Chasing Every Beat 1 (Esperanza Series #1)

Chapter 31

The world could die,
and everything may lie,
but still you shan't cry.

Everything

I get ready for your last existence. You'll be buried 6 ft. under the ground today.

We are all wearing white shirts while holding white balloons.

Nakabalik na kami ni papa sa maynila, dala-dala ang katawan ni lola at ang mensaheng pumanaw na siya in the age of 65 years old. Parang kailan lang sine-celebrate pa namin ang birthday ko sa plaza, 'di ko akalaing aabot kami sa ganito. It's already 6 days have past, kaya libing niya na talaga at hindi ko na mababawi 'yon.

I miss her, i miss her so much.

Sana mayroon akong wish, tapos bubuhayin ko si lola. Tapos susulitin ko bawat pagpatak ng oras na kasama siya. Sana nga p'wede 'yon, but we're in reality! Paano nga ba?

Paanong ang reyalidad ay hindi mababago ng kahit anong pantasya? Hindi ko alam. Wala akong alam. I still have so many problems to take care with but sadness are eating me this time. Parang ikinulong ako sa kalungkutan para hindi ko maitama ang mali. Paano pa ako sasaya? Paano pa ba ako sasaya? PAANO PA!?

Kung ang lahat na ng hinanakit sa mundo ay itinapon sa'kin? Kung ang mga parusang ipinapataw sa'kin ay sabay-sabay? Paano pa? Paano pa ako mabubuhay? PA'NO?

Pinunasan ko ang luha ko habang nakatitig sa kabaong ni lola atsaka itinapon ang puting rosas
sa hukay. I already declared my self as dead body because of this. Wala na ring saysay ang buhay kong 'to kung wala na siya.

Pero waring tunog ang mga sinabi sa akin ni lola, na lumaban at magingat. Para saan pa ang mga ibinulgar niya sa'king katotohanan kung pati ako ay susuko? Masasayang lang din.

Lumuhod ako sa lupa habang umiiyak pa. Pinuntahan ako ni kuya paolo para i-comfort kahit dumadaloy din ang mga luha niya sa mata.

Tuloy-tuloy lang akong umiyak, walang katapusang luha na ang inilabas ko sa magkakasunod na araw, mula no'ng bumalik ang alaala ko. Wala ng katapusang kalungkutan at pagdadalamhati.

Siguro ay ito na ang pinakamatinding paruaa na igimawad sa akin, dahil isinakripisyo ko ang alaala ko sa mga maling kaibigan. Sa mga traydor na kaibigan. Masaya na sana ang lahat kung hindi nila ako tinraydor.

Ngunit sila nga ba? Sila ba?!

Hindi. Isang malaking HINDI.

Isa lang ang may kasalanan. Si carla, siya lang.

Siya nga ba? Hindi rin.

Ako ang may kasalanan sa lahat ng nangyayari sa'kin ngayon, inakusahan si vince ng sexual harrasment dahil sa'kin. Na hindi naman dapat. Dahil  hindi niya naman ako ginahasa.

Pero pang aabuso iyon? May kasalanan pa rin siya. Lalo akong naguluhan kung sino ba ang dapat sisihin. Sino ba ang dapat pagbintangan.

Sobrang labo na ng mata ko dahil sa luha. Gusto kong maging malakas! Pero bakit hindi ko magawa? Bakit?

Dahil wala akong kinakapitan. Wala si japeth sa tabi ko. I have no one to hold on, i have heart to chase. No beat to follow. Wala akong katulong.

Bigla akong nalungkot lalo sa naisip ko. How painful did japeth feel? How long did he feel that pain? How long?!

How did he handle those pains without me? Ako ang kinakapitan niya pero hindi p'wedeng lumapit dahil ang akala niya siya ang may kasalanan. Pero wala naman talaga. Wala kahot isa.

Gusto ko na siyang makita, ngayon din. Siya lang ang kailangan ko ngayon. Wala ng iba pa. siya lang. Siya lang. Gusto kong makawala sa kalungkutan sa pamamamagitan niya dahil sa ang kasiyahan ko, pero...

Sinaktan ko siya.

Sinaktan ko ang kasiyahan ko.

Pinaiyak ko ang nagpapasaya sa'kin.

Pinaghintay ko ang kumakapit sa akin.

Umiyak siya ng dahil sa akin.

But i want him here! BESIDE ME!

I WANT TO HUG HIM!

TIGHT!

FOR LONG!

IN MY WHOLE LIFE!

Pinalipad na ang mga puting lobo sa langit. Ang sabi ni mama dati sa akin, those balloons can grant a wish, you just have to say your wish on your mind while holding that balloon, then after, let it go.

Maririnig daw ng maykapal ang hiling mo, magsisilbing mensahero ang kaluluwa ni lola para ipaabot sa maykapal ang hiling.

So before i let go, i made a wish;

Please, i need your help, guide me, give me the steps, be with me, and take care of me, and of him. Take care of his soul, his body, his mind, take care of japeth. And lola, please travel safely. I love you and goodbye.

I said as droplets of tears are flowing on my cheeks while letting go in the balloon.

Niyakap ako ni mama, papa at kuya with full of love. Kahit sa isang yakap ay mediyo gumaan ang pakiramdam ko. But i can't deny how sad i am. Wala na si lola, wala pa si japeth.

I hope they're here for me, but they're not. Lalo akong naiyak dahil kinakain na ng dilim ang liwanag sa kalangitan. senyas na uulan at malungkot ang langit.

Lahat ng nakadalo sa libing ay unti-unti ng nagsisi-alisan, kami na lang apat ang natira.

I stared at the sky while the dark are now eating the shine of heaven.

Kumilos na si papa at iniayos na ang mga bag namin sa hummer. Hinawakan na ni mama ang kamay ko at tinignan ako na parang sinasabi niyang Tara-na?

Kaya sumunod na'ko. Sobrang lanta na ang buong katawan ko, pakiramdam ko ay lulubog na ako sa lupa at mabubulok. Pero kailangan kong lumaban, para sa ikabubuti ng lahat.

Sumakay na ako sa hummer. Pagkaapak sa loob ay siya namang bagsak ng malakas na patak ng ulan.

Umupo ako, katabi ko si kuya na maga na rin ang mata kakaiyak.Si mama ay nasa passenger's seat habang may pinaguusapan silang dalawa ni mama.

Hinawakan ni kuya ang kamay ko at nginitian niya ako, Gumanti rin ako ng ngiti, habang si papa naman ay nagumpisa ng mag maneho.

Isinandal kong muli ang ulo ko sa bintana.

Pinagmamasdan ang ulan, habang tumutulo 'to sa lupa. Pakiramdam ko ay nakikisama ang langit sa kalungkutan ko. Pakiramdam ko ay malungkot na malungkot din ang mga ulap.

Nakatitig ako sa labas ng biglang buksan ni papa ang radyo, at tumugtog ang napakapamilyar na kanta mula sa kawalan na siyang lalong kumain sa damdamin ko.

You always ask me
Those words i say
And telling me what it means to me
Every single day
You always act this way
For how many times i told you
I love you for this is all I know
Come to me and hold me
And you will see
The love i give
For you still hold the key
Every single day
You always act this way
For how many times i told you
I love you for this is all I know

I'll never go far away from you
Even the sky will tell you
That i need you so
For this is all i know
I'll never go far away from you

Sana ay nandito ka na japeth, miss na miss na kita. Halika na? Mag umpisa na ulit tayo?

Please?

Don't go away from me. I'm begging you.

Because i need you so.

And this is all i know,

I will never go, far away from you,

I love you.