunti, "Wag ka ng umiyak boss, na'ndito lang ako sa tabi mo, i will make sure that i will offer my shoulders just to protect you, kaya, tara na? Gawa na lang tayo ng pares?" pagbibigay niya ng ngiti sa'kin, kaya lalo akong naiyak
Niyakap ko pa siya ng mahigpit, mahigpit pa sa makakaya ko.
"Salamat talaga boss" hinawi ko ang buhok niya, "Sino ba naman ang hindi gaganahan sa katulad mong ang pogi pogi?" pagpuri ko sa kaniya, so he smile thoroughly.
"Ano ka ba, given na 'yon boss" pagngisi niya pa
"Ano ka ba joke lang 'yon, baka lumaki na naman ulo mo e" pagbawi ko sa sinabi ko at bigla na lang naglakad palabas ng k'warto, "Tara na".
Natulala siya at biglang nainis, sinilip ko siya sa likuran at kitang-kita ko ang nakasimangot niyang mukha mula sa kawalan, "Nakakainis ka talaga" malungkot niyang sabi, "Kaya mahal na mahal kita e" dugtong niya pa mula sa likuran,
I smiled at him, there's a death threat for me a while ago, but i feel very safe with japeth, kung nandiyan siya, hindi ko na aalalahanin lahat ng pangamba at takot.
Basta nandiyaan siya, basta nandiyan siya sa tabi ko,
magiging kampante ako,
at magiging ligtas ako.
BINABASA MO ANG
Chasing Every Beat 1 (Esperanza Series #1)
Romance' ! | C O M P L E T E D | ! ' Ang oras at ang panahon ang madalas na humahadlang sa mga bagay na nais mong mangyari. Ang mga panahong hindi mo na maibabalik. Mga panahong gusto mong pahintuin ang oras at mamahinga na, at mga panahong gusto mong mala...
