The One that got away.....

CHAPTER 67

Wag po kalimutan magvote and comment....

Mula sa labas ay rinig na rinig ko ang pagtatalo nila Hillary. Hindi ko alam kung itutuloy ko ang pagpunta ko ng Fountain nila Ramona para tingnan ang mga alagang koi nito.

"Oh God rafael, alam ko naman na ayaw niya sakin eh. Umpisa palang. Your family doesn't like me for you." she's crying and yelling. Pilit siyang pinapakalma ni rafael reminding her about her situation.

" Hillary calm down. hindi ganun yun, Jocel is her friend too..."

"She's your ex rafael. What would you like me to do, sang-ayunan nalang ang gusto niya. kasal natin yun, hindi siya." 

"I'm sorry. I'm trying my best na sumama satin si ate, alam mo naman na sila lang din ang pamilya ko diba." humalakipkip si Hillary at kinakagat ang pang-ibabang labi.

Gusto kong tumambling at magkanderit dahil alam ko na may kakampi ako. Ramdam ni Ramona ang galit sakin damdamin sa babaeng minsan nang kumitil sa buhay ng aking anak.

Then bigla akong may naalala. may ngiting sumilay sakin labi at nakita ko na naman ang bulb light sakin ulo na biglang umilaw.

Umigham ako. tumingin sa salamin at inayos ang aking sarili. When I was satisfied with my look ay nagdecide ako na lumapit sa kanila. This is actually a great show. time for my bitter sweet reveange.

Naabutan ko pa rin silang nagtatalo at natigil nalang ng makita ako ni hillary mula sa likod ni rafael. tumingin din sakin si rafael at gulat ang mga mata nito ng makita ako.

"I don't mind if you don't want me to go to your wedding." I interrupted them and nakita ko ang pagtalim ng mga mata ni hillary sakin. wari'y hinihiwa niya ako ng pira piraso base sa kanyang mukha.

" I mean, it's not a big deal for me." I shrugged, making my act real.

" Why are you here?" si hillary.

"Oh I supposed to go to the fountain, but it seems na hindi maganda ata ang ambiance kung maingay kayong dalawa." 

" Stay away from us jocel. hindi kana nakakatuwa."

"Hey hey." tinaas ko ang aking mga kamay. " I'm not here for some childish trouble." sinulyapan ko si rafael na nakatingin lang sakin. wari'y sinusuri niya ako. This is a good time.

" I just want to congratulate you hillary for a job well done. Finally, nasayo ang lalaking pinapangarap mo ng buong buhay mo." pumikit ako at feel na feel ang mga salitang sinasabi ko. She stiffined. Yes, I'm a treat hillary. I will make your life just like hell.

" Ano kaya ang nararamdaman mo ngayon, I'm sure nung bumalik sayo si rafael, malamang para kang lumutang sa langit. Sad to say, I tried to fight for the man I loved, unfortunately, nandaya ka." kitang kita ko ang unti unting pagngalit ng mga mata nito. 

" Jocel, can you please leave."

" Why am I leaving? bakit hindi nalang kayo. I'm a guest here, is that how you treat your visitor?" I face rafael na natigilan sa pagsasalita.

"What do you want woman?"

"Nothing. I just want to check you if your conscine still torturing you, o kung meron ka nun?" mas lalong nanlaki ang mga mata ni hillary. Eh kung sabihin ko na kaya ang ginawa niya sakin noon. Malamang, baka ngayon palang, umatras na ang lalaking matagal niyang pinangarap. at lahat ng pangarap niya ay guguho katulad ng pagbagsak niya.