The Kiss

Kiss 10

~Kim Jongin~

Wala kaming ibang ginawa ni Kyungsoo nung weekend kundi pag-aralan kung paano magsalita ng maayos. At sa hindi inaasahang pangyayari, sobrang galing niya.

Napapa-isip tuloy ako kung talagang taga medieval times siya. Galing pumick-up ng lessons eh.

Kaya ngayon, sobrang normal na niya kausap. Hindi na ako masyadong nahihirapan na simplehan ang mga words ko. Isama mo pa yung fact na palaging meron sina Baek dito. Nakukuha niya tuloy yung ibang words ni Baek.

"Jongin! Dalian mo na diyan! Baka mahuli na tayo!" sigaw ni Kyung habang kinakatok ako dito sa kwarto ko.

Napangiti nalang ako as I rolled my eyes. Sobrang aga pa naman eh. Pero gusto niya kasing maglibot daw muna sa school bago pumasok.

"Sandali lang!" sigaw ko and gave my hair one final touch.

Lumabas ako sa kwarto at nakita si Kyungsoo na nakatayo na sa labas tapat ng pinto, naka-uniform, naka-sling bag at naka-bihis na lahat-lahat.

I smirked. How come so many evil thoughts are playing inside my head?

"Alam mo, Kyungsoo..." I said and walked towards him. "...pwede namang hindi tayo pumasok ngayon eh." I placed my hand on the door behind him, securing him between the door and my body.

Namula ang mukha niya habang nakatingin sakin. "Huh? P-pwede ba yun?" nauutal na tanong niya.

I smirked and nodded. Nilapit ko pa ang mukha ko sakanya at hinalikan ang pisngi niya. I felt his shudder. "Damn." I muttered under my breath. "You're almost edible." natatawa kong bulong.

"Yah!" sabay tulak sa akin. He tried to look angry pero sobrang namumula naman yung mukha niya. I chuckled as I put on the strap of my bag across my shoulder.

"Kai naman!" naiinis na sabi niya. "Mukha ba akong pagkain? Edible ka diyan? Pumasok nalang tayo." sabi niya at tinuro yung pinto.

Natawa ako at umiling. Sobrang LAKING impluwensya ni Baekhyun kay Kyungsoo. Para na silang magkapatid! Pati mga galaw at pagsasalita, halos pareho na sila.