👿+ŞEYTANSIN+👿

🌺 Hayran 🌺

Kurt adamı sonunda hızla koşarak gözden kaybolduğunda bende sızlanarak taehyung'a "indir beni artık" gibisinden homurdandım.

Bunu anlamış olacak ki yavaşça kucağından indirdi.

Kafamı yüzüne doğru çevirdim ve " beni öldürmek için mi geldi?" diye sordum.

" kendisi isteyerek gelmedi. Ona emir verildi." diye cevap verdiğinde şaşkınlığımı gizleyemedim... " yani birisi bunlara emir mi veriyor?" diye sorduğumda kafasını evet anlamında salladı.

" Kim olabilir?" sordum ve yavaşça kafamı yere doğru eğdim parmak uçlarıma bakarken düşünmeye başladım; aklıma 3 kişi geliyor. Ama onlar olmaz olmamalı.

Jungkook...

Jimin...

Ve suga...

" onları düşünüyorsun değil mi?" üzgün sesi ile soran taehyung'a kafamı kaldırmadan cevap verdim.
" evet... Taehyung onlar olmaz değil mi?! Bana bunu yapmazlar! yapmaya kıyamazlar... Bunca zaman herşeyi beraber yaptık. Beraber ağladık, beraber güldük, beraber kavga ettik... Bana hiç bağırmadılar sahdece Bi kaç kez onlarda kendime dikkat etmediğim ve hasta olduğum içindi. Onlar...

Beni

Seviyorlardı taehyung..." bilmem kaçıncı göz yaşımıda serbest bıraktığımda yanağıma değen sıcak ellerle kafamı kaldırdım. Hiç bir şey demeden hızlıca ve sıkıca sarıldığında Bi kaç saniye dondum kaldım. Fakat sonra karşılık vererek beline kollarımı sardım. Gözlerimi kapatarak anın tadını çıkardım.

Bu gerçektende iyi geliyordu...

Bi yandan da kafamı okşamaya başladığında ayakta mıyışmaya başlamıştım bile.

" ben seni asla terk etmeyeceğim. Asla..." kafamı kaldırdım.

" söz mü?" diye sordum.

"söz taehyung sözü. " dediğinde gülümsedim.

" sözünü tutmayan bin iğne yutar." dedim ve serçe parmağımı kaldırdım. Bana gülümsediğinde oda serçe parmağını kaldırdı ve benim minik serçe  parmağım ile birleştirdi.

Gülümsemem büyüdüğünde onunkide büyüdü.

Sana Hayran olmaya başladım kim taehyung...

Biliyorum bu bölüm çok kısa fakat zamanım pek kalmıyor elimden geldiğince uzun yazmaya çalışıyorum yorum ve yıldız atarsanız daha hızlı bölüm gelir bebekler <3